" คิดถึงครู"


โตนี่ - ฟาง. GotoKnow.

 * พอเรื่อง “คิดถึงอดีต” ได้จบลง..ผู้เขียนรู้สึกคิดถึงครูขึ้นมาทันที. ท่านคงยังจำกันได้ใช่ไหม ? ที่เขาบอก กันเสมอๆว่าครูคนแรกของเราก็คือ..คุณแม่นั่นเอง! ท่านจะป้อนอาหารให้เราและจะสอนเราไปในตัว ด้วยคำพูดเดิมๆเสมอว่า.กิน.กินอีกหน่อยน๊ะ.อ้ำ.ไม่ใช่ดาราที่ใช้กระเป๋าถือใบละสี่ล้านหรอกน๊ะ..

 

 

 

คิดถึงคุณครู.

 

 

พอเราโตจนเข้าโรงเรียนได้แล้ว  เราก็เริ่มมีครูมาเรื่อยๆจนกระทั่งเรียนจบ..ทุกคนต้องเป็นลูกศิษย์กันก่อนยกเว้น..ใครที่ไปเรียนต่อตามวิทยาลัยครู..ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นสถาบันราชภัฏฯแล้ว. พอจบและออกมาสอนหนังสือก็จะถูกนักเรียนเรียกว่า..ครูบ้าง อาจารย์บ้าง..แม้จะเรียกชื่อไม่เหมือนกันแต่ผมเชื่อว่าวัตถุประสงค์ก็คือ..การสอนลูกศิษย์ให้เป็นคนดีในสังคม.จบออกมาแล้วเขาสามารถนำความรู้ไปประกอบอาชีพที่สุจริตได้  แม้เวลาผ่านไปและมีครูบางคนที่ประสงค์ร้ายต่อลูกศิษย์บ้าง..ที่จริงเรื่องครูนั้นในสมัยผู้เขียนยังทันกับเขาบ้างที่พ่อแม่บางคน มักจะนำบุตรหลานไปเรียนที่วัดด้วยการฝากตัวไว้กับพระ เป็นลูกศิษย์พระไปด้วย เรียนที่วัดไปด้วย อย่าดูถูกเชียวน๊ะเพราะเด็กวัดรุ่นนั้นได้ดิบได้ดีไปหลายคนแล้ว..ผู้เขียนเองยังเคยถูกพ่อนำไปฝากตัวถวายวัดอยู่กับเขาประมาณหนึ่งปี.

 

โยมเอาโฉนดมาคืนอาตมาด้วยน๊ะ   - โกงพระน่ะมันบาปน๊ะ !

แม้จะไม่ได้ดีเช่นบางคนแต่..ไม่ถึงกับเลวร้ายดอกน๊ะ..วันพระช่วงเช้าผมมักจะดูและฟังพระเทศน์ทางทีวีเสมอๆ ขออนุญาตเอ่ยชื่อท่านสักหน่อยครับ.ท่านเป็นพระที่มีชื่อเสียงพอสม ควร ผู้เขียนยังจำได้ว่า เช้าวันหนึ่งฟังพระพะยอมเทศน์ให้ฟังมีตอนหนึ่งว่า...คนเราควรรู้จักประมาณตน  มิใช่ยังเป็นนักเรียน นิสิต นักศึกษาทำตัวเว่อร์เกินตัวด้วยการสวมรอง เท้าแพงๆ  ถือกระเป๋าแบรนด์ เนม  แต่เรียนหนังสือไม่ได้เรื่องแถมยังลอกเขาตลอด ไม่คิดถึงเงินที่พ่อ แม่ หรือผู้ปกครองส่งเสียให้เรียน บางคนเรียนไม่จบแอบไปทำแท๊งค์.ไม่ใช่แท๊งค์เก็บน้ำ. ที่ต้องเขียนบอกไว้เพราะผู้อ่านบางท่านอาจจะขี้สงสัยว่าทำไม ? นักเรียนต้องไปทำที่เก็บน้ำ..เพราะเดี๋ยวนี้มีขายกันเกลื่อนแถมยังเป็นไฟเบอร์เสียด้วย..พอจบออกมายังไม่มีงานทำกันเลยหลายคนนิยมแฟชั่นตามหลังฝรั่ง ชอบทำผมแดง ทำแล้วเก่งกว่าฝรั่งหรือเปล่า ? ทำตามเพื่อนฮ่า !

 

สาธุ. สาธุ.  บางคนฟังแบบเข้าหูช้าง ทะลุหูหมา.

ท่านถามเองและตอบเอง.  ก็เปล่าเลย.. แถมยังกินข้าวเหนียว ส้มตำปลาร้าอยู่เลย แล้วจะเสียเงินทำผมแดงแบบฝรั่งทำไม ? ท่านเทศน์เช่นนั้นจริงๆ เสีย ดายที่ท่านไม่ได้บอกว่า..อาตมารู้ว่ามันเป็นหัวของโยม.หลายคนฟังถึงตรงนี้และเริ่มเข้าใจในความเป็นจริง หลายคนฟังไม่ได้. โดยเฉพาะพวกที่เพิ่งทำผมสีแดงมาหมาดๆ.  รีบเปลี่ยนช่องทันที..เฮ้อ ! คนเรา..ต่อมาจึงมีการตั้งวันครูขึ้น.เพื่อให้ลูกศิษย์ลูกหาระลึกถึงพระคุณของคุณครูบ้าง มิใช่พอขึ้นฝั่งแล้วก็ค่อยๆบรรจงถีบ หัว.ออกไป. เสมือนเรือจ้าง.. ผมเองก็มีครูเหมือนกับนักเรียนทั่วไปครับ. แม้ในชีวิตยังไม่เคยครอบครูก็ตาม. พอจบม.๖ ผมกับเพื่อนๆก็มาเรียน สายอาชีพที่รร.ทหารโดยเริ่มจากรร.ชุมพลทหารเรือ  นรจ.ทร.๐๙ นร.รุ่นเดียวกันก็มีครูในดวงใจ ๑ ท่าน. หลายปีต่อมาท่านได้ขึ้นเป็นผบ.ทร.และเกษียณอายุในยศพลเรือเอก.

 

พลเรือเอก ชุมพล ปัจจุสานนท์. องคมนตรี. - ครูในดวงใจของนรจ.ท.ร. ๐๙

ด้วยความดีของครู.  ท่านจึงได้รับพระมหากรุณาธิคุณแต่งตั้งให้เป็นองคมนตรี. เรายังมีโอกาสพบกับครูอีก.แม้จะไม่บ่อยนัก. เราจำได้ว่าครั้งสุดท้ายในงานเลี้ยงรุ่น ท.ร.๐๙ ครั้งที่ ๔๖ ที่ศูนย์ฝึกทหารใหม่  เกล็ดแก้ว  เมื่อ ๓๑ มี.ค.๕๕ ที่ผ่านมานี่เอง ! ทั้งครูและลูกศิษย์ยังสบายกันถ้วนหน้า.ยกเว้นคนที่รีบจากไปก่อน. พอย้ายมาที่รร.จ่านาวิกโยธิน เรามีครูอีกหลายต่อหลายคน..ทั้งโหดและเหี้ยม.ตามสไตล์ของทหารนาวิกโยธิน. ระหว่างนั้นเราพบกับครูที่ดีจริงๆเพียงสองท่าน..ท่านเป็นครูที่ดีมากครับ เราจำกันได้ว่าไม่เคยมีใครถูกท่านสั่งทำโทษเลย..แม้แต่คนเดียว. ช่วงที่ฝึกสอนพวกเรานั้น..ครูอำพร  ภ. ท่านยังมียศเป็นแค่จ่าโทเท่านั้น ! เขาว่ากันเสมอว่า..“ วัน เวลา ผ่านไปราวกับมีปีกบิน.” คงจะจริงสิน๊ะ !  ผมพบครูครั้งนี้ท่านเป็นนาวาเอกและเกษียณอายุแล้ว.  ในเวลาใกล้เคียงกับลูกศิษย์.

