KM00104 : ความเชื่อ

แสวง คนขับรถบรทุก ที่วิ่งระหว่างกรุงเทพ-เชียงใหม่ (ทำไมคนขับรถบรรทุกไม่ชื่อเท่ๆ บ้างนะ เช่น อัสนี ปกรลัมณ์ อะไรประมาณนี้) ครั้งหนึ่งเขาขณะขับรถ อยู่แล้วรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมากระทันหัน (ขอใช้คำนี้นะครับ เพราะหากบอกปวดปัสสาวะดูจะเป็นทางการไป) จึงส่องสายตาไปข้างหน้าเพื่อหาเป้าหมาย ซึ่งหมายถึงที่เหมาะๆ ข้างทาง แล้วก็มองเห็นต้นไม่ขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็กอยู่ข้างหน้า หลังจอดรถลงไปปฏิบัติภารกิจเสร็จสิ้น เหลือบไปเห็นพวงมาลัยที่แขวนอยู่ที่กระจกมองหลังเก่าๆ อยู่หลายพวง จึงหยิบมาแขวนไว้ที่ต้นไม้กล่าว

วันต่อมาเขาขับผ่านมาทางเดิมอีก จำต้นไม้ต้นนี้ได้ และรู้สึกว่าพวงมาลัยเก่าที่เขาแขวนไว้ มันมีจำนวนเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แสดงว่าอาจมีคนอื่นมาแขวนทิ้งไว้ด้วย

สัปดาห์ต่อมาเขายังคงขับผ่านทางเดิม และสังเกตุเห็นว่า พวงมาลัยที่แขวนไว้มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างมาก และไม่ใช่มีแต่พวงมาลับเก่าเท่านั้น เริ่มมีพวงมาลัยใหม่ด้วย

หนึ่งเดือนถัดมา เมื่อเขาผ่านมาทางนี้ ก็พบว่าต้นไม้ดังกล่าวเปลี่ยนแปลงไปมาก นอกจากพวงมาลัยแขวนอยู่เต็มต้นไม้แล้ว ยังมีผ้าสีต่างๆ พันอยู่รอบต้นไม้ด้วย พร้อมกับมีผู้คนจำนวนหนึ่งจุดธูปเทียนและนั่งไหว้อยู่รอบๆ ต้นไม้นั้น เขานึกยิ้มในใจ คนพวกนี้ช่างงมงายสิ้นดี มันเริ่มจากพวงมาลัยของเขาแท้ๆ

สามเดือนต่อมา เขาก็ขับผ่านมาทางนี้อีก คราวนี้เขาถึงกับตกตะลึง เพราะที่บริเวณต้นไม้นี้มีการสร้างศาลอย่างดี และมีคนมากราบไหว้บูชามากมาย รถที่ผ่านไปมาเริ่มบีบแตร ๓ ครั้ง เมื่อผ่านต้นไม้ดังกล่าว แต่เขาก็ยังปักใจเชื่อว่ามันเริ่มต้นจากเขาต่างหาก

เดือนที่สี่ เมื่อเขาขับผ่านบ่อยขึ้น เห็นรถบีบแตรกันเกือบทุกคัน เขาจึงต้องบีบแตรตามรถคันอื่นๆ ไปด้วย

เมื่อผ่านมาหกเดือน ทั้งต้นไม้และศาลก็เต็มไปด้วยเครื่องสักการะจำนวนมาก เริ่มมีสิ่งปลูกสร้างแบบถาวร มีคนเข้ามาจัดการความเรียบร้อย ร้านค้าโดยรอบเริ่มมีให้เห็นหลายร้าน วันนี้แสวงขับผ่านมา เขาจอดรถลงไปซื้อดอกไม้ธุปเทียนและเข้าไปกราบไหว้ต้นไม้ดังกล่าว เช่นเดียวกับอีกหลายๆ คนที่ขับรถผ่านมา

ผมจำเค้าโครงเรื่องได้อย่างชัดเจนในหัวสมอง ถึงแม้ว่าจะเคยอ่านเจอมันเมื่อหลายสิบปีมาแล้ว จนจำไม่ได้ว่าอ่านจากหนังสือเล่มใด ผมแต่งมันขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่งจากเค้าโครงเรื่องดังกล่าว เพราะชอบเรื่องนี้มาก (ไม่งั้นคงไม่จำมาจนถึงทุกวันนี้) มันค่อนข้างสะท้อนวิธีคิดแบบไทยๆและแทรกอารมณ์ขันแบบยิ้มในใจไว้นิดๆไม่มีคำอธิบายต่อ ลองคิดต่อและช่วยให้ความเห็นครับ

[LOCAL]

ผมคิดว่าความเชื่อเป็นเสมือนดังเข็มทิศให้กับชีวิตนะครับถ้าจิดใจเข้มแข็งมีความเชื่อถูกต้องก็จะนำทางชีวิตเราให้ประสบสิ่งดีๆครับ แต่ถ้าจิตใจไม่เข้มแข็งก็จะไม่สามารถผ่านอุปสรรคไปได้ดังเช่นนิทานเรื่องพราหมณ์แบกแพะ ที่ไม่มีจิตใจหนักแน่นยอมทิ้งแพะไปเพียงเพราะเชื่อคนพาล...