รักแรกพบ


ความเคยชินต่อความสะดวกสบายเป็นพันธนาการอันแข็งแกร่งที่เราสร้างขึ้นให้ยึดติดกับสิ่งเดิมๆ ที่มีอยู่ และเราเองก็ไม่มีกำลังพอจะทำลายมันลงไปได้ง่ายๆ การเปลี่ยนแปลงใดจึงเกิดได้ยาก แม้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีก็ตาม
วันก่อนได้มีโอกาสกลับไป Tampines อีกครั้ง
 
Tampines เป็นชุมชนใหญ่ที่อยู่ทางด้านตะวันออกของสิงคโปร์ เป็นศูนย์กลางของความเจริญในแถบตะวันออกของเมืองซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากสนามบิน สำหรับฉัน Tampines เป็นที่ที่เก็บความทรงจำดีดีหลายอย่างเอาไว้ หนึ่งในนั้นคือเป็นชุมชนที่เป็นที่ตั้งของบ้านหลังแรกที่ซื้อจากน้ำพักน้ำแรงที่นี่ ฉันซื้อบ้านที่นั่นด้วยความที่ชอบบ้านนั้นมาก แม้ว่าจะต้องขับรถไปทำงานทางฝั่งตะวันตกของเมืองไปกลับร่วมร้อยกิโลทุกวัน สามปีมาแล้วที่ย้ายมาอยู่ทางตอนเหนือของเมืองแต่ความหลังที่ฝังใจในชุมชนนั้นยังแนบแน่นอยู่เสมอ
 
ใกล้บ้านเก่ามีสวนสาธารณะเปิดใหม่ชื่อ Tampines Eco Green Park เป็นหนึ่งในสวนสาธารณะที่ยังคงรักษาความเป็นสวนป่าเอาไว้อย่างดีสวนหนึ่ง ถึงแม้ทั่วสิงคโปร์จะมีสวนสาธารณะมากมายตามความมุ่งหมายของรัฐที่จะทำให้เมืองขึ้นชื่อว่าเป็น City in a Garden แต่ก็เป็นสวนสาธารณะ ประเภท man-made เป็นส่วนใหญ่ สวยงาม เป็นระเบียบแต่ไม่ค่อยมีชีวิตชีวาสักเท่าไหร่ พอได้ไปเดินสวนป่านี้เป็นครั้งแรก ฉันก็ตกหลุมรักสวนนี้เข้าอย่างง่ายดายเพราะความธรรมดาๆ เรียบง่ายเป็นธรรมชาติ
..
..
สวนแห่งนี้มีทั้งทุ่งหญ้า ป่าชั้นสอง บึงน้ำจืด และ พื้นที่ชุ่มน้ำ ในเนื้อที่ประมาณ 200 ไร่ มีรายงานบอกว่าพบนกในบริเวณนี้ประมาณ 70 ชนิด ถึงแม้ที่นี่จะไม่ใหญ่เท่า Sungei Buloh Wetland Reserve แต่ที่นี่ก็เป็นแหล่งดูนกที่น่าตื่นตาสำหรับนักหัดดูนกมือใหม่อย่างฉัน ความรู้สึกของความมีชีวิตชีวาวิ่งแล่นไปตามกระแสเลือด...
 
ทางเดินรอบสวนที่ทำเป็นลานหญ้านุ่มๆ ไม่ใช่ถนนคอนกรีตหรือลูกรังเหมือนสวนสาธารณะอื่น ทำให้ทั่วบริเวณเป็นสีเขียวสบายตา นานๆ ทีก็จะมีคนมาเดินเท้าเปล่าเพื่อรับเอาพลังงานจากดินให้มากที่สุด ในยามบ่ายที่นี่ไม่ค่อยมีผู้คนสักเท่าไหร่ จะมีก็เพียงกลุ่มคนที่รักความสงบเงียบตามธรรมชาติเดินถือกล้องไปสองสามคน แท้ที่จริงแแล้วสวนป่าแห่งนี้ถูกล้อมรอบด้วยถนน ทางรถไฟ และอพาร์ตเมนท์ที่อยู่อาศัย แต่เมื่อได้เข้าไปอยู่ในที่นั้นแล้ว ความสงบเงียบทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าได้หลุดออกมาอยู่อีกโลกหนึ่ง
 