 

จ.ท. อำพร  ภู่ไหม.  - นรจ.นย.รุ่นพี่และเป็นครูฝึกของเรานรจ.นย.๑๑

ผมยังมีอีกหนึ่งท่าน.แม้ท่านมิใช่ครูปกครอง.นักเรียนทั้งหมดชอบท่านมากเพราะ..เวลามาพบเราหน้าแถว. ครูท่านจะพูดให้พวกเราดีใจเพียงสองประโยคเท่านั้น ! - บ่ายนี้ให้นักเรียนเตรียมรับเบี้ยเลี้ยง และหัวหน้านักเรียนเรียกแถวรับเงินเดือน...ดีใจไหมล่ะครับ ? ผู้เขียนคิดเอาเองว่า..ผู้อ่านทุกท่านคงรู้จักและมีครูอยู่ในใจกันทุกคน..จริงไหมครับ ?  พอเรียนจบก็ได้รับการประดับยศเป็นจ่าโท. เท่ากับสิบโทในยศของทหารบก หรือสิบตำรวจโท. พอเริ่มเข้ารับราชการตามหน่วยต่างๆแล้ว   ต่างคนต่างก็ก้าวหน้าในหน้าที่การงานบ้าง ซอยเท้าอยู่กับที่บ้าง ขึ้นอยู่กับใครชอบประจบสอพลอ. เพราะเจ้านายหลายคนมีรสนิยมเช่นนั้น.  ใครเป็นหนอนหนังสือ  มักจะดูตำราเพื่อสอบเลื่อนฐานะเพียงอย่างเดียว เรื่องงานในหน้าที่น่ะเหรอ ? ไม่ค่อยจะคล่องนัก.ผมเป็นประเภทต้นไม้ใหญ่ครับ  มักจะไม่ค่อยลู่ลมเหมือนต้นไม้ประเภทอื่น.

หมายเลขบันทึก: 495662เขียนเมื่อ 22 กรกฎาคม 2012 18:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม 2012 11:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

พอส่งเรื่องลงบล๊อก ผมจะแอบนับว่ามีครูเข้ามาอ่านถึง ๕๐๐ คนหรือไม่ ? พูดเล่นครับ..ครูอ้อยมาคนเดียวก็เหมือนกับมาทั้งโรงเรียนนั่นแหละ8iy[ !

  • ครูดี ศิษย์ก็เป็นคนดีไปด้วย เพราะมีแบบอย่างให้เจริญรอยตาม
  • แค่คิดถึงครู ก็เท่ากับแสดงความกตัญญูอีกวิธีหนึ่งค่ะ ถ้าจะว่าไปก็มีครูครบทุกมิติเลยนะคะ ครูทางโลกและครูทางธรรม 
  • ที่สำคัญความเจริญก้าวหน้าการงานคงไม่ได้วัดว่าเป็นความสำเร็จได้เลยค่ะ  ความเจริญทางจิตใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด คงเพราะเป็นต้นไม้ใหญ่ ไม่ลู่ลมเหมือนกัน จึงเข้าใจค่ะ แค่มีวิชาเป็นอาวุธป้องกันตัวพอแล้วค่ะ 
  • คนดี มักจะอารมณ์ดีเสมอนะคะ

Hi Ms. sp:Chaya. Thanks for joining me , I love the last paragraph. Hope to hear from you again.

  • แย่เลย
  • ผมมาคนเดียว
  • ไม่มาหมดมหาวิทยาลัยหรือ
  • 5555

สวัสดีครับอาจารย์ขจิต..ทุกคนหนีน้ำกันไปก่อนหน้านี้แล้ว อาจารย์มาคนเดียวและเป็นคนสุดท้ายครับ..มาช้าดีกว่าไม่มา - คติของผมเอง. แต่เพื่อนผมเขามักจะบอกเสมอว่าถ้ามาช้าก็อย่ามาเสียดีกว่า..สงสารคนอ่านที่จะต้องงกันอีก..

ครูนุชครับ..ตกลงจะส่งดอกไม้มาเพียงอย่างเดียวเท่านั้นหรือ ? ไม่ส่งข้อความใดใดมาเพราะว่า..กำลังรอแจกแท๊บเบล๊ทอยู่หรือเปล่าครับ ?..เขาแจกเฉพาะเด็กอนุบาลเท่านั้น ! ส่วนของครูคงเป็นกระดานชนวน..ผู้เขียนเคยใช้ครับ..

สวัสดีค่ะ

   ใช้ภาษาเฉียบคมสมกับเป็นทหารจริงๆนะคะ
 และยังสอนลูกศิษย์ให้รู้สำนึกในบุญคุณของครูด้วย
 ได้ครูอารมณ์ดีอย่างนี้สอนลูกศิษย์คงฟังไปหัวเราะไป
  เพราะบางคำเด็กรุ่นนี้คงนึกภาพไม่ออกค่ะ 

เรามีวันนี้ได้ ก็เพราะครูค่ะ

 

สวัสดีครับบรรดาศิษย์เก่า : ครู+อาจารย์รุ่นเก่าและรุ่นใหม่ทุกท่าน..ที่คิดถึงโรงเรียนเก่าขึ้นมาบ้าง..ผมเคยมีลูกศิษย์เกินสองร้อยคนครับแม้มิใช่ครูโดยอาชีพ..เพราะเคยมาแปลในการฝึกร่วมผสมกับทหารนย.ไทยและอเมริกันเช่น การใช้ปืนกล , การขอยิงด้วยปืนใหญ่ , การปรนนิบัติบำรุงรถฮัมวีและรถสะเทินน้ำสะเทินบก ฯ เคยมีระดับผู้การตะโกนบอกว่า..ไอ้ห่าเอ๊ย ! แปลได้ระดับนี้ถือว่าแจ๋วแล้วเว้ย ! ผมมิได้ยกย่องตัวเองหรือพูดหยาบคายหรอกน๊ะถ้าจะโทษต้องไปโทษผู้การโน่น ! เมื่อมีการชมก็มักจะมีการติครับ...ยังไงๆผมรับได้เสมอเพราะเคยเป็นครูที่ดี นายทหารรุ่นน้องเขาหาว่าผมพูดภาษาอังกฤษสำเนียงแบบเมียเช่า..แต่ผมบอกว่าขอให้สื่อสารเข้าใจกันสำคัญที่สุด คนที่สอบได้คะแนนดีหลายคนยังพูดและฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับ ขอเอาเพื่อนมาเป็นตัวอย่าง * มิใช่นำมานินทาน๊ะครับ กรุณาเข้าใจเสียบ้าง..ฝรั่งบอกว่า.กิ๊ฟมีอะราวไฟล์..เพื่อนผมยืนเซ่ออยู่นาน ผมแอบมองว่าเขาจะหยิบอะไรให้ ? ฝรั่งยังหัวเราะเลยครับเพราะพี่แกดันหยิบคีมส่งให้.. round file = ตะไบกลม. บ่อยครั้งเวลาไปเดินตามตลาดสัตหีบ ผมได้ยินเสียงตะโกนว่า..สวัสดีครับครู..บางครั้งก็ตอบรับได้ทันท่วงที มีครับบางครั้งเดินไปตั้งไกลแถมยังนึกไม่ออกว่าคนที่สวัสดีผม..ท่านคือใคร ? มีลูกศิษย์มากบางทีก็ไม่ดีตรงนี้เอง ! แต่อย่ากังวลไปเลยความแก่ชรามักจะมาถึงทุกท่าน ไม่ช้าก็เร็ว สิ่งที่ดีก็คือลูกศิษย์มักจะจำครูของเขาได้เสมอ..ใม่ว่าครูจะทำดีหรือไม่ดีกับลูกศิษย์มาก่อน..รักและคิดถึงคุณครูเสมอครับ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท