ผมขออนุญาตใช้บันทึกนี้สื่อกับ มอ. และ สมศ. ว่าผมได้เรียนรู้อะไรจากการเตรียมตัว ถามใจตนเองว่าจะไปเป็นประธานกรรมการประเมินคุณภาพภายนอกของ มอ. หรือไม่ และขออนุญาตสื่อออกไปในวงกว้างด้วย เพราะคิดว่าวงการอุดมศึกษาน่าจะได้ประโยชน์
สิ่งที่ผมเฝ้าดู สังเกตและตีความก็คือ กิจกรรมประกันคุณภาพเป็นเนื้อเดียวกันกับการทำงานประจำหรือไม่
พูดให้ง่ายขึ้น ทำเรื่องประกันคุณภาพเพื่อพัฒนางานประจำหรือเพื่อให้ผ่านการประเมินโดย สมศ.
ย้ำ
ประกันคุณภาพแบบที่ 1 เพื่อพัฒนางานของตนเองเป็นเป้าหมายหลัก การประเมินของ สมศ. เป็นเป้าหมายรอง
ประกันคุณภาพแบบที่ 2 เพื่อให้ผ่านการประเมินของ สมศ. เป็นเป้าหมายหลัก
คำถามของผมก็คือ สมศ. กำลังขับเคลื่อนระบบประกันคุณภาพแบบใด สมศ. ต้องตอบว่าแบบที่ 1 แน่ ๆ แต่ผมไม่เชื่อในทันที (ด้วยมีกาลามสูตรในหัวใจ) พยายามหาหลักฐานจากการปฏิบัติของ สมศ.
สมศ. คงต้องถามตนเองว่า ท่าที คำพูด การกระทำใดบ้างของเจ้าหน้าที่ สมศ. และทีมประเมินของ สมศ. ที่ทำให้รูปแบบการ
ประกันคุณภาพของสถาบันการศึกษาเคลื่อนไปสู่แบบที่ 2 แบบไม่รู้ตัว
ไม่ทราบว่าผิดหรือถูกที่ผมตีความว่า ทั้ง สมศ. และ มอ. กำลังขับเคลื่อนระบบประกันคุณภาพแบบที่ 2 อย่างไม่รู้ตัว
ผมพยายามบอกทั้งต่อ สมศ. และ มอ. ว่าผมต้องการให้ มอ. ส่งรายงานประจำปี 2548 หรือถ้าของปี 2548 ยังไม่เสร็จก็ขอของปี 2547 ก็ได้ ส่งให้แก่ทีมประเมินคุณภาพภายนอกทุกคน แต่สิ่งที่เราได้รับจาก มอ. คือเอกสาร
1. รายงานประจำปีการประเมินคุณภาพ ประจำปีการศึกษา 2546/ปีงบประมาณ 2547 จัดพิมพ์เมื่อพฤษภาคม 2548
2. คู่มือ การจัดทำรายงานประจำปีการประเมินคุณภาพ
3. รายงานการประเมินคุณภาพสถาบันอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ธันวาคม 2545
4. สังเขประบบและกลไกประกันคุณภาพ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ พฤศจิกายน 2547
เอกสาร 4 รายการนั้นผมได้รับเมื่อประมาณ 2 - 3 สัปดาห์มาแล้ว และเมื่อปลายสัปดาห์ที่แล้ว ผมได้รับเอกสารรายการที่ 5
5. ข้อมูลพื้นฐานสำหรับการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสองปีการศึกษา 2548 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ผมกลับไปตรวจสอบกับเอกสารของ สมศ.: คู่มือการประเมินคุณภาพภายนอกระดับอุดมศึกษา (พฤษภาคม 2549) ว่าระบุขั้นตอนก่อนการตรวจเยี่ยมไว้อย่างไร ดูที่หน้า 22
"2. คณะผู้ประเมินภายนอกที่ได้รับการรับรองและมอบหมายให้เป็นผู้ประเมินภายนอกสถาบันอุดมศึกษาแต่ละแห่ง ทำการศึกษารวบรวมข้อมูลจากรายงานการประเมินตนเอง/รายงานประจำปีของสถาบันอุดมศึกษาและเอกสารรายงานอื่น ๆ ซึ่งสถาบันอุดมศึกษาจัดส่งมาให้ล่วงหน้า
3. คณะผู้ประเมินภายนอกทำการศึกษาวิเคราะห์ สรุปข้อมูลตามมาตรฐานและตัวบ่งชี้ของ สมศ. จากข้อมูลในข้อ 2 แบบกรอกข้อมูลพื้นฐาน (Common data set) และเอกสารข้อมูลอื่น ๆ ซึ่ง สมศ. ได้แจ้งให้สถาบันส่งข้อมูลดังกล่าวก่อนที่จะเข้าตรวจประเมินอย่างน้อย 30 วัน"
ผมถามตัวเองว่า สมศ. บอกกับสถาบันอุดมศึกษาต่าง ๆ ว่าให้ส่งเอกสารอะไรบ้างให้แก่ทีมประเมินภายนอก บอกชัดเจนเพียงใด
ผมบอกกับเจ้าหน้าที่ของ สมศ. หลายครั้งว่าผมต้องการ "รายงานประจำปีของมหาวิทยาลัย" ก็ได้รับคำตอบว่ายังทำไม่เสร็จ
มาพิจารณาตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ผมตีความว่าคำว่า "รายงานประจำปี" ของผมกับของ มอ. ไม่ตรงกัน ทาง มอ. ตีความเป็น "รายงานการประเมินคุณภาพประจำปี"
ผมจึงตีความว่าระบบการประเมินคุณภาพของ มอ. อยู่ในแบบที่ 2 ไงครับ และสงสัยว่าเจ้าหน้าที่ของ สมศ. อาจจะเป็นตัวการ
ผมฟัง ศ. ดร. สมหวัง พิธิยานุวัฒน์ พูดเรื่องการประกันคุณภาพทีไร ก็ชื่นชมทุกที ว่าท่านลึกซึ้งในเรื่องนี้มาก แต่ผมสงสัยว่าเวลาเจ้าหน้าที่ของ สมศ. นำไปปฏิบัติ อาจมีการปฏิบัติที่ชักจูงสถาบันไปที่แนวทางที่ 2
ผมมีความเห็นว่า แนวทางที่ 2 จะก่อปัญหาสำคัญ 2 อย่าง
(1) ทำให้เป็นระบบประกันคุณภาพปลอม ๆ
(2) ทำให้ต้องออกแรงมาก ลงทุนมาก ใช้คนเปลืองแต่ไม่เกิดผลต่อการพัฒนาคุณภาพอย่างคุ้มค่าแล้วทีมประเมิน (ที่กำลังงง ๆ ว่าจะรับงานไหม) จะได้รับรายงานประจำปี 2548 ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ก่อนการประชุมในวันที่ 11 ก.ย.49 ไหมนี่
วิจารณ์ พานิช
7 ก.ย.49