เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสเข้าไปร่วมงานทำบุญประจำปีกับหอผู้ป่วยหญิง ปีนี้เรานิมนต์พระสงฆ์จากวัดพุทธปัญญาที่อยู่ใกล้ๆมาสามรูป หลังเสร็จจบพิธีการทางสงฆ์แล้ว พระอาจารย์(พระมหาธวัชชัย)ท่านก็มีเมตตาหาหนังสือมาแจกและไปเยี่ยมเยียนถามไถ่ทุกข์สุขกับผู้ป่วยและญาติที่มาเฝ้า
ซึ่งทุกปีและทุกครั้ง เราจะจัดรวบรวมรายชื่อของผู้ป่วยที่มารักษาและเสียชีวิตเขียนลงในกระดาษพับเก็บใส่ซองแล้วนำไปมอบให้พระอาจารย์ช่วยนำไปเผาและสวดอุทิศส่วนกุศลให้ต่อที่วัด ปีนี้มีประมาณกว่า หกสิบรายชื่อ (บางส่วนก็เป็นชื่อญาติของผู้ป่วย ที่ต้องการฝากให้ช่วยทำบุญส่งต่อให้ไปด้วย)" จริงๆแล้วมีมากกว่านี้อีกแต่ตอนหลังๆเขียนรวมไปทีเดียวเพราะเวลาเตรียมตัวมีไม่มาก" น้องที่ตึกคนหนึ่งบอกให้รับรู้....
ตึกนี้เป็นตึกผู้ป่วยติดเชื้อ ช่วงนี้ เรามีผู้ป่วยรักษาตัวอยู่ 14ราย ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยมีอาการหนัก ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากผู้อื่นและ ลุกขึ้นเดินเหินไม่ไหว พระอาจารย์มาเยี่ยมใกล้ๆที่เตียงให้กำลังใจและสอนให้มีสติ ระลึกรู้ และ ยอมรับถึงสภาพแห่งการเจ็บป่วย
เราเดินตามพระอาจารย์ไปเยี่ยมผู้ป่วยที่เตียง หลายคนก็คุ้นเคยกันกับเรา...เราแอบสังเกตดูสีหน้าและท่าทางของผู้ป่วย
ส่วนใหญ่ต่างก็มีความยินดีและซาบซึ้งใจที่มีพระมาเยี่ยมและมาสอนเขาด้วยคำพูดง่ายๆในเรื่องการปฏิบัติธรรมะขณะที่รักษาตัวอยู่...."โยมต้องรู้จักเสียให้เป็นนะ เสียก็คือได้ นี่หมายถึง การที่เจ็บป่วยนี ถ้าเราทำใจไม่เป็นเกิดทุกข์ คิดมาก ใจกังวล อันนี้สติไม่เกิด โยมกำลังกลายเป็น เสียแบบสูญเสีย แต่ถ้าเสียก็คือได้นี่ หมายถึงว่า โยมจับเอาความทุกข์หรือ สภาพอาการเจ็บป่วยมาใช้ให้เกิดเป็นสติและปัญญา ไม่ไปคิดปรุงแต่ง หรือทำให้เศร้าหมอง กายของเราป่วยได้แต่ใจของเราไม่จำเป็นต้องป่วยไปตามกาย นี่คือสติที่ได้ ให้โยมสติเช่นนี้ให้ตลอด แล้วจะได้มีกำลังใจ ไม่ท้อถอย นั่นแหละเสียก็คือได้ที่พระหมายถึง..."
มีญาติหลายคนติดใจอยากขอไปกราบพระถึงที่วัดของท่าน เราก็เลยช่วยให้ข้อมูลเกี่ยวกับการเดินทางไปที่วัด พระอาจารย์ใช้เวลาเยี่ยมเยียนผู้ป่วยมากกว่าครึ่งชัวโมงจึงเดินทางกลับ
การทำบุญตึกครั้งนี้ นอกจากพี่ๆน้องๆชาวเจ้าหน้าที่ตึกจะได้ช่วยกันทำงานบุญเลี้ยงพระกันแล้ว พวกพี่ๆแม่บ้านทำความสะอาด และญาติผู้ป่วยที่สนใจก็ได้มีโอกาสทำบุญร่วมกัน เกิดบรรยากาศแห่งความสามัคคีและเอื้ออาทรที่รู้สึกได้.....เนื่องจากมีการเตรียมกับข้าวไว้อย่างมากมายหลายอย่าง พี่เล็กหัวหน้าแถวจึงสั่งให้ลูกน้องโทรศัพท์ตามตึกอื่นๆให้มาช่วยกันแบ่งอาหารที่มีอยู่นำกลับไปทานด้วย นอกจากนั้น
ยังมีไอศกรีมกะทิสดเลี้ยงพระและแจกจ่ายให้แก่ผู้ป่วยและญาติเพิ่มเติมอีก....ขอบอกว่าอร่อยมาก...จนต้องขอเบิ้ลเป็นสองถ้วย...
.อิ่มบุญกันโดยทั่วหน้า พร้อมทั้งขอส่งใจแผ่บุญกุศลมาฝากถึงผู้อ่านทุกคนด้วยค่ะ
ยอดเยี่ยมเลยคะ...พี่ขวัญ...
พลังแห่งจิต...ธรรมะติดปีก...
อนุโมทะนา...สาธุด้วยนะคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
Ka-poom
ขอบคุณค่ะ ขอเอาบุญมาฝากให้กะปุ๋มด้วยค่ะ
เสียดายจังปีนี้ไม่ได้ไปร่วมด้วย ขออนุโมทนา สาธุ ด้วยค่ะ