ปลาติดเบ็ด
วันนี้สบายใจที่สอบผ่าน....เลยมีเวลาเข้ามาอ่าน มาเขียนบันทึก gtk หลังจากที่เมื่อคืนได้อ่านคำสอนของพระสุพรหมยานเถระ ก่อนนอน ก็เกิดความซาบซึ้งไปกับคำสอนท่าน มันเป็นความรู้สึกแบบว่า "อิ่มบุญ" ซึ่งเป็น สุขแท้ เลยลงทุนเรื่อง เวลา (ทั้งที่น่าจะนอนได้แล้ว) มานั่งจิ้มแป้น เป็นสะพานบุญอีกต่อ เพื่อให้คนอื่นๆ ได้เรียนรู้ไปด้วยกัน ซึ่งพอจะสรุปใจความได้ว่า
" เนื่องด้วยเราท่านทั้งหลายได้หลงประมาท ขาดจากสติ ตกอยู่ในอำนาจของกิเลส คือ อวิชชาความใบ้บอด และตัณหาความทะเยอทะยานอยากได้ มาครอบงำหุ้มห่อไว้ให้ติดแน่นในวัฏสงสาร ให้เป็นทุกข์ทรมานอยู่ทุกลมหายใจจนนับชาติไม่ถ้วน จะอยู่ก็ไม่ดี ไม่สบายใจ จะหนีไปไหนก็ไม่พ้น เพราะติดแน่นอยู่ในกามคุณทั้งห้าเป็นเหยื่อล่อ และหล่อเลี้ยงจิตใจ จึงได้หลงระเริงและดิ้นรนทนทุกข์กันอยูจนกระทั่งวันตาย เหมือนปลาติดเบ็ด ปลามันไม่เห็นเบ็ด เห็นแต่เหยื่อล่อ ก็โดดเข้าหา อ้าปากฮุบเอาฮุบเอาแล้วกลืนเข้าไปเลย เพราะความไม่รู้และความอยาก เมื่อรู้สึกตัวเบ็ดก็ติดคอเสียแล้ว จะทำอย่างไร จะกลืนก็ไม่ลง จะคายก็ไม่ออก จะบอกใครก็ไม่ถูก ได้แต่ดิ้นไปดิ้นมา จนกว่าเจ้าของเบ็ดจะมาเห็น และยกขึ้นบนบกฆ่าให้ตาย แล้วนำไปกินเป็นอาหารตามความประสงค์ "
เรื่องที่จะบอกก็มีอยู่เท่านี้ พออ่านจบ ปลงๆกันมั่งก็ดี หรือลองประเมินตัวเองเล่นๆดูสิว่า ตัวเองอยู่ในสถานะใด........1. เห็นเหยื่อแล้วหละ แต่ยังไม่เห็นเบ็ดนะ 2. เจอเหยื่อแล้วสิเรา ฮุบเอาฮุบเอาเลย
ความเห็น (3)
ตายเพราะความอยาก...ควรยั้งคิด มีสติ ก่อนตัดสินใจ... สวัสดีครับ
ใช่ค่ะ แว่นธรรมทอง สตินั้น สำคัญมาก หากขาดสิ่งนี้แล้ว จบเลยนะ
ขอบคุณดอกไม้ จาก ปริม และ อ.นุ นะคะ