โทรศัพท์เบอร์นี้...ไม่มีแล้ว


    โทรศัพท์เบอร์นี้มีไว้สั่ง

คนรับเพียงฟังก็ “ครับผม”

“ได้ครับ” ประเดี๋ยวมาน่าชื่นชม

คนสุขสมคือผู้ได้ใช้บริการ

 

    โทรศัพท์เบอร์นี้มีไว้สั่ง

และทุกครั้งสมใจในสิ่งขาน

คนที่รับภาระมาช้านาน

ไม่ใช่งานก็เหมือนงานผ่านผูกพัน

 

     โทรศัพท์เบอร์นี้ไม่มีเสียง

เปล่า..เจ้าของไม่ได้เลี่ยงไปสุขสันต์

เขา..ไม่อาจรับสารการรำพัน

เขา...ไร้ร่างสร้างสรรค์ตามบัญชา

 

      โทรศัพท์เบอร์นี้...ไม่มีเสียง

คงเหลือเพียงความเคยชินถวิลหา

เมื่อขัดข้องจ้องจับจะโทรมา

จึงน้ำตาเต็มตาด้วยตรอมตรม

 

     หาก...โทรศัพท์เบอร์นี้ยังมีอยู่

อยากจะกู่ตะโกนก้องร้องเสียงขรม

“สบายดีหรือไม่” ไปกับลม

หรือ “ระทมทุกข์ไข้” ให้บอกมา

 

    โทรศัพท์เบอร์นี้ไม่มีลบ

แม้มิพบผู้ใช้ให้โทรหา

จะเก็บไว้เตือนตนคนพรรณนา

“คนมีค่า” เบอร์นี้....ไม่มีแล้ว

 

      ด้วยความอาลัยยิ่ง

          "พี่จุ๋ม"

 

คนดีที่จากไป

 

            

                         แด่คนดีที่จากไป  สาโรจน์  ศรีสุทธิ์

 

    หยาดน้ำตาโปรยปรายดั่งสายฝน      ความหมองหม่นมืดมัวทั่วทิศา

หนึ่งชีวิตโดดเดี่ยวเปลี่ยวอุรา               มาร้างลาด่วนนักเกินหักใจ

ข้าราชการผู้น้อยด้อยโอกาส                หากสามารถบริการเกินขานไข

เมื่อด่วนจากด่วนลาย่อมอาลัย              ด่วนเกินไปเกินรักษาพยาบาล

 

   บ้านสวีแดนดินถิ่นกำเนิด                น้ำใจเขาประเสริฐแสนสงสาร

เคยรับใช้น้องพี่ที่ทำงาน                    เคย “ครับผม” บริการนับนานวัน

ความสุขุมเยือกเย็นเป็นที่รู้                  กตัญญูยอดยิ่งเป็นมิ่งขวัญ

ดูแลแม่แก่เฒ่าเฝ้าผูกพัน                   พักเที่ยงพลันรีบพาอาหารมา

 

เพื่อนพี่น้องบริการขาน “ขอรับ”           แบบฉบับ “จิตสาธารณะ” น่าคบหา

ทุกถ้อยคำสรรเสริญเกินพรรณนา         นายชมมา “สาโรจน์”  คนโปรดปราน

“ข้าราชการดีเด่น” เห็นประจักษ์          คงภาพลักษณ์คนดีมีมาตรฐาน

ใส่ใจภูมิใจในราชการ                       ทุกทุกงานร่วมงานยังผ่านตา

 

   โอ้คนดีมีน้ำใจไยด่วนจาก              มาพลัดพรากทำไมใจโหยหา

วัยยังไม่สมควรจวนเวลา                   เหตุใดฟ้ารับเอาเขาเร้นกาย

เพียงลูกเจ็บแม่เจ็บกว่าน้ำตาหลั่ง        เมื่อลูกลับเกินรั้งใจสลาย

ทุกร่องรอยแม่จดจำไม่เว้นวาย            แล้ววันพรุ่งทุกเที่ยงสายจะเห็นใคร

 

