"ช่วย ๆ กันหน่วย เหนื่อยกันหน่อยนะช่วงนี้ " "ขอแรงหน่อยปีนี้ ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่" ล้วนแต่เป็นถ้อยคำที่สะท้อนว่า การทำซ้ำอาจไม่สามารถทำได้
เมื่อวันที่ 16-18 พ.ค. 2555 ได้ไปสัมนาการตรวจวนิจฉัยองค์กรตามเกณฑ์มาตรฐานบริการปฐมภูมิ
(PCA) หลักคิดแก่นคุณค่าของการทำงาน
ที่สำคัญและเชื่อมโยงกับมาตรฐานทุกข้อคือเรื่อง "มุมมองเชิงระบบ" และ
มาตรฐาน ส่วนที่ 2 ระบบงานและกระบวนการสำคัญ (หมวด 6
ด้านระบบบริการ)
การประกันคุณภาพจึงเกี่ยวข้องแน่นแฟ้นกับการ
"เห็นระบบ" และ การ "จัดระบบ"
ถ้าจัดระบบได้สำเร็จก็จะประกันคุณภาพได้ไม่ยาก ปัญหาคือ
แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่ามีการ "จัดระบบ" สำเร็จแล้ว
ซึ่งผมมีหลักการง่าย ๆ ทึ่จำเขามาแต่จำไม่ได้ว่าใครบ้าง
เขาบอกว่า แนวทางที่จัดว่าเป็นระบบที่ดีมีลักษณะ 4 ประการคือ
1.Definable
- มีการกำหนดแป็นแนวทางจากผู้เกี่ยวข้องโดยใช้ข้อมูล
2.Repeatable - ทำซ้ำได้
3.Measurable - วัดผลได้
4.Predictable - ทำนายได้
ข้อที่ผมเห็นว่าเป็น key word
คือเรื่อง Repeatable - ทำซ้ำได้
ถ้าเราจัดระบบประกันคุณภาพได้ดี พัฒนาคุณภาพสำเร็จ
เรื่องนั้นต้องสามารถเกิดซ้ำได้
ไม่ใช่เกิดเพียงครั้งเดียวตอนมีผู้มาตรวจประเมิน
หลายคนคงเคยได้ยินผู้บริหารบางท่านพูดว่า "ช่วย ๆ กันหน่วย
เหนื่อยกันหน่อยนะช่วงนี้ " "ขอแรงหน่อยปีนี้
ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่" ก่อนจะรับการตรวจประเมินรับรองคุณภาพ
ล้วนแต่เป็นถ้อยคำที่สะท้อนว่า การทำซ้ำอาจไม่สามารถทำได้
เนื่องจากระบบที่ว่านี่ต้อง "เหนื่อยกว่าปกติ"
"ออกแรงมากกว่าปกติ"
ระบบที่ดีนั้นต้องออกแบบให้ผู้ปฏิบัติงานสามารถทำงานได้ในสภาวะปกติของการทำงาน
จึงจะสามารถ "ทำซ้ำ" ได้ เป็นระบบที่มั่นคง ประกันคุณภาพได้
พูดกันแบบที่เป็นภาษาสวย ๆ ก็ได้ว่า
"การทำคุณภาพให้เป็นงานประจำ" คือทำได้เป็นปกติ
ไม่ต้องออกแรงเป็นพิเศษ
แน่นอนว่าการจัดระบบแบบนี้ต้องใช้ปัญญาขบคิดอย่างชาญฉลาดทำกันง่าย
ๆไม่ได้แต่เรียนลัดได้
โดยการดูระบบคนอื่นที่เขาทำเรื่องเดียวกับเราแต่ผลงานดีกว่า
เรียนรู้จากเขาเราก็จะร่นระยะเวลาการพัฒนาระบบได้เอง
จำให้ดีครับ "ระบบที่ดีต้องทำซ้ำได้"