"คุณกิจ" มึน งง
เดินเข้ามาห้อง Lab. เช้านี้ ด้วยความมึน งง คิดว่าเปิดประตูเข้าห้องผิดซะอีก เพราะเจ้าเครื่องไม้เครื่องมือเดิมที่มีอยู่ ถูกเนรเทศ ไปคนละทิศละทาง จนไม่ค่อยจะเหลือเค้าเดิมเลย อดนึกในใจว่าดีน๊ะที่เรายังจำพี่ ๆ และเพื่อนร่วมงานได้อยู่ เลยมั่นใจว่าเข้ามาถูกที่ และถูกห้อง (ขนาดนั้นเชียว).......
เหตุอันเนื่องมาจากมีเครื่องตรวจวิเคราะห์ตัวใหม่เข้ามา ตัวเก่าก็เลยจำต้องหลีกทางให้แต่โดยดี.......
เอาล่ะ หลังจากปรับตัว ได้แล้ว ก็เลยจัดเครื่องไม้เครื่องมือให้เข้าที่เข้าทาง ยึดหลัง ส.สะดวก เข้าว่า สงสัยจะจัดมากไป แม้แต่น้ำยาอยู่หลังตัวเองแท้ ๆ ยังมองหาไม่เจอเลย สงสัยผู้เขียนยังไม่หายมึน งง ทีนิ....
ไม่ใช่แต่ผู้เขียนเท่านั้น สงสัยเจ้าเครื่องเก่าก็คงอดมึน และ งง กับที่อยู่ใหม่ไม่ได้ก็เลยมีการเรียกร้องความสนใจ และงอแงกันบ้าง แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ล่ะ ก็คนห้องเราน่ะ..."สามารถ" ...ทุกคน
ตอนเช้าพี่เม่ยโทรมา ผู้เขียนอดคิดไม่ได้ ว่า "สงสัย" พี่เม่ยจะไหวตัวทัน หลังจากเขียนบันทึกเมื่อคืน...
แต่พอพี่เม่ย ขอแสดงความยินดี ก็เลยมึน และ งง เข้าไปอีก แถมยังบอกอีกว่า
"ได้รางวัลคุณกิจ ประจำเดือนสิงหาคม พร้อม ๆ กับคุณ Ka-poom ได้ "รางวัลคุณอำนวย" และได้ Link ผลการประกาศรางวัลจตุรพลังมาให้ รีบไปเปิดคอมฯดูซะน๊ะ"
ก็เลยตอบรับแบบมึน งง เพราะยังคงมึน งง กับเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือ ไม่หาย แต่ในใจก็รู้สึก "ดีใจ" กับคุณ Ka-poom จัง
กว่าจะได้เปิดคอม ฯ ก็เที่ยงแล้วค่ะ ตอนนี้หายมึน งง เรื่องอื่น ๆ ได้บ้าง แต่ก็ยังอดมึน งง เรื่อง"รางวัลคุณกิจ" อยู่บ้าง...เพราะ
ผู้เขียน เขียนบันทึก โดยไม่เคยนึกถึงเรื่องรางวัล แต่เขียนได้ เพราะตัวเองมี "ความสุข" ในการเขียน และก็คงจะเขียนต่อไปค่ะ (จนกว่าจะไม่มี gotoknow มั๊ง!!!)
เคยนึก "สงสัย" และ "แปลกใจ" ตัวเองอยู่เหมือนกัน บางวันก่อนจะเปิดคอม ฯ "วันนี้เขียนอะไรดีน๊า?" "วันนี้ไม่เห็นจะมีเรื่องเขียนเลย" แต่พอ "Click" เข้าระบบ เผลอ ๆ จากที่ไม่นึกอยากเขียนอะไร หรือไม่มีเรื่องจะเขียน กลับเขียนได้เกือบทุกวัน และบางวันก็อาจจะมากกว่า 1 บันทึก อย่างเมื่อคืนเป็นต้น เลยอดสงสัยตัวเองไม่ได้
เอ๊ะ!
