ชีวิตที่พอเพียง : ๑๕๘๕. เดินทางรอบโลก ๕. ที่ฮุสตัน

 

        ผมเข้าพักที่โรงแรม Sheraton Houston at Galleria เวลาบ่ายสามโมงเศษๆ ของวันที่ ๑๙ พ.ค. ๕๕   เวลาของเขาต่างจากของบ้านเรา ๑๒ชั่วโมงพอดี ที่นี่แดดจ้าคล้ายตอนเที่ยงบ้านเรา    และอากาศก็ร้อนราว ๓๒ องศาเซลเซียส   ก่อนเดินทางผมคิดว่าไม่เคยไปฮุสตันมาก่อน จึงวางแผนไปจับ City Tour สักครึ่งวัน มาเปลี่ยนใจหลังจากเปิดเน็ตดู Houston Bus Tour ก็คิดว่าไม่ไปดีกว่า    เพราะคณะจะมาถึงบ่ายนี้ และจะมีรายการพาชมเมืองก่อนพาไปกินอาหารเย็น    ผมเดาว่าหลังจากมีอินเทอร์เน็ตสะดวกในการ “ทัวร์แห้ง” กิจการทัวร์ชมเมืองน่าจะซบเซาลงไปมาก  

          คืนวันที่ ๑๙ ผมเข้านอนก่อน ๓ ทุ่ม เพราะง่วง    อาศัยยา ลอราซีแพม ๐.๕ มก. จากสาวน้อย    ผมนอนรวดเดียวถึงเกือบตีสามก็ตื่น   ลุกขึ้นมาทำงาน  และชงกาแฟด้วยเครื่อง เป็นรสกาแฟอเมริกัน คือรสจางมาก   พอเวลา ๖ น. ฟ้าก็เริ่มสาง  

          เช้าวันที่ ๒๐ พ.ค. ๕๕ผมออกไปวิ่งเวลา ๗ น. แดดออกแล้ว    เดาว่าอุณหภูมิน่าจะราว ๒๐ องศา จึงสวมกางเกงวิ่งขายาวตัวเก่ง (มีตัวเดียว ใช้มากว่า ๒๕ ปี ไปมาทั่วโลก)   และสวมแจ๊กเก็ต    ปรากฎว่าคิดผิดครับ อากาศเหมือนตอนเช้าที่หมู่บ้านสิวลีที่ผมอยู่ไม่ผิดเพี้ยน    คือน่าจะราวๆ ๒๔ องศา    ผมวิ่งไปดูลาดเลา Galleria คืออกจากโรงแรมเลี้ยวขวา    ไปถึงไฟแดงเลี้ยวขวา Galleria อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน   เป็นบริเวณกว้างใหญ่ มีร้านสินค้าแบรนด์เนมครบถ้วน

          ผมวิ่งบนทางเท้าริมถนนและวิ่งเขาไปที่ลานด้านหน้าอาคารใหญ่ของ Galleria    แล้วออกมาวิ่งบนทางเท้าริมถนนอีก   เป็นทางเท้าที่เรียบ สะอาด และกว้างพอควร   บริเวณทั้งหมดนี้ผมครองอยู่คนเดียว ไม่มีคนเดินสวนหรือไปข้างหน้าเลย   แต่บนถนนมีรถแล่นประปราย    ผมวิ่งไปถ่ายรูปไป ใช้เวลา ๓๐ นาที ได้เหงื่อ ก็กลับมากินอาหารเช้า 

          เย็นวันที่ ๒๐ คณะดูงาน hospice มาถึงโรงแรมแล้ว    มีคุณอ้อ (ผศ. สุปรียา บุณยเกตุ) เป็นหัวหน้าทัวร์  พานั่งรถชมเมืองบริเวณกลางเมือง ที่ถือได้ว่าเป็นเมืองโรงพยาบาล    มีย่านโรงพยาบาลกว้างใหญ่มาก รวมเรียกว่า Texas Medical Centerตามเว็บบอกว่ามี ๕๐ สถาบัน  คนขับรถซึ่งเป็นจีนอเมริกันบอกด้วยความภูมิใจว่าเป็นศูนย์การแพทย์ที่ดีที่สุดในโลก    ผมเย้าท่านอธิการบดีรัชตะว่า ย่านพญาไทน่าจะมีสภาพเช่นนี้ในอนาคตหากจะทำให้ย่านพญาไทยเป็น Phya Thai Medical Center จริงๆ คงต้องศึกษาวิธีจัดการเครือข่าย TMC นี้ ว่าเขาบริหารจัดการความสัมพัน์หรือความร่วมมืออย่างไร   เขาบอกว่า สมาชิกของ TMC เป็น non-profit ทั้งหมด

          ทัวร์มาจอดที่ Galleria ให้เวลาเดินเที่ยวและซื้อของชั่วโมงเศษ   ผมถามคุณอ้อว่าสินค้าต่งจากที่เมืองไทยไหม   ได้คำตอบว่าสินค้าเหมือน แต่ราคาแพงกว่าหลายเท่า   แล้วพาไปกินอาหารเย็นที่ Outback Steakhouseผมว่าไหนๆ ก็มาเท็กซัส และมาร้านสเต๊ก ก็ต้องกินสเต๊กเมนูเด็ดของเขา    ยอมเสียสุขภาพ ก็พบว่าเนื้อเหนียวไปหน่อย   อาจเพราะผมสั่ง medium   ต่อไปคงต้องสั่ง medium rare แต่รวมแล้วอาหารรสชาติดี   ที่แปลกคือหอมทอดเป็นแฉกๆ คล้ายดอกไม้ 

          คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ บินมาจากดัลลัส มาสมทบที่ร้านสเต๊ก   ท่านเล่าเรื่องต่างๆ สนุกมาก

          วันที่ ๒๑ พ.ค. ๕๕ ผมตื่นเองเวลา ๔ น.   ทางทัวร์ประกาศใช้ระบบ 6-7-8 คือปลุก ๖ โมง  กินอาหารเช้า ๗ โมง   และล้อหมุน ๘ โมง    ผมจึงนั่งทำงานรอจนเขาปลุกก็ออกไปวิ่งรีดแคลอรี่ที่กินสเต๊กเข้าไป ๖ ออนซ์เมื่อวาน  

          วันนี้เราดูงานที่ Houston Hospice ที่เดียวทั้งเช้าและบ่าย โดยเขาแนะนำให้ไปชม Rothko Chapel แหล่งให้พลังด้านจิตวิญญาณผ่านศิลปะ และมีกิจกรรมฝึกอบรมด้านในด้วย   ผมเข้าไปชมศิลปะภาพวาดสีดำและนึกถึงท่าน - - ที่ชอบสีดำ    แต่ภาพวาดสีดำใน Rothko Chapel นี้ทั้งตาและปัญญาด้านในของผมเข้าไม่ถึง

          เราไปหาอาหารจีนกิน โชเฟอร์รถเช่าที่เป็นคนโปแลนด์พาหลงไปศูนย์การค้าของคนเวียดนาม ชื่อ Hongkong Market โดยบอกว่าเป็นย่านคนจีน   แต่พอเราเข้าไปก็พบว่าเป็นเวียดนาม   แต่ก็โชคดีได้พบ อ. จุลจราพร สินศิริ แห่งคณะพยาบาลศาสตร์ ม. ธรรมศาสตร์ ได้ทุนไทยเข้มแข็งมาเรียนปริญญาเอก PhD in Nursing ที่School of Nursing มหาวิทยาลัยเท็กซัส

          ที่ร้านอาหารจีน เราทำ AAR การเยี่ยมเรียนรู้ Houston Hospice สั้นๆ    ได้เข้าใจเป้าหมายและมุมมองของสมาชิกแต่ละคน  

          ตอนค่ำพอใกล้สามทุ่มผมก็ง่วงนอน ได้นอนเป็นคืนสุดท้ายที่ ฮุสตัน   หลับสบายไปจนตื่นเองตอนเกือบตีห้า

          เช้าวันที่ ๒๒ พ.ค. ๕๕ ผมรอให้สว่างจึงออกไปวิ่งเวลา ๖.๓๐ น.  เพื่อถ่ายรูปดอกไม้และต้นไม้สวยๆ ที่หมายตาไว้เมื่อวาน   นอกจากต้นไม้ ดอกไม้ แล้วยังได้ถ่ายรูปฝูงนกกว่าสิบตัว ที่ช่วยกันขับไล่ผู้บุกรุกคือผม  

          อาหารเช้าที่โรงแรมเหมือนวันแรกที่ผมมากินไม่ผิดเพี้ยน คือมีไส้กรอก เนื้อบดทอด ไข่คน โยเกิร์ต น้ำส้ม กาแฟ และผลไม้   โรงแรมนี้เก่าและมีโรงแรมใหม่เปิดบริเวณใกล้กันมากมายเป็นคู่แข่ง   เช่น Hilton International ก็อยู่ติดกัน

          วันนี้เราไปศึกษาดูงานที่ The Terrace at Kingwood เป็น retirement living หรือศูนย์ผู้สูงอายุ   แล้วไปกินอาหารเที่ยง และขึ้นเครื่องบินไปโตรอนโต้

 

วิจารณ์ พานิช

๒๒ พ.ค. ๕๕

บนเครื่องบิน United Express ไปโตรอนโต้

 

ระหว่างวิ่งออกกำลัง มีกระรอกมาทักทาย

---

 

หนึ่งในฝูงนกกว่าสิบตัวรุมกันขับไล่ผม

---

 

ลู่วิ่งอันสะอาดร่มรื่นของผม

---

 

 ดอกชงโคงามและสมบูรณ์มาก 

 

---

 

 ไม่ทราบชื่อ

 

---

 

 ชบางาม

---

 

ดอกไม้งาม

---

 

 

 

 ชนิดเดียวกัน แต่สีชมพูเข้ม

---

 

  สีชมพูอ่อน

---

 

 

 ต้น Magnolia

---

 

 สีท้องใบสวยงาม

---

 

 ดอกขาวสะอาด

 

---