ใครๆก็ว่าหนูโดดเรียน

                                  หนูโดดเรียนอีกแล้วหรือ

               วันนี้เจอหน้านักเรียนสาวสองคนมอปลายพร้อมหน้ากันสองคน  ซึ่งอยู่ระหว่างเรียนซ่อมรายวิชาที่สอบแล้วได้ 0 ศูนย์ (ไม่ผ่านการประเมินต้องแก้ 0 หรือไปซ่อมวิชาที่ติด 0) ทั้งๆที่ทั้งสองคนต่างมาเรียนบ้างไม่มาบ้าง ผลัดกันคนละวันสองวัน  มาวันนี้เจอหน้าพร้อมกันสองคนเลยสอบถามได้ความสาเหตุของการโดดเรียนของนักเรียนหญิงทั้งสองว่า  มาโรงเรียนแล้วก็เซ็ง เจอหน้าอาจารย์บางคนที่ตัวนักเรียนเรียนติด0 ก็ให้ทำงานส่งเพิ่มเติม  บางคนก็จู้จี้มีแง่มีมุมเยอะ ทั้งด่าทั้งว่า (นักเรียนเล่า) เหมือนไม่อยากจะให้ผ่าน ไม่อยากจะให้แก้ 0 จนเธอทั้งสองเซ็ง เลยหนีไปที่ชอบที่ชอบ(ร้านเกมคอมพิวเตอร์)    พอโดนจับได้ก็เลยต้องรับโทษไป  ครูเองก็เห็นใจซักไซ้ไล่เรียงพอรู้ความก็ไม่เข้าใจครูบางคนเหมือนกัน ที่แทนที่จะช่วยกันแก้ไขเด็กกลับทำให้เด็กเบื่อที่จะมาเรียน  ข้อนี้ไม่ใช่ครูฟังความข้างเดียวนะ  มีเสียงเล่าของนักเรียนหลายคน หลายรุ่น กับครูบางคนที่เอาเป็นเอาตายกับนักเรียนที่ติด 0 จนบางคนไม่มาซ่อมเลย หายไปจากโรงเรียนเลยก็มี  น่าสงสารเด็กเหล่านี้นะ  คนเรานั่งเรียนมาเป็นปี  เรียนมาทั้งปีไม่มีคะแนนเลยเชียวหรือ ได้แค่ 0 เท่านั้นหรือ  หลากหลายวิธีที่จะช่วยนักเรียนที่มีศักยภาพต่างกัน อย่าไปเอามาตรฐานเดียวกันเลย  ของมันยืดหยุ่นได้ เหมือนกับโรงเรียนระดับจังหวัดที่มีนักเรียนเก่งคัดเข้าไปเรียน  ผลการสอบวัดความรู้ของนักเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดย่อมผ่านเกณฑ์ประเมินแน่นอน  ตรงกันข้ามกับโรงเรียนมัธยมตำบล เล็กๆที่อยู่ใกล้โรงเรียนประจำจังหวัดที่เป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนเหลือคัดจากโรงเรียนใหญ่ๆ  ซึ่งข้ามเขตมาดึงเด็กที่มีความสามารถ เด็กเก่งไปจนเหลือแต่เด็กที่มีศักยภาพด้อยกว่า  พอมาอยู่โรงเรียนมัธยมตำบล โอกาสที่จะพัฒนาผลการสอบให้ผ่านเกณฑ์ประเมินระดับชาติได้ก็น้อยมาก( บอกได้เลยเกือบทุกโรงเรียนที่เป็นโรงเรียนขนาดเล็กนักเรียนสอบไม่ผ่านเกณฑ์)   แล้วผู้ใหญ่ที่ตั้งกฏเกณฑ์มาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  ตูจะตั้งเท่านี้นะ  ใครจะทำไม  เอ็งมีหน้าที่ก็ทำให้ได้ให้เด็กสอบผ่านเกณฑ์     อยากให้ใครที่เก่งๆระดับ ดร. ศาสตราจารย์ หรือครูเชี่ยวชาญทั้งหลายหรือครูในโรงเรียนประจำจังหวัด โรงเรียนใหญ่ๆที่มีชื่อเสียง  ผู้ปกครองนักเรียนยอมเสียเงินใต้โต๊ะเพื่อให้ลูกเข้าไปเรียนได้ลองยกทีมแลกเปลี่ยนการสอนกับครูรอบนอกบ้าง  ดูซิว่าจะแก้ปัญหานักเรียนให้สอบผ่านได้ไหม   ลองมาดูสภาพนักเรียนที่มาเรียนทีเถอะ  หากเอานิ้วจิ้มตาก็ยังไม่กระพริบคิดดู  ผิดก้บนักเรียนในเมือง สั่งอะไรได้ตามสั่ง   นักเรียนรอบนอกหรือ  อย่าคิด...สั่งให้ส่งงานทางอินเตอร์เน็ท  เด็กต้องไปทำร้านคอมฯ เพราะนักเรียนระดับมอปลาย ถามว่าบ้านใครมีคอมพิวเตอร์ใช้บ้าง ยกมือไม่ถึง 5 คน บางคนมีคอมฯ ไม่มีเครื่องปริ้นเตอร์  ไม่มีอินเตอร์เน็ท  แล้ว ไอซีทีจะเข้าถึงนักเรียนได้อย่างไร  นี้ยังดีนะ เดี๋ยวนี้นักเรียนซื้อโปรอินเตอร์เน็ททางโทรศัพท์มือถือได้ เห็นมีนักเรียนหลายคนเล่น face กัน แต่ก็ต้องคอยห้ามนักเรียนเพราะถ่ายรูปลงใน f ในยูทูปมีทั้งรูปทั้งภาษาพาวิบัติ ด่ากันไฟแลบ  เฮ้อ...เห็นแล้วเหนื่อยใจ  นี่จะช่วยเด็กไทยกันได้อย่างไร  เด็กบ้านนอกหรือเด็กในเมืองก็เด็กไทยเหมือนกัน  ใครที่มีอำนาจ  ใครที่มีบทบาทช่วยกันหน่อยเถิด อย่างน้อยเด็กเหล่านี้ก็คือผู้ใหญ่ของชาติเรา  หากผู้ใหญ่ของชาติเราไร้ประสิทธิภาพ  ต่อให้ก้าวสู่อาเซียนก็คงเป็นแค่ในฝัน  มีอาเซียนร่วมหลายเหล่าเชื้อชาติ พม่า เขมร ลาว  แขก จีน ในเลือดคนไทยแน่นอน  เพราะคน หลากหลายเชื้อชาติที่ว่าเข้ามาทำมาหากินบ้านเรา  จนไม่อยากกลับบ้าน  มาเป็นลูกเขย ลูกสะใภ้ไทยเรากันเยอะแล้ว  จริงไหม  ที่จะหาไทยแท้คงยาก...