ก่อนออกเดินฉันแวะไปห้องน้ำก็ได้พบว่าห้องน้ำที่นี่มีการออกแบบให้เป็นแบบ Eco ที่ไม่มีการใช้น้ำ และของเสียจะถูกหมักเป็นปุ๋ยอยู่ด้านล่างของอาคารห้องน้ำนั่นเอง นี่คงเป็นอีกหนึ่งความพยายามของ NPark ที่จะสร้างความโดดเด่นให้กับสวนสาธารณะแห่งนี้และส่งเสริมการรักษาสิ่งแวดล้อมไปในตัว เท่าที่ลองใช้บริการก็เห็นว่าสะอาดและน่าใช้ไม่มีปัญหาใด
 
"ลองทำห้องน้ำแบบนี้ใช้ที่บ้านไหม?" ผู้ร่วมทางเอ่ยถาม ฉันเพียงแต่ยิ้มเป็นคำตอบ...ความเคยชินต่อความสะดวกสบายเป็นพันธนาการอันแข็งแกร่งที่เราสร้างขึ้นให้ยึดติดกับสิ่งเดิมๆ ที่มีอยู่ และเราเองก็ไม่มีกำลังพอจะทำลายมันลงไปได้ง่ายๆ การเปลี่ยนแปลงใดจึงเกิดได้ยาก แม้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีก็ตาม
..
..
เราเริ่มออกเดินในสวนได้ไม่นาน ฝนที่ตั้งท่าว่าจะตกก็ลงเม็ดอย่างหนัก การยอมรับในสิ่งที่ไม่คาดฝัน และความอดทนคือสิ่งที่ค่อยๆ ซึมซับเข้ามาในสมองตั้งแต่ฉันเริ่มรับเอาการถ่ายรูปเป็นงานอดิเรก
 
ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักบวกกับลมที่พัดกรรโชก ต้นไม้ต่างโอนเอนตามแรงลม นกหลายๆ ตัวยังยืนสงบนิ่งอยู่บนต้นไม้เหล่านั้น เปียกปอนไปตามๆ กัน กิ่งไม้ดอกไม้โน้มกิ่งรับน้ำหนักของน้ำฝนอย่างเจียมตัว เราสามคนยืนหลบฝนอยู่ในที่พักริมทางอยู่เกือบชั่วโมง หากมนุษย์ สัตว์ และต้นไม้เหล่านั้นคือส่วนหนึ่งในธรรมชาติ ฉันก็คิดว่ามนุษย์เราอ่อนแอกว่าสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด แต่ทว่าเราหลายๆ คนกำลังหลอกตัวเองว่าเราอาจหาญกว่าจนแทบจะไม่รู้จักตัวเองเสียแล้ว
 
ราเริ่มออกสำรวจบริเวณหลังจากฝนเริ่มซาลง พอตะวันคล้อยและในยามที่นกทั้งหลายต่างเตรียมตัวกลับรัง นกหลายๆ ตัวบินผ่านเราไปพร้อมอาหารในปาก Take away ไปฝากคนที่บ้านด้วย หลายๆ ครอบครัวก็ออกมาเดินเล่นออกกำลังกาย และปล่อยให้บรรยากาศดีดีของสวนแห่งนี้ช่วยสานสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ณ ตอนนั้นฉันได้สัมผัสถึงความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง
 
ไปเดินดูบริเวณรอบๆ สวนแห่งนี้ด้วยกันนะคะ
..

..
 
ถึงจะเปียก...เราก็จะเปียกปอนไปด้วยกัน
 
 
..
..
..
 
ชีวิตเรามีทางเลือกเสมอ ฉันพยายามที่จะไม่ให้ใครมาจำกัดทางเลือกของฉันและฉันก็จะเคารพในการเลือกของคนอื่นด้วยเช่นกัน
 
..
 
เปิดใจให้สิ่งแวดล้อมช่วยสานความสัมพันธ์ให้มั่นคงขึ้น..
 
 
..
 
..
..
 
ก่อนจะออกจากสวนป่าฉันยืนมองภาพที่บันทึกได้จากจอมอนิเตอร์ของกล้อง สิ่งที่ฉันเห็นคือความรู้สึกของความรักของคนที่รักธรรมชาติ ความรักของสัตว์ของนกในแต่ละคู่ ความรักความอบอุ่นของคนในครอบครัว…
 
Tampines สำหรับฉันจึงอบอวลไปด้วยความรักและความทรงจำที่ดีเสมอ
 
 
ภาพที่ถ่ายมีเยอะมากเลยทำเป็น Slide ให้ชมค่ะ..
 

คำสำคัญ (Tags): #Tampines Eco Green Park
หมายเลขบันทึก: 487995เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2012 10:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 10:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (44)

สวัสดีค่ะ ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่มาแบ่งปัน คุณเป็นนักเขียนมือทองเลยนะคะ ชอบสไตล์การเขียนของคุณค่ะ ดูสวนแล้ว ก็ไม่ต่างกันบ้านเรานะคะ ดูสงบ ร่มเย็นดี แต่เอ.. ดอกไม้หายไปไหนหมดค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily,

ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายค่ะ สวนสาธารณะที่นี่ก็ไม่ต่างจากบ้านเราเท่าไหร่ค่ะ แต่มีหลายแห่งสะดวกให้ไปเยือนเท่านั้นเอง ที่นี่ Tampines Eco Green Park เป็นสวนที่ปล่อยให้อยู่ตามธรรมชาติค่ะไม่ค่อยมีดอกไม้ มีเพียงดอกไม้ป่า ดอกหญ้า อยู่ใน slide ไม่กี่อย่าง ที่เห็นสร้างความสดใสจริงๆก็นี่แหละค่ะ ดอกนี้

เลยเอานกมาแถมตัวหนึ่งค่ะ :)

 

หากมนุษย์ สัตว์ และต้นไม้เหล่านั้นคือส่วนหนึ่งในธรรมชาติ ฉันก็คิดว่ามนุษย์เราอ่อนแอกว่าสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด แต่ทว่าเราหลายๆ คนกำลังหลอกตัวเองว่าเราอาจหาญกว่าจนแทบจะไม่รู้จักตัวเองเสียแล้ว

เห็นด้วยครับกับประโยคนี้....

ขอบคุณบันทึกดีๆ

ชอบการมีข้อสังเกตและสร้างทรรศนะต่อชีวิต ผู้คน สังคม บ้านเมือง และโลกรอบข้าง ของดร.ปริมที่จะมีสอดแทรกไปบนเรื่องต่างๆที่นำเสนออยู่ตลอดเวลามากเลยละครับ ยิ่งศิลปะของการเล่าเรื่องและการให้ประสบการณ์ต่อการเห็นสิ่งต่างๆก็ยิ่งแล้วใหญ่ ดูน่าสนใจ เรื่องเล็กๆน้อยๆและธรรมดา กลายเป็นเรื่องงดงามและยิ่งใหญ่ไปหมดเลยนะครับ ทำให้ได้อรรถรส ทรรศนะต่อโลกและชีวิต และหลายอย่างจากการอ่านกับดูภาพถ่ายครับ ชอบ ชอบ

...คงจะเป็น..รักแรก..พบ(กับผู้เขียน)..เมื่ออ่าน..บันทึกนี้..."ฉันพยายามที่จะ ไม่ให้ใครมา จำกัดทางเลือกของฉัน..และ ฉันก็จะ เคารพ ทางเลือก ของคนอื่นเช่นกัน..."..คงจะเป็นรักที่หวานชื่น..หากได้..ประสพ..และเป็น..รัก..ครั้งแรก..ที่พบ..นะ..เจ้าคะ......(ขอบคุณ..กับ..ความอ่อนหวาน..และ..บริบท..ที่สร้างสรรค์..ด้วย..คาระวะ..จากใจ..)...ยายธี

ภาพสวย...เรื่องราวเยี่ยมครับคุณปริม...ผมชอบรูปเด็กกับฟองสบู่จังครับ

เข้ามาอ่านแล้วเหมือนได้นอนพักผ่อนหลับตาบนหญ้านุ่มๆ สักแห่ง สังเกตดูคุณปริม ชอบถ่ายคนจากด้านหลังนะค่ะ :) ได้อารมณ์ สบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องแซงหน้าใคร

แวะมาอีกรอบ จะบอกว่า "ชอบภาพฟองสบู่"  น้องหมอทิบดาบตัดหน้าไปก่อน งั้นขอลอกคำตอบนี้นะคะ 

"ภาพสวย...เรื่องราวเยี่ยมครับคุณปริม...ผมชอบรูปเด็กกับฟองสบู่จังครับ"

^__-

ภาพสวยเรื่องราวดำเนินไปอย่างธรรมชาติ....ตรึงใจเสมอค่ะคุณปริม ครูนกชอบที่กล่าวว่า "ความเคยชินต่อความสะดวกสบายเป็นพันธนาการอันแข็งแกร่งที่เราสร้างขึ้นให้ยึดติดกับสิ่งเดิมๆ ที่มีอยู่ และเราเองก็ไม่มีกำลังพอจะทำลายมันลงไปได้ง่ายๆ การเปลี่ยนแปลงใดจึงเกิดได้ยาก แม้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีก็ตาม"

  • ทุกครั้งที่ได้อ่านบันทึก จะพบกับถ้อยคำบรรยาย เรื่องราวที่ชวนอ่าน ภาพประกอบก็ดูมีชีวิตชีวา..เสมอ
  • สิ่งที่คุณปริมได้เห็นและสัมผัสได้ คือความรักของสัตว์ ต้นไม้ และมนุษย์ คงอยู่ในใจตราบนานเท่านาน..
  • ขอบคุณมากค่ะ

นุ่มนวล ชวนฝัน....แต่คือ ความจริง

การให้ความหมายของสิ่งต่าง ๆ รอบตัวคุณปริม...รื่นรมย์ สดใส มีชีวิตชีวา เต็มเปี่ยมด้วยความรักเสมอ

สุข สงบ....ชีวิตเลือกได้

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ ขอบคุณคุณปริม ที่นำภาพอันสวย สดชื่นมาให้ชม พร้อมคำบรรยายที่เพลิดเพลิน อยากไปเที่ยวจังเลยค่ะ อยากพบคุณปริมด้วย สักวัน..สักวัน

สวัสดียามดึกค่ะคุณพิชัย ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจมนุษย์ที่อ่อนแแอคนนนี้

ฝันดีนะคะ :)

ขอบคุณค่ะอาจารย์ปริม ชลัญอ่านบทความของ อาจารย์ด้วยความสุข ไปกับเสียงดนตรีไพเราะ ทำให้สมองลดตึงเครียดได้บ้าง

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิรัตน์,

ขอบพระคุณค่ะ คงเพราะพื้นฐานด้านวิทยาศาสตร์เลยเป็นคนช่างสังเกตค่ะ พอถ่ายรูปไปคิดไป ก็เล่าไปตามที่คิดค่ะ เกรงอยู่เหมือนกันว่าจะอยู่ใน mode ที่เก็บรายละเอียดมากเกินไปจนเสียภาพรวมของงานที่ทำ ต้องพยายามทำให้สมดุลค่ะ

ขอบคุณท่านอาจารย์ที่มาให้กำลังใจ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณยายธี

ยินดีต้อนรับ...รักแรก..พบ(กับผู้เขียน)..ถ้ามีค่ะ

น่าเสียดายรักแรกพบกับคนรักของผู้เขียนไม่ใช่ที่ Tampines นะคะ มิเช่นนั้นอาจหวานแหววกว่านี้ค่ะคุณยาย,

ฝันดีค่ะ :)

คุณหมออดิเรก ขอบคุณค่ะ

พอดีเป็นจังหวะที่น่ารักค่ะ ทั้งคุณแแม่และลูกชายดูจะผูกพันกันมาก แม้แต่เป่าฟองสบู่ก็ทำด้วยกัน น่ารักค่ะเลยถ่ายภาพไว้

ฝันดีค่ะคุณหมอ...

   ๑. ...ชีวิตเรามีทางเลือกเสมอ ฉันพยายามที่จะไม่ให้ใครมาจำกัดทางเลือกของฉันและฉันก็จะเคารพในการเลือกของคนอื่นด้วยเช่นกัน

   ๒. ...เปิดใจให้สิ่งแวดล้อมช่วยสานความสัมพันธ์ให้มั่นคงขึ้น...

 

สรุปบทเรียน

         ......หนึ่ง...พึงรัก...“ศาสตร์” ความเป็นเรา...ที่...เข้าถึง

                 ควรคำนึง    ยืนหยัด ....  สัจจะ...มั่น!

          .....สอง...พึง ถนอม... “ศิลป์” คืนชีวิน....  สู่...สามัญ

                โห...อาจารย์   เยี่ยมยุทธิ์   วิสุทธิ์...แท้ !

 

            ฮูลา ฮูลา เฮ่ เฮ่   ฮูเล ฮูเล ฮ่า ฮ่า  ^_____^

                ฮ่า ฮ่า มาเชียร์ๆ แบบว่า เก็บอาการไม่อยู่ ชอบบทเรียนนี้มากกกค่ะ

 

ปล.  ความเป็นตัวของตัวเอง...ศาสตร์แห่งการดำเนินชีวิต + ความอ่อนน้อมถ่อมตน...ศิลปะแห่งการอยู่ร่วมกัน   ผสานให้สอดคล้อง...เมื่อใด ความเป็นอยู่ และเป็นไปในทุกย่างก้าว...ย่อมสมดุล โอ้ เย่   สาธุ!  ขอบคุณมากค่ะ :)

อังคารอรุณสวัสดิ์ค่ะคุณปริม

หลายๆ บันทึกความงดงามธรรมชาติ จากคุณปริม

ทำให้มุมมองต่อสิงคโปร์ ปูเปลี่ยนไป ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีสายวันอังคารค่ะคุณหมอ ป.

ที่ถ่ายภาพจากด้านหลังเพราะเหตุผลคือไม่ได้ขออนุญาตเขาค่ะ ถึงแม้การถ่ายรูปคนในที่สาธารณะจะไม่ผิดกฎหมายแต่บางคนอาจไม่สะดวกที่ถูกถ่ายรูปเปิดเผย identity แม้เป็นที่รู้กันว่าแทบทั่วทุกมุมในสิงคโปร์มี CCTV อยู่แล้ว และเหตุผลในการเผยแพร่รูปจะไม่ได้เป็นไปในเชิงลบหรือเพื่อประโยชน์ทางการค้าก็ตาม

และหากเป็นภาพที่ถ่ายจากด้านหน้าที่บอก identity จะขออนุญาตและให้เขาดูรูปที่ถ่ายออกมาจากจอมอนิเตอร์ด้วยค่ะ

โดยส่วนตัวแล้วชอบภาพที่ถ่ายจากด้านหลัง เพราะได้อารมณ์เป็นธรรมชาติมากกว่าเพราะผู้ถูกถ่ายภาพจะไม่รู้สึกขัดเขิน

ส่วนการถ่ายรูปสัตว์เราจะพยายามไม่สร้างความเดือดร้อนให้เขามากนักโดยไม่ใช้แฟลช ไม่อยู่ใกล้เกินไปจนทำให้เขาตกใจหรือตั้งใจขัดขวางกิจวัตรกิจกรรมของพวกเขา อยากได้ภาพสวยค่ะแต่จะไม่จงใจเบียดเบียนเขาเพื่อให้ได้ภาพนั้นมา

ขอบคุณคุณหมอที่มาพักผ่อนด้วยกันค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณหนูรี

ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมชม :)

สวัสดีค่ะคุณครูนก

ขอบคุณค่ะ...ธรรมชาติเป็นผู้ให้กับเราเสมอนะคะ :)

สุขสันต์วันอังคารค่ะ

ก่อนอาจารย์จะตรวจการบ้าน

ขอแก้ไขคำผิดก่อนนะคะ :)

"เยี่ยมยุทธิ์" แก้ไขเป็น "เยี่ยมยุทธ" ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ :)

มารอบสามค่ะ ^____^ (ชอบตัดต่อ อิอิ)

ขอแก้ไขอีกนิดนะคะอาจารย์

"พึงรัก" แก้ไขเป็น "พึงรักษ์" ค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ :)


 

เป็นอีกบันทึกหนึ่งที่งดงาม จับใจ ..

ความสุข ของคุณเรานั้น บางครั้ง เราละเลยมันไปเสียไกลเลยนะครับคุณ ปริม

ดีใจที่ ที่ได้อ่านบันทึกที่งดงามอีกด้านหนึ่งที่ห่างไกลด้วยระยะทาง ...แต่ทว่า ..ใกล้ใจเหลือเกิน ... ขอชื่นชมนะครับ คุณปริม

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์กาญจนา,

ขอบพระคุณที่มาร่วมชื่นชมชีวิตเรียบง่ายท่ามกลางธรรมชาติด้วยกันค่ะ ในสังคมเมืองที่พลุกพล่าน พื้นที่สีเขียวช่วยลดความตึงเครียดอย่างน้อยก็กับดวงตาได้มากทีเดียว...

สุขสันต์วันอังคารค่ะ ;)

สวัสดีค่ะคุณหมอ ธิรัมภา,

มุมมองของคนเราอาจต่างกันแล้วแต่ประสบการณ์ ความนึกคิด อาจเป็นเพราะว่า ณ จุดนี้ของชีวิตเป็นช่วงที่สงบสุขค่ะ เรียบง่ายไม่มีปัญหาหนักหน่วงมาทดสอบให้รู้สึกไม่ดี มีความสุขในสิ่งที่เห็นก็อยากแบ่งปันความสุขนั้นค่ะ

ขอบคุณคุณหมอที่แวะมาเติมความรักในบันทึกนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ ตันติราพันธ์

ด้วยความยินดีต้อนรับกัลยาณมิตรจาก gotoknow ค่ะ

อยากพบปะ พูดคุยกับคุณตันติราพันธ์ด้วยเช่นกัน

สักวัน นะคะ ;)

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณชลัญธร

ดีใจค่ะที่เพลงเพราะๆ ชื่อ kiss the rain ของ yiruma ช่วยทำให้คุณชลัญรู้สึกดีขึ้นค่ะ

ปล. เรียกปริมอย่างเดิมดีกว่าค่ะ ไม่ต้องเรียกอาจารย์หรอกค่ะ เขินจังเพราะจริงๆ แล้วปริมไม่ได้เป็นอาจารย์มานานมากแล้วค่ะ ;)

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ดร. สมเกียรติ,

ขอบคุณที่กรุณาแวะมาอ่านนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ ;)

สุขสันต์วันทำงานค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,

ขอบคุณที่มาช่วยเติมสีสัน และความสนุกสนานในยามดึกค่ะ คุณ Tawandin เขียนกลอนเพราะนะคะเนี่ย...โดยเฉพาะการกลั่นกรองบทเรียนจากบันทึก ธรรมดาๆ บันทึกนี้ค่ะ

ปริมชอบบทสรุปที่คุณกล่าวถึงความเป็นตัวของตัวเองนะคะ ตราบใดที่เรารู้ตัวเองว่าเราเป็นยังไง ชอบอะไร แล้วทำชีวิตให้สอดคล้องกับความเป็นเรา ไม่สร้างข้อขัดแย้งให้ตัวเรา ชีวิตนี้ก็สุขดีมากค่ะ ไม่ดิ้นรนเดือดร้อนใด...ขอบคุณค่ะ

ปล. กรุณาเรียกปริมเฉยๆ เถอะนะคะ อย่าเรียกอาจารย์เลยเพราะปริมไม่ได้สอนหนังสือมานานมากแล้วค่ะ เขินจัง ทุกวันนี้สอนตัวเองก็แทบจะเอาตัวไม่รอดค่ะ...อิอิอิ

สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ ;)

สวัสดีค่ะคุณปู

ดีใจที่คุณปูแวะมาเยี่ยมเยียนกันแต่เช้าค่ะ ขอบคุณมาก

หวังว่าปริมคงไม่ทำให้มุมมองของคุณปูเปลี่ยนไปมากมายนะคะ สิ่งที่ปริมเล่า ปริมนำเสนอเป็นเพียงส่วนหนึ่งเล็กๆๆๆๆ ของชีวิตที่นี่ค่ะ เพราะชอบจึงมองหาวิถีชีวิตแบบนี้ค่ะ แต่สำหรับคนส่วนใหญ่ชีวิตในเมืองยังดำเนินไปเป็นปกติค่ะ เพียงแต่ปริมไม่ได้ไปมองหา จึงไม่ได้เล่าเท่านั้นเอง

สุขสันต์วันอังคาร วันทำงานอีกวันค่ะคุณปู

;)

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี,

ขอบคุณที่คุณแสงกรุณามาเยี่ยมเยียนค่ะ

ความสุข ยิ่งมองหาก็ยิ่งมองเห็น เช่นเดียวกันกับความทุกข์ค่ะ แต่ปริมเลือกที่จะมองหาความสงบ สุข ความเรียบง่าย และโชคดีที่ชีวิตในตอนนี้มอบชีวิตแบบนี้ให้ ก็เลยแบ่งปันค่ะ

สุขสันต์วันอังคารค่ะคุณแสง

;)

ปริมขอขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชื่นชมธรรมชาติ และไปเดินเล่นด้วยกันค่ะ ;)

...

อยากจะมีรักแรกพบอีกสักหน
อยากจะมีใครสักคนให้ค้นหา
อยากจะมีใครสักคนให้สบตา
อยากจะมีแก้วกัลยาอยู่คู่ใจ

แอบมองเห็นธรรมชาติธรรมดา
แอบมองเห็นและสบตานกคู่ไหน
แอบมองเห็นสายตาที่อยู่ไกล
แอบมองเห็นดวงฤทัยของฉันเอง

...

ทำสมองให้ว่าง ทำทางให้คิด บทกวีจึงพอเขียนได้นิดนึง ;)...

ขอให้พบประสบเจอเธอคนสุดท้าย

คนที่ยอมฝากกายฝากหัวใจไว้

คนที่จะคงมั่นมิผันแปรไป

คนที่จะรักไม่ว่าวันใดในชีวี...

 

ขอให้โชคดีเจอรักแรกพบคนสุดท้ายค่ะอาจารย์.....Wasawat Deemarn :)

 

กองเชียร์มากจังนะคะ..ภาพสวย..มากด้วยอารมณ์สุนทรีย์..พี่ใหญ่เข้าใจรักแรกพบนี้ค่ะ..

 สวัสดีวันอังคารค่ะคุณปริม...เข้ามาอ่านหลายรอบแล้วแต่แค่แว็บๆใจ(บันทึกคุณปริมต้องอ่านช่วงบรรยากาศเงียบสงบรอบๆตัวถึงจะได้บรรยากาศผ่อนคลายทั้งกายและใจค่ะ)

...หากโลกนี้มีมนุษย์สายพันธ์ใหม่มองอะไรอย่างเข้าใจ เคารพในสิทธิของสรรพสิ่งที่อยู่ร่วมกันในโลกใบนี้(โดยเฉพาะมนุษย์ด้วยกัน) อย่างเช่นคุณปริม..โลกใบนี้คงเต็มไปด้วยความสดใสนะคะ(ออกนอกบ้านไปเจอ"ไฟ"จึงเข้ามาปรับใจที่สวนใจแห่งนี้เพราะเป็นอีกนึ่งบันทึก"หัวใจ"ที่ทำให้ยิ้มได้ทุกครั้งที่คิดถึง)....ฝากเพลง"ด้วยความคิดถึง-ปุ๊ อัญชลี" ไปถึงคุณปริมด้วยนะคะ :)

...สนใจเรื่องราวรูปแบบของห้องน้ำค่ะคุณปริม(เผื่อได้ไอเดียนำมาปรับใช้ในสวน).

...การได้ชื่นชมธรรมชาติในรูปแบบสวนป่าสวนอนุรักษ์(ธรรมชาติปลูกเอง) กับธรรมชาติสวน-ป่าไม้ที่มนุษย์เราจัดตกแต่ง ให้ความรู้สึกของหัวใจที่แตกต่างค่ะ.

...เป็นอีกหนึ่งบันทึกที่อบอุ่นและรู้สึกดีสำหรับหัวใจค่ะ...ขอบคุณค่ะ...:) :) :)

เข้ามารอบที่สี่ค่ะ

• ต้องขออนุญาตคุณปริมแล้วหละค่ะ ขอเรียกอาจารย์เถอะนะคะ

• เป็นความจำเป็นส่วนตัวที่ต้องมีกุสโลบาย นำพาตนเรียนรู้สู่โลกกว้างนะค่ะ

• การเรียนรู้ส่วนตัวที่ช้า...ไม่สามารถผลักดันตนให้เดินหน้าด้วยเหตุผลอันวิเศษวิโสใดๆได้เลย...ในการพัฒนาตน

• กดดันตนด้วยเหตุผลเพียงบางแง่บางมุม ด้วยสำนึกให้จำนน ด้วยจำยอมต้องเรียนรู้ ก็ยังมีภาวะแทรกซ้อน สะท้อนความกระด้างของใจที่ไม่ยอม ไม่ยอมรับในวิธีการหนะค่ะ

• หากแต่ว่า...บันทึกคุณปริม สะท้อนให้เกิดการ "เรียนรู้อย่างอิสระ"

• องค์ประกอบครบพร้อม ด้วยเนื้อหาสาระ...ลีลาภาษาที่พาผ่อนคลาย...

• จึงพร้อมนำพาดวงใจ เริงร่ายเรียนรู้... ตระหนักในสาระ ภาระอื่นใด ที่หนักหน่วงต่อไปได้ โดยที่ใจไม่ต่อต้าน ค้านแย้ง...ในตนเอง

• จึงหวังว่าคุณปริม คงให้โอกาสอันดีนี้เพื่อการเรียนรู้นะคะ

• ขอบคุณมากค่ะ

 

ภาพนกสวยมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่

กัลยาณมิตรที่นี่เมตตาปริมมากค่ะ ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณน้อย

นี่เป็นรูปห้องน้ำค่ะ

 

ดูคล้ายๆ ห้องน้ำธรรมดา แต่ท่อที่ต่อจากที่นั่งลงไปยาวมากๆ คคงส่งขของเสียถึงถังข้างล่างเลย

เขาให้ใช้ห้องน้ำตามปกติแต่ไม่ใช้น้ำเท่านั้นและไม่ให้โยนวัตถุแปลกปลอมอื่นใดลงไปในท่อของเสียและให้ปิดโถหลังใช้ มีระบบการถ่ายเทดี เขาจะใส่ขี้เลื่อยช่วยในการระงับกลิ่น

เท่าที่ใช้สะอาด  ไม่มีกลิ่นค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,

ขอบคุณที่มาพูดคุยกันเสมอค่ะ ถือเป็นการเรียนรู้ร่วมกันนะคะ เราเรียนรู้จากกันและกันเสมอค่ะ ไม่ใช่ทางวันเวย์ค่ะ

แล้วแต่สะดวกคุณ ก็แล้วกันค่ะ ปริมยังไงก็ได้ :)

ขอบคุณค่ะ...

สวัสดีค่ะคุณ mumumeme,

ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท