เนื้อหาประกอบด้วย ๕ ส่วน กล่าวคือ
ส่วนแรก เป็นการ "เตรียมความคิด" ให้กับผู้อ่าน โดยจะอธิบายถึงแนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาว่ามีแนวคิดพื้นฐานอย่างไร ? การทำความเข้าใจในแนวคิดพื้นฐานเสียก่อน จะช่วยให้ผู้อ่านและใช้คู่มือนี้ "เข้าใจในแนวคิด" อันเป็นหลักการของเรื่องการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อว่า ทำไมต้องมีการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ? ทำไมต้องมีกฎหมายว่าด้วยการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ?
ส่วนที่สอง เป็นเรื่องของการ "เตรียมความพร้อม" ในการทำความเข้าใจในรายละเอียดของกฎหมายการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหา เพราะข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็คือ การจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ปรากฎอยู่ในทั้งที่เป็น กฎหมายทั่วไป ไม่ได้ปรากฎอยู่เฉพาะเจาะจงในกฎหมายพิเศษ เช่น ประมวลกฎหมายอาญา และ ปรากฎในกฎหมายพิเศษ ซึ่งถูกจำแนกตามลักษณะและประเภทของสื่อ เช่น พรบ.ภาพยนตร์และวีดีทัศน์ พ.ศ.๒๕๕๑ ดังนั้น เพื่อป้องกันความสับสน และ สามารถเข้าใจภาพรวมของกฎหมายทั้งหมด จึงต้องมีการเตรียมความพร้อมในเรื่องของระบบกฎหมายเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อเสียก่อน
ส่วนที่สาม หลังจากนั้น จะเป็นการ "ลงรายละเอียด"ของ กฎหมายเกี่ยวกับการจัดระดับความเหมาะสมของเนื้อหาสื่อ ในการอธิบายจะอาศัยการจัดแบ่งกลุ่มหรือหมวดหมู่ตามแนวคิดพื้นฐานของเรื่อง ซึ่งประกอบด้วย (๑) การกลั่นกรองเนื้อหา (๒) การวัดเชิงปริมาณ (๓) การประเมินเชิงคุณภาพหรือเนื้อหาสาระ และ (๔) การจำแนกตามช่วงวัย
ส่วนที่สี่ จะอธิบายถึง "แนวทางในการบังคับใช้กฎหมาย" เพื่อให้เห็นกระบวนการ ขั้นตอน ของการบังคับใช้กฎหมายแต่ละฉบับ หลังจากนั้น จะชวนให้ผู้อ่านวิเคราะห์ถึงประสิทธิภาพของการบังคับใช้กฎหมายที่มีอยู่ว่าเป็นอย่างไร
ส่วนสุดท้าย เพื่อทำให้ผู้อ่านได้เห็นถึงปัญหาท้าทายในอนาคต ส่วนนี้จะเป็นการเปิดประเด็นคำถามที่น่าสนใจ พร้อมทั้ง มีการยกตัวอย่างกรณีศึกษาให้เห็นเป็นตัวอย่าง พร้อมกับชวนวิเคราะห์เพื่อใหเ้ห็นถึง "คำถาม" ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต และ "วิธีการ" ตั้งคำถามกับนักศึกษา รวมทั้ง "แนวคำถาม" ที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ในชั้นเรียน
ดาวน์โหลดเอกสาร และ สารบาญตารางรายละเอียดกฎหมาย
1กรณีศึกษาจากคำพิพากษาฎีกาเกี่ยวกับสื่อลามก
2กฎกระทรวงกำหนดลักษณะประเภทของภาพยนตร์ พ.ศ.๒๕๕๒
3ศึกษากรณีตัวอย่าง การพิจารณาภาพยตร์เรื่องInsect in the Backyard
4อธิบายจากคู่มือในการจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ กรมประชาสัมพันธ์
5กรณีศึกษาจาก ESRB ของประเทศสหรัฐอเมริกา กับ กรณีของ MPAA ของประเทศสหรัฐอเมริกา
ไม่มีความเห็น