สวัสดีค่ะ ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่มาแบ่งปัน คุณเป็นนักเขียนมือทองเลยนะคะ ชอบสไตล์การเขียนของคุณค่ะ ดูสวนแล้ว ก็ไม่ต่างกันบ้านเรานะคะ ดูสงบ ร่มเย็นดี แต่เอ.. ดอกไม้หายไปไหนหมดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily,
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายค่ะ สวนสาธารณะที่นี่ก็ไม่ต่างจากบ้านเราเท่าไหร่ค่ะ แต่มีหลายแห่งสะดวกให้ไปเยือนเท่านั้นเอง ที่นี่ Tampines Eco Green Park เป็นสวนที่ปล่อยให้อยู่ตามธรรมชาติค่ะไม่ค่อยมีดอกไม้ มีเพียงดอกไม้ป่า ดอกหญ้า อยู่ใน slide ไม่กี่อย่าง ที่เห็นสร้างความสดใสจริงๆก็นี่แหละค่ะ ดอกนี้
เลยเอานกมาแถมตัวหนึ่งค่ะ :)
หากมนุษย์ สัตว์ และต้นไม้เหล่านั้นคือส่วนหนึ่งในธรรมชาติ ฉันก็คิดว่ามนุษย์เราอ่อนแอกว่าสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด แต่ทว่าเราหลายๆ คนกำลังหลอกตัวเองว่าเราอาจหาญกว่าจนแทบจะไม่รู้จักตัวเองเสียแล้ว
เห็นด้วยครับกับประโยคนี้....
ขอบคุณบันทึกดีๆ
ชอบการมีข้อสังเกตและสร้างทรรศนะต่อชีวิต ผู้คน สังคม บ้านเมือง และโลกรอบข้าง ของดร.ปริมที่จะมีสอดแทรกไปบนเรื่องต่างๆที่นำเสนออยู่ตลอดเวลามากเลยละครับ ยิ่งศิลปะของการเล่าเรื่องและการให้ประสบการณ์ต่อการเห็นสิ่งต่างๆก็ยิ่งแล้วใหญ่ ดูน่าสนใจ เรื่องเล็กๆน้อยๆและธรรมดา กลายเป็นเรื่องงดงามและยิ่งใหญ่ไปหมดเลยนะครับ ทำให้ได้อรรถรส ทรรศนะต่อโลกและชีวิต และหลายอย่างจากการอ่านกับดูภาพถ่ายครับ ชอบ ชอบ
...คงจะเป็น..รักแรก..พบ(กับผู้เขียน)..เมื่ออ่าน..บันทึกนี้..."ฉันพยายามที่จะ ไม่ให้ใครมา จำกัดทางเลือกของฉัน..และ ฉันก็จะ เคารพ ทางเลือก ของคนอื่นเช่นกัน..."..คงจะเป็นรักที่หวานชื่น..หากได้..ประสพ..และเป็น..รัก..ครั้งแรก..ที่พบ..นะ..เจ้าคะ......(ขอบคุณ..กับ..ความอ่อนหวาน..และ..บริบท..ที่สร้างสรรค์..ด้วย..คาระวะ..จากใจ..)...ยายธี
ภาพสวย...เรื่องราวเยี่ยมครับคุณปริม...ผมชอบรูปเด็กกับฟองสบู่จังครับ
เข้ามาอ่านแล้วเหมือนได้นอนพักผ่อนหลับตาบนหญ้านุ่มๆ สักแห่ง สังเกตดูคุณปริม ชอบถ่ายคนจากด้านหลังนะค่ะ :) ได้อารมณ์ สบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องแซงหน้าใคร
แวะมาอีกรอบ จะบอกว่า "ชอบภาพฟองสบู่" น้องหมอทิบดาบตัดหน้าไปก่อน งั้นขอลอกคำตอบนี้นะคะ
"ภาพสวย...เรื่องราวเยี่ยมครับคุณปริม...ผมชอบรูปเด็กกับฟองสบู่จังครับ"
^__-
ภาพสวยเรื่องราวดำเนินไปอย่างธรรมชาติ....ตรึงใจเสมอค่ะคุณปริม ครูนกชอบที่กล่าวว่า "ความเคยชินต่อความสะดวกสบายเป็นพันธนาการอันแข็งแกร่งที่เราสร้างขึ้นให้ยึดติดกับสิ่งเดิมๆ ที่มีอยู่ และเราเองก็ไม่มีกำลังพอจะทำลายมันลงไปได้ง่ายๆ การเปลี่ยนแปลงใดจึงเกิดได้ยาก แม้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีก็ตาม"
นุ่มนวล ชวนฝัน....แต่คือ ความจริง
การให้ความหมายของสิ่งต่าง ๆ รอบตัวคุณปริม...รื่นรมย์ สดใส มีชีวิตชีวา เต็มเปี่ยมด้วยความรักเสมอ
สุข สงบ....ชีวิตเลือกได้
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณคุณปริม ที่นำภาพอันสวย สดชื่นมาให้ชม พร้อมคำบรรยายที่เพลิดเพลิน อยากไปเที่ยวจังเลยค่ะ อยากพบคุณปริมด้วย สักวัน..สักวัน
สวัสดียามดึกค่ะคุณพิชัย ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจมนุษย์ที่อ่อนแแอคนนนี้
ฝันดีนะคะ :)
ขอบคุณค่ะอาจารย์ปริม ชลัญอ่านบทความของ อาจารย์ด้วยความสุข ไปกับเสียงดนตรีไพเราะ ทำให้สมองลดตึงเครียดได้บ้าง
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิรัตน์,
ขอบพระคุณค่ะ คงเพราะพื้นฐานด้านวิทยาศาสตร์เลยเป็นคนช่างสังเกตค่ะ พอถ่ายรูปไปคิดไป ก็เล่าไปตามที่คิดค่ะ เกรงอยู่เหมือนกันว่าจะอยู่ใน mode ที่เก็บรายละเอียดมากเกินไปจนเสียภาพรวมของงานที่ทำ ต้องพยายามทำให้สมดุลค่ะ
ขอบคุณท่านอาจารย์ที่มาให้กำลังใจ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ยินดีต้อนรับ...รักแรก..พบ(กับผู้เขียน)..ถ้ามีค่ะ
น่าเสียดายรักแรกพบกับคนรักของผู้เขียนไม่ใช่ที่ Tampines นะคะ มิเช่นนั้นอาจหวานแหววกว่านี้ค่ะคุณยาย,
ฝันดีค่ะ :)
คุณหมออดิเรก ขอบคุณค่ะ
พอดีเป็นจังหวะที่น่ารักค่ะ ทั้งคุณแแม่และลูกชายดูจะผูกพันกันมาก แม้แต่เป่าฟองสบู่ก็ทำด้วยกัน น่ารักค่ะเลยถ่ายภาพไว้
ฝันดีค่ะคุณหมอ...
๑. ...ชีวิตเรามีทางเลือกเสมอ ฉันพยายามที่จะไม่ให้ใครมาจำกัดทางเลือกของฉันและฉันก็จะเคารพในการเลือกของคนอื่นด้วยเช่นกัน
๒. ...เปิดใจให้สิ่งแวดล้อมช่วยสานความสัมพันธ์ให้มั่นคงขึ้น...
สรุปบทเรียน
......หนึ่ง...พึงรัก...“ศาสตร์” ความเป็นเรา...ที่...เข้าถึง
ควรคำนึง ยืนหยัด .... สัจจะ...มั่น!
.....สอง...พึง ถนอม... “ศิลป์” คืนชีวิน.... สู่...สามัญ
โห...อาจารย์ เยี่ยมยุทธิ์ วิสุทธิ์...แท้ !
ฮูลา ฮูลา เฮ่ เฮ่ ฮูเล ฮูเล ฮ่า ฮ่า ^_____^
ฮ่า ฮ่า มาเชียร์ๆ แบบว่า เก็บอาการไม่อยู่ ชอบบทเรียนนี้มากกกค่ะ
ปล. ความเป็นตัวของตัวเอง...ศาสตร์แห่งการดำเนินชีวิต + ความอ่อนน้อมถ่อมตน...ศิลปะแห่งการอยู่ร่วมกัน ผสานให้สอดคล้อง...เมื่อใด ความเป็นอยู่ และเป็นไปในทุกย่างก้าว...ย่อมสมดุล โอ้ เย่ สาธุ! ขอบคุณมากค่ะ :)
อังคารอรุณสวัสดิ์ค่ะคุณปริม
หลายๆ บันทึกความงดงามธรรมชาติ จากคุณปริม
ทำให้มุมมองต่อสิงคโปร์ ปูเปลี่ยนไป ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีสายวันอังคารค่ะคุณหมอ ป.
ที่ถ่ายภาพจากด้านหลังเพราะเหตุผลคือไม่ได้ขออนุญาตเขาค่ะ ถึงแม้การถ่ายรูปคนในที่สาธารณะจะไม่ผิดกฎหมายแต่บางคนอาจไม่สะดวกที่ถูกถ่ายรูปเปิดเผย identity แม้เป็นที่รู้กันว่าแทบทั่วทุกมุมในสิงคโปร์มี CCTV อยู่แล้ว และเหตุผลในการเผยแพร่รูปจะไม่ได้เป็นไปในเชิงลบหรือเพื่อประโยชน์ทางการค้าก็ตาม
และหากเป็นภาพที่ถ่ายจากด้านหน้าที่บอก identity จะขออนุญาตและให้เขาดูรูปที่ถ่ายออกมาจากจอมอนิเตอร์ด้วยค่ะ
โดยส่วนตัวแล้วชอบภาพที่ถ่ายจากด้านหลัง เพราะได้อารมณ์เป็นธรรมชาติมากกว่าเพราะผู้ถูกถ่ายภาพจะไม่รู้สึกขัดเขิน
ส่วนการถ่ายรูปสัตว์เราจะพยายามไม่สร้างความเดือดร้อนให้เขามากนักโดยไม่ใช้แฟลช ไม่อยู่ใกล้เกินไปจนทำให้เขาตกใจหรือตั้งใจขัดขวางกิจวัตรกิจกรรมของพวกเขา อยากได้ภาพสวยค่ะแต่จะไม่จงใจเบียดเบียนเขาเพื่อให้ได้ภาพนั้นมา
ขอบคุณคุณหมอที่มาพักผ่อนด้วยกันค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมชม :)
สวัสดีค่ะคุณครูนก
ขอบคุณค่ะ...ธรรมชาติเป็นผู้ให้กับเราเสมอนะคะ :)
สุขสันต์วันอังคารค่ะ
ก่อนอาจารย์จะตรวจการบ้าน
ขอแก้ไขคำผิดก่อนนะคะ
:)
"เยี่ยมยุทธิ์" แก้ไขเป็น
"เยี่ยมยุทธ"
ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ :)
มารอบสามค่ะ ^____^ (ชอบตัดต่อ อิอิ)
ขอแก้ไขอีกนิดนะคะอาจารย์
"พึงรัก" แก้ไขเป็น "พึงรักษ์" ค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ :)
เป็นอีกบันทึกหนึ่งที่งดงาม จับใจ ..
ความสุข ของคุณเรานั้น บางครั้ง เราละเลยมันไปเสียไกลเลยนะครับคุณ ปริม
ดีใจที่ ที่ได้อ่านบันทึกที่งดงามอีกด้านหนึ่งที่ห่างไกลด้วยระยะทาง ...แต่ทว่า ..ใกล้ใจเหลือเกิน ... ขอชื่นชมนะครับ คุณปริม
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์กาญจนา,
ขอบพระคุณที่มาร่วมชื่นชมชีวิตเรียบง่ายท่ามกลางธรรมชาติด้วยกันค่ะ ในสังคมเมืองที่พลุกพล่าน พื้นที่สีเขียวช่วยลดความตึงเครียดอย่างน้อยก็กับดวงตาได้มากทีเดียว...
สุขสันต์วันอังคารค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณหมอ ธิรัมภา,
มุมมองของคนเราอาจต่างกันแล้วแต่ประสบการณ์ ความนึกคิด อาจเป็นเพราะว่า ณ จุดนี้ของชีวิตเป็นช่วงที่สงบสุขค่ะ เรียบง่ายไม่มีปัญหาหนักหน่วงมาทดสอบให้รู้สึกไม่ดี มีความสุขในสิ่งที่เห็นก็อยากแบ่งปันความสุขนั้นค่ะ
ขอบคุณคุณหมอที่แวะมาเติมความรักในบันทึกนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ตันติราพันธ์
ด้วยความยินดีต้อนรับกัลยาณมิตรจาก gotoknow ค่ะ
อยากพบปะ พูดคุยกับคุณตันติราพันธ์ด้วยเช่นกัน
สักวัน นะคะ ;)
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณชลัญธร
ดีใจค่ะที่เพลงเพราะๆ ชื่อ kiss the rain ของ yiruma ช่วยทำให้คุณชลัญรู้สึกดีขึ้นค่ะ
ปล. เรียกปริมอย่างเดิมดีกว่าค่ะ ไม่ต้องเรียกอาจารย์หรอกค่ะ เขินจังเพราะจริงๆ แล้วปริมไม่ได้เป็นอาจารย์มานานมากแล้วค่ะ ;)
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ดร. สมเกียรติ,
ขอบคุณที่กรุณาแวะมาอ่านนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ ;)
สุขสันต์วันทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,
ขอบคุณที่มาช่วยเติมสีสัน และความสนุกสนานในยามดึกค่ะ คุณ Tawandin เขียนกลอนเพราะนะคะเนี่ย...โดยเฉพาะการกลั่นกรองบทเรียนจากบันทึก ธรรมดาๆ บันทึกนี้ค่ะ
ปริมชอบบทสรุปที่คุณกล่าวถึงความเป็นตัวของตัวเองนะคะ ตราบใดที่เรารู้ตัวเองว่าเราเป็นยังไง ชอบอะไร แล้วทำชีวิตให้สอดคล้องกับความเป็นเรา ไม่สร้างข้อขัดแย้งให้ตัวเรา ชีวิตนี้ก็สุขดีมากค่ะ ไม่ดิ้นรนเดือดร้อนใด...ขอบคุณค่ะ
ปล. กรุณาเรียกปริมเฉยๆ เถอะนะคะ อย่าเรียกอาจารย์เลยเพราะปริมไม่ได้สอนหนังสือมานานมากแล้วค่ะ เขินจัง ทุกวันนี้สอนตัวเองก็แทบจะเอาตัวไม่รอดค่ะ...อิอิอิ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ ;)
สวัสดีค่ะคุณปู
ดีใจที่คุณปูแวะมาเยี่ยมเยียนกันแต่เช้าค่ะ ขอบคุณมาก
หวังว่าปริมคงไม่ทำให้มุมมองของคุณปูเปลี่ยนไปมากมายนะคะ สิ่งที่ปริมเล่า ปริมนำเสนอเป็นเพียงส่วนหนึ่งเล็กๆๆๆๆ ของชีวิตที่นี่ค่ะ เพราะชอบจึงมองหาวิถีชีวิตแบบนี้ค่ะ แต่สำหรับคนส่วนใหญ่ชีวิตในเมืองยังดำเนินไปเป็นปกติค่ะ เพียงแต่ปริมไม่ได้ไปมองหา จึงไม่ได้เล่าเท่านั้นเอง
สุขสันต์วันอังคาร วันทำงานอีกวันค่ะคุณปู
;)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี,
ขอบคุณที่คุณแสงกรุณามาเยี่ยมเยียนค่ะ
ความสุข ยิ่งมองหาก็ยิ่งมองเห็น เช่นเดียวกันกับความทุกข์ค่ะ แต่ปริมเลือกที่จะมองหาความสงบ สุข ความเรียบง่าย และโชคดีที่ชีวิตในตอนนี้มอบชีวิตแบบนี้ให้ ก็เลยแบ่งปันค่ะ
สุขสันต์วันอังคารค่ะคุณแสง
;)
ปริมขอขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชื่นชมธรรมชาติ และไปเดินเล่นด้วยกันค่ะ ;)
...
อยากจะมีรักแรกพบอีกสักหน
อยากจะมีใครสักคนให้ค้นหา
อยากจะมีใครสักคนให้สบตา
อยากจะมีแก้วกัลยาอยู่คู่ใจ
แอบมองเห็นธรรมชาติธรรมดา
แอบมองเห็นและสบตานกคู่ไหน
แอบมองเห็นสายตาที่อยู่ไกล
แอบมองเห็นดวงฤทัยของฉันเอง
...
ทำสมองให้ว่าง ทำทางให้คิด บทกวีจึงพอเขียนได้นิดนึง ;)...
ขอให้พบประสบเจอเธอคนสุดท้าย
คนที่ยอมฝากกายฝากหัวใจไว้
คนที่จะคงมั่นมิผันแปรไป
คนที่จะรักไม่ว่าวันใดในชีวี...
ขอให้โชคดีเจอรักแรกพบคนสุดท้ายค่ะอาจารย์.....Wasawat Deemarn :)
กองเชียร์มากจังนะคะ..ภาพสวย..มากด้วยอารมณ์สุนทรีย์..พี่ใหญ่เข้าใจรักแรกพบนี้ค่ะ..
สวัสดีวันอังคารค่ะคุณปริม...เข้ามาอ่านหลายรอบแล้วแต่แค่แว็บๆใจ(บันทึกคุณปริมต้องอ่านช่วงบรรยากาศเงียบสงบรอบๆตัวถึงจะได้บรรยากาศผ่อนคลายทั้งกายและใจค่ะ)
...หากโลกนี้มีมนุษย์สายพันธ์ใหม่มองอะไรอย่างเข้าใจ เคารพในสิทธิของสรรพสิ่งที่อยู่ร่วมกันในโลกใบนี้(โดยเฉพาะมนุษย์ด้วยกัน) อย่างเช่นคุณปริม..โลกใบนี้คงเต็มไปด้วยความสดใสนะคะ(ออกนอกบ้านไปเจอ"ไฟ"จึงเข้ามาปรับใจที่สวนใจแห่งนี้เพราะเป็นอีกนึ่งบันทึก"หัวใจ"ที่ทำให้ยิ้มได้ทุกครั้งที่คิดถึง)....ฝากเพลง"ด้วยความคิดถึง-ปุ๊ อัญชลี" ไปถึงคุณปริมด้วยนะคะ :)
...สนใจเรื่องราวรูปแบบของห้องน้ำค่ะคุณปริม(เผื่อได้ไอเดียนำมาปรับใช้ในสวน).
...การได้ชื่นชมธรรมชาติในรูปแบบสวนป่าสวนอนุรักษ์(ธรรมชาติปลูกเอง) กับธรรมชาติสวน-ป่าไม้ที่มนุษย์เราจัดตกแต่ง ให้ความรู้สึกของหัวใจที่แตกต่างค่ะ.
...เป็นอีกหนึ่งบันทึกที่อบอุ่นและรู้สึกดีสำหรับหัวใจค่ะ...ขอบคุณค่ะ...:) :) :)
เข้ามารอบที่สี่ค่ะ
• ต้องขออนุญาตคุณปริมแล้วหละค่ะ ขอเรียกอาจารย์เถอะนะคะ
• เป็นความจำเป็นส่วนตัวที่ต้องมีกุสโลบาย นำพาตนเรียนรู้สู่โลกกว้างนะค่ะ
•
การเรียนรู้ส่วนตัวที่ช้า...ไม่สามารถผลักดันตนให้เดินหน้าด้วยเหตุผลอันวิเศษวิโสใดๆได้เลย...ในการพัฒนาตน
• กดดันตนด้วยเหตุผลเพียงบางแง่บางมุม ด้วยสำนึกให้จำนน ด้วยจำยอมต้องเรียนรู้ ก็ยังมีภาวะแทรกซ้อน สะท้อนความกระด้างของใจที่ไม่ยอม ไม่ยอมรับในวิธีการหนะค่ะ
• หากแต่ว่า...บันทึกคุณปริม สะท้อนให้เกิดการ "เรียนรู้อย่างอิสระ"
• องค์ประกอบครบพร้อม ด้วยเนื้อหาสาระ...ลีลาภาษาที่พาผ่อนคลาย...
• จึงพร้อมนำพาดวงใจ เริงร่ายเรียนรู้... ตระหนักในสาระ ภาระอื่นใด ที่หนักหน่วงต่อไปได้ โดยที่ใจไม่ต่อต้าน ค้านแย้ง...ในตนเอง
• จึงหวังว่าคุณปริม คงให้โอกาสอันดีนี้เพื่อการเรียนรู้นะคะ
• ขอบคุณมากค่ะ
ภาพนกสวยมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
กัลยาณมิตรที่นี่เมตตาปริมมากค่ะ ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณน้อย
นี่เป็นรูปห้องน้ำค่ะ
ดูคล้ายๆ ห้องน้ำธรรมดา แต่ท่อที่ต่อจากที่นั่งลงไปยาวมากๆ คคงส่งขของเสียถึงถังข้างล่างเลย
เขาให้ใช้ห้องน้ำตามปกติแต่ไม่ใช้น้ำเท่านั้นและไม่ให้โยนวัตถุแปลกปลอมอื่นใดลงไปในท่อของเสียและให้ปิดโถหลังใช้ มีระบบการถ่ายเทดี เขาจะใส่ขี้เลื่อยช่วยในการระงับกลิ่น
เท่าที่ใช้สะอาด ไม่มีกลิ่นค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,
ขอบคุณที่มาพูดคุยกันเสมอค่ะ ถือเป็นการเรียนรู้ร่วมกันนะคะ เราเรียนรู้จากกันและกันเสมอค่ะ ไม่ใช่ทางวันเวย์ค่ะ
แล้วแต่สะดวกคุณ ก็แล้วกันค่ะ ปริมยังไงก็ได้ :)
ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณ mumumeme,
ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ :)