บนทางเดิน กับ "ความหวัง" ที่พบเจอ
๑. แสงดาวอันริบหรี่ @Upper Seletar Reservoir
"แสงดาว" ในคืนเดือนมืด...
มิได้มีเพียงเพื่อแต่งแต้มความงดงามให้กับท้องฟ้า
แต่มันคือสิ่งที่บอกทิศทางแก่ผู้เดินทาง
แม้ว่าจะไม่ได้ช่วยให้การเดินทางนั้นง่ายขึ้น
เพราะแสงดาวไม่สว่างไสวเหมือนแสงไฟ
แต่มันก็ช่วยไม่ให้เราหลงทาง
"ความหวัง" ในวันที่หัวใจอ่อนล้า
มิได้มีเพียงเพื่อแต่งเติมความชุ่มชื่นแก่หัวใจ
แต่มันคือแรงผลักดันหนึ่งของชีวิต
แม้มันจะเป็นเพียงนามธรรมที่จับต้องไม่ได้
แต่มันจะช่วยหล่อเลี้ยงกายใจ
ให้เราก้าวต่อไปสู่จุดหมายนั้น
โดยไม่ย่อท้อต่อหนทาง...ที่ก้าวเดิน
...
๒. เงาเล็กๆ @ Sansai Chiangmai
ความไม่แน่นอน ความไม่คุ้นเคย
ทำให้ตัวเรา "เล็ก" ลง
ทำให้เราเห็น "ความสำคัญ" ของคนอื่น..สิ่งอื่น...มากขึ้น
ความแปลกใหม่ที่เราไม่ได้เป็น "เจ้าของ"
การเดินทางจึงเป็น "ความหวัง"
หวังที่จะได้รู้จักตัวตนมากขึ้น
รู้จักความอ่อนน้อมอ่อนโยนมากขึ้น
...
๓. จุดหมาย @Sungei Sembawang
ในความเหนื่อย
บ่อยครั้งที่ไม่ได้เกิดจากความเหนื่อยกาย
แต่เป็นเพราะใจที่เหนื่อยเมื่อคิดถึงจุดหมายที่ไกลตัว
เพราะความหวังที่ไกลริบหรี่
หากย่นจุดหมายนั้นมาอยู่เพียงที่ปลายเท้า
ก้าวทุกก้าวอย่างช้าช้าแต่มั่นคง
ก้าวทุกก้าวคือการถึงทุกๆ ที่
ความเหนื่อยที่มีจะกลับกลายเป็นพลังให้เดินต่อ
...
๔. ก่อนสุก @Saraphee Chiangmai
ไม่มีใครหวังจะได้พบพานความเจ็บปวด
แต่ความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต
จริงๆ แล้วคือโอกาสอันงดงาม
สู่การเติบโต...การเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีขึ้น
เหมือนข้าวสารที่ต้องนึ่งให้สุกก่อนจะกินได้
ความเจ็บปวดจะทำให้เราเห็นคุณค่าของความธรรมดา
และตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง
คนที่ผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ จะกลายเป็นคนที่อ่อนน้อมต่อโลก เปิดเผย เข้าใจ และจริงจัง
โปรดเต็มใจรับความเจ็บปวดเหมือนเป็นดั่งของขวัญในชีวิต
แม้เราไม่ได้หวัง
...
๕. หยดน้ำ @home Chiangmai
หยดน้ำเพียงหยดเดียว..
จะระเหยไปเมื่อพระอาทิตย์ฉายแสง
แต่หากหยดน้ำหลอมตัวกันเป็นแอ่งน้ำลำธาร
แสงอาทิตย์ก็ไม่อาจระเหยน้ำได้หมด
คนที่ยอมละความมุ่งหวังเพียงเพื่อประโยชน์ส่วนตน
เพื่อหล่อหลอมกับความมุ่งหวังเพื่อคนอื่นได้
จะไม่มีวันจากโลกนี้ไป เพียงลำพัง
...
๖. น้ำกลิ้งบนใบบอน @Admiralty Park
ต้นไม้ใบไม้มีน้ำหล่อเลี้ยง...แต่ไม่ติดน้ำ
ความหวังไม่ได้มีไว้ให้ยึดติด
แต่มีไว้ให้ลงมือทำตามความมุ่งหวัง
ส่วนหนึ่งของชีวิตถูกกำหนดไว้โดยชะตา
แต่อีกส่วนกำลังรอวันที่เราจะเข้ามาจัดการดำเนินชีวิตให้สวยงาม
ชะตากับการลงมือทำงานด้วยกันอย่างสอดคล้อง
เพื่อชีวิตที่ราบรื่น...
โชคชะตาเข้าข้างคนที่ยื่นมือเข้ามาจัดการชีวิตตนเองเสมอ
...
๗. ชีวิตงาม @Home Chiangmai
เราได้ชีวิตนี้มา
ดังนั้นมันจึงเป็นหน้าที่ของเรา
ที่จะแต่งเติมความงดงามให้กับชีวิตนี้
โปรด....ทำให้ดีที่สุด
ถึงแม้ว่ามันจะยิ่งใหญ่หรือเล็กน้อยสักเพียงใดก็ตาม
...
๘. ย่างก้าว @Admiralty Park
เมื่อถึงจุดหมายที่หวังไว้
เราอาจรู้สึกได้ว่ามันคือความว่างเปล่า เคว้งคว้าง
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างที่ผ่านมานั้นสูญเปล่า
ณ ที่ปลายทางนั้น...เรายังสามารถเดินย้อนกลับมาได้
เก็บเกี่ยวประสบการณ์ในขากลับเพิ่มขึ้นอีก
ในบางครั้งการก้าวเดินไป...ก็สำคัญกว่าการก้าวถึง
๙. รุ่งอรุณ @Sembawang Beach
ขอบคุณ...ใครคนนั้นที่ผ่านเข้ามาใกล้ชิด
แล้วทำให้หัวใจฉันแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ
เพราะไม่อย่างนั้น
หัวใจดวงนี้ก็ยังคงถูกห่อหุ้มด้วยเปลือกหนา
เปลือกแห่งความหลงใหลในตัวตน
ลำแสงแห่งความอ่อนน้อม
คงไม่ได้มีโอกาสฉายลงมา
ฉันยังคงหลับอยู่มิรู้ตื่น
ขอบคุณ...ใครคนนั้นที่ทำให้ช่วงเวลาหนึ่งของฉันสับสน
จนต้องขวนขวายหาทางออกให้ชีวิต
จนได้มาพบอีกทางเลือกหนึ่ง
ขอบคุณรอยแผลในหัวใจ
ที่เปิดโอกาสให้ฉันได้สัมผัสความสดใสของแสงสว่างที่ทาบทาอีกครั้ง
หลังจากความเศร้าโศก
คือความเข้มแข็ง การเติมเต็ม ความฉลาด ความอ่อนโยน ดั่งรุ่งอรุณแห่งความหวัง...
...
๑๐. ฮีโร่ @Bukit Batok Nature Park
เราหวังที่จะได้เจอใครคนนั้น
เขาที่เป็นฮีโร่ในใจเราเสมอ
แต่เราลืมไปที่จะชื่นชมฮีโร่คนนี้
คนที่อยู่กับเราทุกๆวัน
คนที่พยายามทำทุกวันให้ดีที่สุด
เราทุกคนคือฮีโร่ในชีวิตของเราเสมอ
หากเราเลือกที่จะเล่นบทบาทนั้น
หากเราเลือกที่จะมองเขาด้วยสายตาที่ชื่นชม...
แด่ทุกความหวังในวันสบาย ขอให้สมดังหวังในความดีค่ะ
ปริม ทัดบุปผา
๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๕
@Home Singapore
...
The piano 8 - เพลงหากันจนเจอ
ความเห็น (41)
การก้าวเดินบนทางชีวิตอันยาวนานของแต่ละคน
ย่อมพบเจอทั้งสิ่งดีสิ่งเลวตามธรรมชาติ
แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองที่จะไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง....
ฝันได้แต่อย่าเฟื่องเนาะเจ้า
ไปวัดมาครับ...คนน้อยเพราะไม่ใช่วันพระ...หลวงปู่มีเวลาคุยกับทิมดาบมากมาย...คุยเรื่องอะไรไม่รู้...ได้อ่านบันทึกและพิศภาพของคุณปริมมีความสุขจัง..เลยไปงานทำบุญบ้านของเพื่อนบ้าน...ใกล้เที่ยงจะไปเรียนเปียโนแล้วครับ...หลังจากผลัดครูมาหลาย wk. ...บ่ายต้องลงภาคสนามเก็บข้อมูลวิจัยนี้ก็ผลัดมาหลาย wk. เหมือนกันครับ...ขอบคุณที่มีเรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นในวันอาทิตย์นี้...ผมโอเคเอาอยู่...หวังว่าคุณปริมมีความสุขนะครับ...ส่งกำลังใจไปตามท้องฟ้าและสายลมครับ
บันทึกนี้งดงามจังค่ะ
งามภาพ งามเสียง งามภาษา
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ เช่นนี้่ค่ะ
...ขอให้..ถึง..ซึ่ง..ความ..สุข.".อิสระ"..ว่าง..วาง..สว่าง..สบายๆ..ตลอดไป..เจ้าค่ะ..ยายธี
สวัสดียามบ่ายวันหยุดค่ะคุณปริม.
...เป็นอีกเรื่องราวบันทึกที่คุณปริมถ่ายทอดสะท้อนออกมาได้ประทับใจได้กำลังใจมากค่ะ **ขออนุญาตนำออกมาเก็บไว้อ่านนอกจอนะคะ**
..."ด้วยความนอบน้อม" เป็นสื่อสะท้อนที่ำทำให้นึกถึงความอ่อนโยนจากคุณปริมค่ะ...
ขอบคุณบันทึกที่งดงาม...
ดีใจที่ได้เข้ามาชมนะคะ ว่างๆหาภาพสวยๆอ.ฝางมาฝากบ้างนะคะ
...
มีกี่คนมองข้าวที่ในแก้ว
เมล็ดข้าวขัดแล้วอยู่ในนั้น
สีขาวนวลชวนพิศแนบชิดกัน
อัดแน่นพลันเทียนตั้งไม่ล้มเอน
มีกี่คนมองเห็นประเด็นนี้
คงจะมีคนเห็นแต่เทียนเด่น
เทียนสีส้มตั้งอยู่อย่างที่เป็น
เมล็ดข้าวมองไม่เห็นเป็นธรรมดา
...
ความหวังเลี้ยงหัวใจให้แช่มชื่น
ความหวังทำให้ยืนอย่างเข้มแข็ง
ความหวังชุบชีวีให้มีแรง
ความหวังเป็นดั่งแสง ทองนำทาง
หากมนุษย์สามารถปล่อยทุกสิ่งให้มันเป็นไปตามทางที่ควรจะเป็น
ไม่ยึดติดในทุกสรรพสิ่ง แม้กระทั่งความหวัง
ชีวิตก็จะมีช่องให้รุกถอยได้มาก เมื่อเผชิญหน้ากับเรื่องใด ใจก็จะสงบ
สวัสดีเจ้าคุณครู krugui,
ขอบคุณค่ะที่คุณครูกรุณามาเยี่ยมเยียนแลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ
เห็นด้วยค่ะว่าคนเราสามารถฝันได้ แต่ให้อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงค่ะ
อาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์ เขียนไว้ในหนังสือ การเดินทางสู่ความเป็นมนุษย์ที่แท้ ว่า
"ชีวิตที่มีความหมายต้องดำรงอยู่อย่างมีดุลยภาพระหว่างสัตยะและสุนทรียะ หากเมื่อใดที่การดำรงอยู่เอนเอียงไปในทางสัตยะ อันเป็นความจริงทางวัตถุวิสัยมากเกินไป ชีวิตนี้ก็จะคับแค้นเจ็บปวดด้วยข้อเท็จจริงที่บีบคั้นเราอยู่ แต่ถ้าหากเมื่อใดที่ชีวิตเราเอนเอียงไปทางสุนทรียะอันเป็นความจริงทางจิตวิสัยมากเกินไป ชีวิตนี้ก็จะเลื่อนลอยเพ้อฝันและเปราะบาง"
ชอบมากค่ะ
ขอบคุณเจ้าคุณครู ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก,
ดูจะเป็นวันที่ยุ่งอีกวันของคุณหมอและครอบครัวนะคะ ขอเอาใจช่วยในทุกๆวันค่ะ
ทางนี้ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี สงบสุขค่ะ วันนี้ก็ทำงานบ้านในตอนเช้า เขียนบันทึก อ่านหนังสือ บ่ายๆ ออกไปทานข้าวแล้วทำธุระ ตกเย็นก็ออกไปเดินออกกำลังกัน แค่นี้วันดีดีวันหนึ่งก็ผ่านไปแล้วค่ะ
ดูรูปที่โพสจากงาน R2R คุณหมอดูผอมไปนิดนะคะ คงเพราะยุ่งมาก รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณครูอิงจันทร์
ขอบคุณมากค่ะและดีใจมากค่ะที่คุณครูชอบ เพื่อความผ่อนคลายในวันหยุดค่ะ มีความสุขในวันทำงานในวันแรกของสัปดาห์นะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณยายธี,
ขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ ขอให้สมดังพรนั้นด้วยค่ะคุณยาย
มีความสุขในค่ำคืนของการพักผ่อนนะคะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ด้วยความยินดีในการแบ่งปันแม้จะไม่มีมากมายก็ตามค่ะ ;)
ดีใจที่คุณน้อยชอบค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่นำเพลงเพราะๆ มาฝากค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ ;)
สวัสดีค่ะคุณพิชัย
ด้วยความยินดีค่ะ ขอให้มีความสุขในการทำงานวันแรกของสัปดาห์นะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมูจ๋า
ปริมเคยไปฝางมาสามสี่ปีแล้วค่ะและก็ไม่ได้ไปอีกเลย ตอนนั้นยังไม่ชอบการถ่ายรูปเลยไม่ได้มีรูปติดมาด้วยค่ะ
ถ้าพี่หมูจ๋ามีรูปฝางก็เอามาแบ่งปันกันนะคะ คงจะสวยมากๆๆๆๆ เลย ;)
ขอบคุณและฝันดีค่ะ ;)
"...คนที่พยายามทำทุกวันให้ดีที่สุด เราทุกคนคือฮีโร่ในชีวิตของเราเสมอ หากเราเลือกที่จะเล่นบทบาทนั้น หากเราเลือกที่จะมองเขาด้วยสายตาที่ชื่นชม...."
ชอบครับ...งดงามทุกบท...สวัสดีครับ
สงบ และงดงามมากค่ะ
น้องปริมค่ะ ...ส่งใจตามไปด้วยทั้ง 10 สถานที่ค่ะ สงบ สบายๆ ไปกับตัวอักษร ภาพและเสียงนะค่ะ ..ได้ผ่อนคลายหลังจากงานสอนเสร็จ เย็นวันนี้..ขอบคุณค่ะ :-))
สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn,
ขอบคุณบทกลอนอันงดงามค่ะ
เปรียบครูเป็นเหมือนข้าว นักเรียนเก่งเหมือนเทียน ก็คงไม่ต่างกันนะคะอาจารย์
ง่วงมากวันนี้ ขอนอนละค่ะ
ฝันดีค่ะ
แม้ในทางคำสอนของพุทธศาสนาจะสอนให้เราอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด ความหวังในอนาคตคือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่สำหรับบางคน ความหวังคือพลังแห่งชีวิตที่จะช่วยให้เขาขับเคลื่อนไปบนถนนสายชีวิต และสำหรับบางคน ความหวังอาจเป็นสิ่งเดียวที่เขามีอยู่ก็ได่ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่สันติสุข ขอบคุณที่มาฝากกลอนเพราะๆ เอาไว้นะคะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Nopparat,
ขอบคุณมากค่ะสำหรับการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นดีดีค่ะ
ใช่ค่ะ คนเราหวังได้ต่อย่าไปยึดติดกับความหวังมากเกินไป หวังลมๆแล้งๆ คงจะเป็นสำนวนที่ใช้แทนคำเตือนนี้ได่้ดีค่ะ สำหรับผู้ที่ฝึกมาดีพอ ปัจจุบันขณะคือความผาสุกและทำให้ดีที่สุดค่ะ แต่สำหรับบางคน ความหวังก็เป็นอีกหนึ่งกำลังใจในการเดินต่อค่ะ
ขอให้มีความสงบสุขในวันทำงานค่ะ
;)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แว่นธรรมทอง
ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจค่ะ
กลอนบทสุดท้ายเขียนเพื่อให้ความหวังในตนเองค่ะ จะได้มีกำลังใจในการเริ่มต้นทำในสิ่งดีดี
ขอให้วันนี้เป็นวันที่สงบสุขค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอาจารย์พิชชา
ยินดีในความสงบงามที่สัมผัสได้จากบันทึกนี้ค่ะ เพราะจิตที่สงบย่อมซึมซับความงดงามรอบตัวได้ง่ายขึ้นค่ะ
มีความสุขในวันทำงานอีกวันนะคะ
สวัสดียามเช้าค่ะท่านอาจารย์ kwancha,
ดีใจที่บันทึกนี้ได้อยู่เป็นเพื่อนพี่อาจารย์หลังสอนเสร็จค่ะ ในความสงบงามเราจะสัมผัสมหัศจรรย์ในสิ่งรอบตัวได้ง่ายขึ้นนะคะ ดนตรีเบาๆเพราะๆ ช่วยให้ผ่อนคลายได้ดีมากค่ะ นี่ขนาดแค่มองภาพยังรู้สึกดีหากได้อยู่ในแวดล้อมของธรรมชาติคงผ่อนคลายมากกว่านี้หลายเท่านักนะคะ
ขอให้มีความสุขในวันทำงานอีกวันนะคะ ;)
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะมาสัมผัสความหวังที่ได้พบเจอค่ะ
ขอให้ทุกท่านมีความสุขบนความหวังที่เปี่ยมไปด้วยความดี และใช้ความหวังเป็นแรงผลักดันให้ก้าวเดินและทำทุกๆปัจจุบันขณะให้ดีที่สุดค่ะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันค่ะ
อาจารย์เปรียบเทียบได้ดีมากครับ
"ครู เหมือน เมล็ดข้าว"
"ลูกศิษย์ เหมือน เทียนที่พร้อมรอจุด"
ขอบคุณครับ ;)...
"ความหวัง" ในวันที่หัวใจอ่อนล้า
มิได้มีเพียงเพื่อแต่งเติมความชุ่มชื่นแก่หัวใจ
แต่มันคือแรงผลักดันหนึ่งของชีวิต
ขอบคุณมากค่ะน้องปริม
ภาพเม็ดข้าว+เทียนของอาจารย์ Wasawat แว๊บแรก kunrapee มองที่เม็ดข้าวก่อนเลยค่ะ เพราะ focus อยู่ที่เม็ดข้าว (รูปภาพที่ดีมักสื่อให้บางคนได้คิด และคิดได้)
สวัสดีครับคุณปริม ผมอ่านบันทึกได้แบบหยาบอ่ะครับ แต่ก็เห็นความสวยงามครับ และได้เห็นการชื่นชมฮีโร่ในกายตน ยังหวนคิดว่าอย่างสองจิตสองใจว่า เราจะทำได้มั๊ยน้า เพราะมันก็จริงและก็น่าภูมิใจมากๆ และก็ยังมีที่ว่างที่จะสูงไปสู่จุดหมายได้อีกเยอะ
จะกลัวทำไมหนอเรา ผมคิดคำนึงกับตนเองเช่นนี้ ... นึกถึงความคิดของคนหากวางตนไว้แค่ไม้ประดับ เขาคนนั้นจะเก่งสักเท่าใดก็ไม่สามารถจะเป็นไม้ยืนต้นได้ อย่างนั้น ประทับใจกับบันทึกนี้นะครับ :)
สวัสดีค่ะครูปริม
ภาพสวยมากค่ะ
ทางเดินภายนอก...ไกล
เดินทางลึกสุดในใจ...ใกล้
เลือกทางสงบเย็น
ท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn คะ,
สำหรับครูเพื่อศิษย์อย่างอาจารย์ค่ะ
ขอไหว้สาด้วยความเคารพค่ะ
สวัสดีค่ะ kunrapee,
คำชมเรื่องการถ่ายภาพนี้เล่นเอามือสมัครเล่นยิ้มไปเกือบครึ่งวันค่ะ แอบโล่งอกที่มีคนดูออกว่า focus ที่ข้าว แต่การถ่ายภาพสีขาวนี่กะแสงได้ยากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณเพชร
ปริมคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะให้กำลังใจตัวเองค่ะ ชื่นชมสิ่งที่ดีที่เราทำ ที่เราเป็น
ฮีโร่ไม่จำเป็นต้องทำอะไรที่ดีเด่นกว่าคนอื่น แต่ดีเด่นเท่าที่เราทำได้ด้วยความสุจริตใจ ไม่ไปเบียดเบียนใคร ในบางครั้งแค่การไม่ทำให้ชีวิตใดต้องมาเดือดร้อนเพราะเราก็ถือเป็นฮีโร่แล้วค่ะ แม้ไม่ได้ทำอะไรเพื่อใครมากมายแต่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ไม่เป็นภาระให้ใคร วันนั้นคุณคือฮีโร่ในใจปริมแล้ว
การชื่นชมตัวเอง กับการหลงตัวเอง ปริมว่ามันต่างกันค่ะ เราชื่นชมให้กำลังใจตัวเองในการทำดีต่อไป และเราก็รู้ตัวว่าเรายังมีพื้นที่สำหรับการพัฒนาไดอีกเยอะ เราไม่ได้หยุดแค่นี้ อีกพรุ่งนี้เราจะเป็นฮีโร่ที่ดีกว่าวันนี้ คนที่หลงตัวเองจะหยุดพัฒนา
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณครูทิพย์
ขอบคุณมากค่ะ คุณครูคะ เรียกปริมว่าปริมเฉยๆ เถอะค่ะเพราะปริมไม่ได้เป็นครูมานานมากแล้วค่ะ เขินจัง
ขอบคุณค่ะ
ฝันดีนะคะ :)
สวัสดีค่ะ ทพญ. ธิรัมภา
สงบเย็นจริงๆ ด้วยค่ะโดยเฉพาะในยามเช้าที่ยังไม่ได้ออกไปไหน หาเวลานั่งสงบๆเป็นการเริ่มต้นเช้าที่ดีค่ะ
มีความสุขในวันทำงานอีกวันค่ะ ;)
ประทับใจ "กำลังใจทาน" ที่คุณปริมมาฝากเสมอ .. ขอบคุณค่ะ
สวัสดียามดึกค่ะคุณหมอ ป
การให้กำลังใจเป็นสิ่งที่ให้ง่ายที่สุดแล้วนะคะ เหมือนรอยยิ้ม ที่ให้ไปแล้วมักจะได้รับกลับมาเสมอ
ขอบคุณค่ะ :)