เคยเลี้ยงหลานหลานรักจักร่ำหา          รอเวลาทดแทนแสนยิ่งใหญ่

เสียง “น้าจู๊ด ตาจู๊ด” ฉุดหัวใจ            เสียงสะอื้นอาลัยก้องศาลา

ในวันเจ็บแม่พี่เพื่อนคอยเตือนจิต        ขอปาฏิหาริย์ยื้อชีวิตคนสูงค่า

ทางการแพทย์ยื้อยุดสุดปัญญา           คำบอกกล่าวย้ำมา “ให้ทำใจ”

 

ข้าราชการมหาดไทยใจชื่นชอบ           สนองตอบความดีที่ยิ่งใหญ่

ณ วันนี้เขาไม่รับสรรพสิ่งใด                ทิ้งไว้เพียงรอยอาลัยรอยรำพัน

ขอวิญญาณคนดีที่คนรัก                    สู่วิมานเลิศลักษณ์สรวงสวรรค์

สว่างสงบเย็นเป็นนิรันดร์                    ณ แดนเทพเทวัญชั้นนิมมานฯ

 

กราบขอบคุณทุกท่านร่วมงานฌาปนกิจ  ทั้งญาติมิตรที่มาฌาปนสถาน

เจ้าภาพจะจดจำเป็นตำนาน                กราบขอบคุณทุกหน่วยงานผ่านคำลา

 

                                          จากเจ๊ของจู๊ด (นางประหยัด  นพคุณ)  

 

หมายเลขบันทึก: 495215เขียนเมื่อ 18 กรกฎาคม 2012 16:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม 2012 15:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

คนดีๆ มักจะอยู่กับ "ไม่นาน" คนดีดี มีคุณค่าเสมอสำหรับเรา

ขอบคุณมากค่ะ กับบทความดีดีนี้ค่ะ

  • ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
  • คนดีที่จากไป
  • โทรศัพท์เบอร์นี้ไม่มีแล้ว
  • ขอร่วมไว้อาลัยกับ "ข้าราชการดีเด่น" คุณสาโรจน์ ศรีสุทธิ์

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับคุณครู เกิดแก่เจ็บตาย เป็นคติธรรมดาของชีวิตก็รู้อยู่ แต่ก็เสียใจเป็นธรรมดา ..คุณครูสบายดีอยู่นะ ยังระลึกถึงด้วยความเคารพนับถืออยู่เสมอ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ

ขอแสดงความเสียใจและร่วมไว้อาลัยด้วยนะคะ

นมัสการพระคุณเจ้า 

สวัสดีค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ

น้องชายเส้นโลหิตในสมองแตกขณะกำลังจะไปปฏิงาน "กอล์ฟการกุศล"

ซึ่งจัดโดยผู้ว่าราชการจังหวัด  ในเช้าวันเสาร์ ถ้าไม่ผ่าตัด น้องจะค่อยๆ ไป

เราจึงตัดสินใจผ่าตัดเผื่อจะมีปาฏิหาริย์  แต่....

เสียงสุดท้าย...คือปวดหัว

ภารกิจสุดท้ายในหน้าที่ลูกคือ  นำขนมถังแตกมาให้แม่ตอนพักกลางวัน

และนำยามาให้แม่ในตอนเย็น

น้องเป็นคนใจบุญ  ดูแลสุนัขจรจัดเกือบทั้งซอย  สุนัขจรจัดจึงมาอาศัยที่บ้านหลายตัว

ทำให้ครูภาทิพซึ่งอยู่กับน้องคนนี้มาตั้งแต่เด็ก ปลีกตัวออกมาสร้างบ้านใหม่ไกลจากน้อง  ประมาณ ๗ เดือนที่ทำให้ห่างไปจากการทราบทุกข์สุขของน้อง

 

ร่วมน้อมใจไว้อาลัยถึงทานด่วยนะคะ

ปล.คิดถึงพี่จุ๋มเสมอ

สวัสดีค่ะน้องอุ้มบุญ  

ขอบคุณที่แวะมาร่วมอาลัยค่ะ

สบายดีนะคะ  แวะมาสุราษฎร์เมื่อไหร่ ให้โทรหานะคะ

คิดถึงเช่นกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท