ภาษาอังกฤษ(อีกนิด)

        หนึ่งในจำนวนเพื่อนชาวต่างประเทศของผมบนเฟสบุค เพิ่งรู้จักกันได้ห้าปีเศษเท่านั้น  ตอนนั้นเธอเรียนวิชาวรรณกรรมเอเชียระดับปริญญาโท  นอกจากเป็นคนอ่านมากรู้มากแล้ว เธอยังรู้ภาษาลาตินและฝรั่งเศสอีกด้วย      ปัจจุบันนี้เธอใช้ภาษาอังกฤษทำงานอยู่ที่ดูไบมาได้สองปีแล้ว  ไม่กี่วันมานี้ เธอโพสต์ลงเฟสบุคสั้นๆ ว่า “ใครว่าภาษาอังกฤษง่าย ลองเติมช่องว่างในข้อต่อไปนี้ด้วยคำเดียว คือ Yes หรือ No  ดูหน่อยไหม”  ถามแล้วต่อท้ายอีกวลีหนึ่งด้วยว่า Just for laughs!

       โจทย์ของเธอมีเพียงสามข้อสั้นๆเท่านั้น คือ

1………….I don’t  have a brain.

2………….I don’t  have sense.

3………….I am stupid.

 ผมลองทำในใจดูแล้วก็ต้องหัวเราะสมเจตนารมณ์ของโจทย์ และตอบกลับเป็นเสียงหัวเราะสามทีโดยไม่รอช้า

        ผมนำมาเผยแพร่ต่อก็เพื่อเสียงหัวเราะเช่นกัน หวังว่าจะไม่ใช่การเอามะพร้าวมาขายสวนแก่ท่านที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นประจำ  แต่สำหรับอาจารย์ผู้สอนภาษาอังกฤษแก่เด็กๆ  โจทย์นี้น่าจะสร้างได้ทั้งความรู้และบรรยากาศของการเรียนการสอนไม่มากก็น้อย  เพราะว่า อย่างน้อยๆ โจทย์ทุกข้อ ทำให้เรามิอาจไม่นึกถึงคำถามได้เลย  และนั่นทำให้เราทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างคำถามกับคำตอบในภาษาอังกฤษอีกด้วย 

 

        ขอแถมอีกนิดครับ มีรายงาน เพิ่มเติมจากมิตรผู้นี้อีกในวันถัดมา ว่า  ในบรรดาประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษธุรกิจ (business English) ได้ดีที่สุดสิบอันดับแรกนั้น ไม่มีประเทศอังกฤษ และสหรัฐอเมริการวมอยู่ด้วย  มีแต่ ออสเตรเลีย ซึ่งได้ลำดับที่ ๕ กับแคนาดา ซึ่งได้อันดับที่ ๑๐  และที่น่ายินดีก็คือ ชาติของชาวเอเชียติดอันดับถึง ๔ ชาติ คือ  ลำดับ ๑ ฟิลิปปินส์    ลำดับ ๖ มาเลเซีย     ลำดับ ๗ อินเดีย และลำดับ ๙ สิงคโปร์  ที่เหลือนอกนั้นเป็นชาติในยุโรปที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง

        นี่แสดงว่า เขาพิจารณาที่ สำนวน  ไม่ใช่ สำเนียง แน่นอน

        อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้บอกว่าประเทศที่ยิ่งใหญ่ซึ่งผมก็เป็นเจ้าของด้วยนี้ได้ลำดับที่เท่าไร