"พ่อพร_ยอดHERO"

"คุณพ่อ"ยอด"HERO"

ครั้งนี้ถือเป็นการพบกันโดยนัดหมายแต่ไม่พึงปรารถนา เนื่องด้วยพี่น้องและญาติได้มาร่วมมือร่วมแรงในการจัดการงาน อำลาครั้งสุดท้ายด้วยการจากไปของอาซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆของแม่ผม ซึ่งได้ถึงแก่กรรมด้วยโรคมะเร็งตับระยะรู้ตอนสุดท้าย(ระยะสุดท้ายกว่าจะรู้ตัว)ท่ามกลางการจากไปที่ไม่หวนกลับพร้อมความโศกเศร้าเสียใจของญาติพี่น้อง และผมก็เป็นหลานชายในหลายๆคน ก่อนท่านจะเสียไปประมาณหนึ่งอาทิตย์ผมก็ได้ไปเยี่ยมและขอชื่นชมเลยว่า ท่านมีกำลังใจเข้มแข็งยิ่งกว่าญาติๆผู้ไม่ได้ป่วยสะด้วยซ้ำ งานนี้ผมก็ได้กลับบ้านและได้นั่งคุยกับคุณพ่อวัย 76 ปี ระหว่างพักผ่อนก่อนไปที่งาน ซึ่งตอนนี้กำลังดำเนินการที่จะขายบ้านพร้อมี่ดินผืนสุดท้ายของครอบครัวด้วยปัญหา "เงินดอกรายวัน" ที่ผมเคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ซึ่งตอนนั้นได้ขายรถพี่ชายไปและตามด้วยที่นา_มรดกที่ทำมาหากินผืนสุดท้าย และไม่น่าเชื่อจะตามด้วยบ้านหลังสุดท้าย มันช่างเหมือนมะเร็งระยะสุดท้ายที่ลุกลามอย่างรวดเร็ว แต่มันทุกทรมานยิ่งกว่าเพราะมันไม่รู้จุดจบจะจบแบบไหน แต่การเป็นโรคมะเร็งนั้นรู้จุดจบที่แน่ชัดไม่ต้องเดาอะไรเลย…ซึ่งสิ่งที่ผมได้ยินจากพ่อก็คือ ความรักที่ท่านมีต่อแม่ซึ่งเป็นตัวเอกของหนี้สินก้อนนี้เลยล่ะครับ แต่พ่อก็บอกว่า "ก็อยากให้ทุกคนช่วยให้กำลังใจแม่และมันก็ทุกทรมานพออยู่แล้วแค่การที่ตนเองเป็นต้นเหตุและรู้สึกผิด" ผมมองท่านด้วยสายตาที่ยกย่องและชื่นชมท่านอย่างที่ผมไม่เคยทำมาก่อนเลย และผมก็เชื่อเหลือเกินว่าท่านรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ในอดีตท่านไม่ได้แสดงออกแบบนี้ จะมีแต่การกล่าวโทษ ซ้ำเติม บ่นกันอยู่ร่ำไปและครอบครัว บ้านมันจะร้อน ไม่น่าอยู่เอาเสียเลยล่ะครับ ผมซาบซึ่งกับสิ่งที่ผมสัมผัสได้ และมันก็มีโอกาสใหม่ในอนาคตเข้ามาเยอะเลยแหละครับหลังจากที่ผมได้ปล่อยวางกับการสูญเสีย บ้าน ของไปได้และเลือกที่จะรักษาความรู้สึกของคุณแม่เอาไว้ พื้นที่ที่เราจะไปปลุกบ้าน ในสวน กลางธรรมชาติ จริงๆแล้วผมก็มีความตั้งใจที่จะไปหาพื้นที่ปลูกบ้านสวนแสนสงบหลังจากทำตามความตั้งใจบางอย่างเรียบร้อยแล้วแต่ทุกสิ่งมันก็เกิดขึ้นแล้วในตอนนี้เท่านั้นผมก็แค่รับและอยู่กับมัน จัดการกับมัน สิ่งที่ผมเห็นในตัวของคุณพ่อของผมคือ "Hero" ผู้ยิ่งใหญ่ที่ยอดเยี่ยม ซึ่งผมค้นหามันมาตลอดแต่ไม่ได้พบเลยจนวันนี้ เพียงแค่ผมเปิดใจมอง…