หรือนี่จะเป็น "เสน่ห์" ของ Gotoknow หนอ
ความเห็น (5)
555...
โดนพี่โอ๋แซวแล้วเรา...เดี๋ยวมาใหม่นะคะ
ตอนนี้อยู่ที่เวที KM สสจ.กาฬสินธ์คะ
*^__^*
กะปุ๋ม
พี่pen --ขอบคุณค่ะ
พี่โอ๋ ---จริงด้วยค่ะ ช่วงนี้เริ่มนอนดึก สิวขึ้น เห็นผลเลยค่ะ
คุณ Ka-poom --โดนทั้งคู่เลยเรา ยินดีด้วยค่ะ แล้วจะตามไปยินดีอีก---^_^
สวัสดีคะ...คุณศิริ...
งานนี้ต้องขอบคุณทาง สคส.ที่มอบความไว้วางใจ...
ขอบคุณมากคะ...ประทับใจมากเลยคะที่เปิดเข้ามามาเจอพี่โอ๋แสดงความยินดีไว้ ณ ตรงนี้...
เมื่อเช้าระหว่างที่เป็นวิทยากรกระบวนการ KM ที่ สสจ.กาฬสินธุ์ก็ได้มีโอกาสคุยเรื่องงานกับคุณหญิง สคส. และสักพักเธอก็ link ที่ประกาศรางวัลนี้มาให้ดู..ทันทีที่ดูเสร็จกะปุ๋มก้เลยบอกไปว่าไม่ขอรับได้ไหมคะ....แม้ไม่ให้กะปุ๋มก็มีกำลังใจทำงานอยู่แล้ว...เราคุยกันอยู่สักพักใหญ่...กะปุ๋มก็ต้องยอมจำนน ต่อเหตุผล
| /12/2006 | 10:11:00 AM | :) yayaying | ...seasons change ... Dr.Ka-Poom | เป็นกำลังใจให้ อย่าถือว่า คนทำดีต้องได้รางวัลเท่านั้นค่ะ |
| 9/12/2006 | 10:11:26 AM | :) yayaying | ...seasons change ... Dr.Ka-Poom | เราให้ความสำคัญกับการทำงานมากกว่า |
| 9/12/2006 | 10:11:44 AM | :) yayaying | ...seasons change ... Dr.Ka-Poom | รางวัลเป็นเพียงกำลังใจเล้กๆ น้อยๆ |
กะปุ๋มชอบตรงที่คุณหญิงบอกว่า...สิ่งสำคัญคือ "การให้ความสำคัญกับการทำงานมากกว่า" และคุณปภังกรบอกกะปุ๋มว่า อ.หมอวิจารณ์เคยพูด "รางวัลที่กำหนดขึ้นไม่ใช่สิ่งที่ผลัดกันชม"...ซึ่งก็น่าจะมีคุณค่าต่อจิตใจ...มากกว่า....
ลึกๆ...ถามว่าดีใจ...ดีใจตรงที่ได้รับความไว้วางใจจาก สคส.ให้ได้ร่วมเป็นภาคีขับเคลื่อนกระบวนการ KM ในสังคมไทยเรา...ถึงแม้ทาง สคส.อาจไม่นับร่วมเข้าไป แต่กะปุ๋มก็ทำอยู่แล้ว เพราะเรียนทฤษฎีมาก็เยอะและ...อยากนำสิ่งที่เรียนมาสู่กระบวนการที่แท้จริงมากกว่า...และอยากเรียนรู้สู่การปฏิบัติจริง...เพื่อต่อยอดสิ่งเราเรียนรู้มาในห้องเรียนว่าเป็นไปจริงตามทฤษฎีว่าไว้หรือไม่...นี่สิ่งคือ สิ่งที่ท้าทายในชีวิตมากกว่า...
ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับ "ความรักความเมตตา" ที่เผื่อแผ่...ให้กะปุ๋ม
ด้วยความศรัทธาคะ
กะปุ๋ม