ชื่นชมความใส่ใจของคุณครูต่อเด็กค่ะ
จำได้ว่าสมัยประถม มีเพื่อนที่ไม่ยอมพูดกับเพื่อนและครูเลย
ทั้งที่อ่านได้เขียนได้ แต่ไม่กล้าแสดงออก ไม่ชอบอยู่กับเพื่อน
เคยไปบ้านเขา ก็ต้องแปลกใจที่เพือนคนนี้คุยกับพ่อแม่ พี่ แบบปกติ
ตอนหลังมา ไม่แน่ใจว่าเพื่อนคนนี้เข้าเกณฑ์ Selective mutism
หรือเปล่าค่ะ ขออนุญาตฝากลิงค์นะค่ะ
http://www.happyhomeclinic.com/sp06-mutism.htm
สวัสดีค่ะ น้องอาจารย์ดร.ขจิต
สวัสดีค่ะ อาจารย์ ป.
น่าสนใจมากและเป็นโจทย์ที่ท้าทายจริงๆ
จากข้อคิด.."จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง"..ที่ "นายนิ่งมาก"เขียนไว้ในประวัติ อาจสะท้อนประสบการณ์บางอย่างที่เขาพบและฝังใจ
น่าจะลองใช้เป็นจุดคุยกับเขาได้..อาจจะได้ข้อมูลดีๆ..และเริ่มมีความไว้วางใจที่เขาจะมอบให้..พร้อมที่จะสนทนาพาทีกันต่อไปค่ะ
กราบสวัสดีค่ะ ป้าใหญ่ที่เคารพ - ครูนกอาจบทความเกี่ยวกับ Selective Mutism ที่อาจารย์ ป.ได้แนะนำทำลิงค์ไว้ให้ - ผนวกกับที่ป้าใหญ่มาร่วมคิดโจทย์ให้มองว่า เด็กอาจมีประสบการณ์ที่ฝังใจอะไรบางอย่าง - คำตอบต้องค่อยๆ กระจ่างค่ะ แต่ครูนกของเริ่มที่บ้านค่ะ - และครูนกก็ตั้งใจว่าจะคุยกับเขาไปเรื่อยๆ สร้างความไว้วางใจให้กับเขา อยากให้เขาได้มีโอกาสทางสังคมกับเพื่อนแบบเด็กวัยรุ่นพึงมีค่ะป้าใหญ่ ขอบพระคุณค่ะ
เดี๋ยวนี้คุณครูทำงานหนักขึ้นมาก เหนื่อยกว่าเดิม.. ต้องขอบคุณแทนเด็กๆนะคะ
ให้กำลังใจครูนกค่ะ ได้ทำงานที่น่าสนใจนอกเหนือจากการสอนเคมี
หวังว่าครูนกจะหากุญแจที่ใช้เปิดใจน้องคนนี้ได้ค่ะ เด็กๆสมัยนี้ชอบสื่อสารผ่านออนไลน์มากค่ะ ปริมมีหลานสาวคนหนึ่งเรียนปีสามในมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ เธอก็ไม่ค่อยพูดเหมือนกัน ประเภทถามคำตอบคำ จะได้ยินคุยกับคุณยายและพ่อแม่ในบางครั้ง และกับเพื่อนสนิทเท่านั้น พักหลังปริมลองเล่นเฟชบุ้คดู เราคุยกันแทบทุกวันผ่านเมชเชจค่ะ ทั้งๆที่เวลาอยู่ต่อหน้ากันเธอจะตอบเท่าท่ีปริมถามเท่านั้นจริงๆ
สวัสดีบ่ายวันหยุดค่ะครูนก
สวัสดีค่ะ คุณkunrapee
ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจครู
สวัสดีค่ะ คุณปริม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะคุณปริมและเรื่องราวของหลานสาว
เบื้องต้น...ครูนกได้คุยกับพี่ชายเขาซึ่งเป็นคนพูดเก่งบอกว่า อยู่บ้านก็ไม่ค่อยพูด แต่คงต้องไปเยี่ยมบ้านเพราะครูนกหวังในใจว่า...เขาน่าจะพูดได้มากกว่านี้ และหากเขาพูดได้มากกว่านี้เรื่องราวหรือความทรงจำดีๆในระดับม.ปลายจะเกิดกับเขาอีกมากมายค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูธนิตย์ - วันนี้มีแนวโน้มดีขึ้นที่เขาเองไม่เคยเดินหนีครูนก...เพียงแต่ไม่ตอบไม่พูด แต่จะฟังที่เราคุยเสมอ....ครูนกมองว่าเป็นสัญญาณที่ดี ส่วนทักษะทางสังคมต้องค่อยๆสร้างให้เขา...แต่เพื่อนๆเขาก็ยินดี ลุ้นกันทุกๆคนค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งครูนก และน้อง นายนิ่งมาก ครับ...
...ถ้า..นายนิ่งมาก..ไม่ได้ป่วย..หรือเป็นใบ้...และปรกติดี...(คนที่พูดเป็นต่อยหอย..ก็น่ารำคราญ..นะ)..คนที่ไม่พูด..แต่คิดเป็นทำเป็น..ก็เป็นจุดเด่น..ของคุณลักษณ์สมบัติเฉพาะตน..ที่อาจจะเป็นส่วนดีในอนาคต.(ของเขา).ก็ได้ใครจะรู้..(ยายธี)
ขอบคุณค่ะ คุณ พ.แจ่มจำรัส....เรื่องนายนิ่งมาก เริ่มคืบแล้วค่ะ วันนี้ได้คุยกับพี่ชายเขา
คุณยายธี...ครูนกภาวนาให้เป็นแบบยายธีว่าค่ะ...แต่วันนี้เท่าที่คุยกับพี่ชายเขา...ครูนกต้องเยี่ยมบ้านและคุยกับแม่ของน้องเขาด้วยค่ะ หากคนเราพูดคุยไม่มากไม่น้อยเหมาะกับโอกาสและสถานการณ์คงจะเป็นอะไรทีดีที่สุด ครูนกก็ไม่ช่างคนช่างพูดช่างคุยแต่ด้วยหน้าที่ครูก็ทำให้มากขึ้น