ทางสายโกรธ..........ภาพหลอน
เว้นระยะการเขียนไปเพื่อให้เป็นไปตามจริงว่าคนเรากว่าจะคลายโกรธได้ แล้วเริ่มนับหนึ่งจะให้อภัยกันนั้น มันก็นานประมาณนี้แหละ นี่สำหรับเรื่องราวกับคนที่ไม่ได้ผูกใจเจ็บต่อเนื่อง กระทบกระทั่งกันตลอดเวลา แบบนั้นผู้เขียนว่าตลอดชาติ จนข้ามชาติไปเกิดใหม่ ก็จองเวรกันไม่หยุดแน่นอน
ความจริงขณะที่เรามีเรื่องราวชวนโมโหและโกรธใครอยู่นั้น จะมีกัลยาณมิตรมาคอยสะกิดใจเรื่องให้อภัยกันเสมออยู่แล้ว แต่เราก็หูอื้อไปหมด แถมยังแอบค่อนอยู่ในใจเสียอีก ว่าทำกันขนาดนี้ ฉันสะกดคำว่าให้อภัย สะกดไม่ถูกหรอก แต่ก็แปลก เมื่อเราไม่ใช่คนสุดโต่งมากนัก เมื่อความโกรธจางลง เราก็นึกถึงการอภัยได้เองอยู่ดี บางครั้งสำนึกภายในก็บอกว่าเราผิด นึกอยากทำให้เขายกโทษให้เราเหมือนกัน หรือฝ่ายตรงข้ามผิดพลาดไปแล้ว ก็ยังมีความคิดอยากอโหสิให้เบากายเบาใจ พร้อมที่จะเดินไปด้วยกันได้อีก แต่มันติดขัดกับจินตนาการ ที่เราสร้างภาพให้กับตัวเอง
เช่นเมื่อสำนึกผิด ก็เห็นภาพตัวเอง ต้องยินยอมงอนง้อ อ่อนน้อมเข้าหา ยิ้มแย้มเพื่อสร้างบรรยากาศให้ชื่นมื่น แต่เรากลับพบว่าคนที่เราไปขอโทษนั้น กลับทำถมึงทึง โกรธเกรี้ยวตอบมาอีก หรือไม่ก็ได้ทีขี่แพัไล่ พร่ำตอกย้ำความผิดของเราให้ช้ำเข้าไปอีก มีการสำทับหวังให้เราเข็ดหลาบ แบบนี้จะเข้าไปขอโทษดีไหม ไม่ดีกว่า
แต่อีกกรณีหนึ่ง เราตั้งใจจะเข้าไปบอกคู่กรณีว่า ที่เขาทำกับเรานั้นถึงแม้ว่าเขาจะผิดพลาดไป เราก็จะไม่ถือโทษ จะมาอโหสิให้ เลิกแล้วต่อกันเถอะ ไม่ต้องเครียดกันต่อไป ฟังดูดีนะ และท่าทีเราขณะนั้น ก็คงดูน่าเลื่อมใสตามกระแสใจที่สูงส่ง แต่ทว่า เชื่อเถอะร้อยทั้งร้อย ใครจะยอมรับว่าตนผิด ก็มันเถียงกันไปแล้ว เขาก็ต้องกล่าวโทษเราคืนเหมือนกัน พูดทำนองนี้แหละ แต่ในเมื่อเราไม่ผิด แล้วจะทนการต่อว่าเอาคืนได้หรือ...ไม่น่าจะทนได้ นอกจากจะมีรายการยกต่อไปเสียมากกว่า
สรุปว่า กว่าการให้อภัยจะเกิดขึ้นจริง หรือยอมรับกันได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเสียแล้ว เพราะคนเรามีทิฏฐิมานะพอๆกัน และต้องการกำลังใจอย่างสูง ที่จะประกอบกรรมดีนี้ให้สำเร็จลุล่วงไปจนได้ การให้อภัยจึงเป็นการปฏิบัติธรรม และเป็นทานชั้นสูง ที่จะทำให้คนสร้างกรรมนี้ ได้รับบารมีติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติทีเดียว และการกระทำด้วยน้ำใสใจจริง จะมีพลังถึงกับเปลี่ยนผังเดิมไปสู่ผังชีวิตที่ดูดีกว่า นุ่มนวลน่าเมตตาต่อผู้พบเห็นยิ่งนัก
แต่อุปสรรคมีมากขนาดนี้ แล้วจะทำสำเร็จได้อย่างไรหนอ เดี๋ยวเรามาช่วยกันคิดบันทึกหน้าดีกว่าค่ะ
ความเห็น (19)
ขอบคุณข้อคิดดีๆ ค่ะ คิดถึงนะคะ ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมอ่านนานแล้ว ยังคงความมีเสน่ห์ของบันทึกเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์ ขอบคุณดอกไม้กำลังใจนะคะ นานๆกลับมาเขียน มีคนมาให้กำลังใจรู้สึกตื้นตันค่ะ วันนี้เขียนเรื่องโกรธๆ แต่รับรองว่าจะหายโกรธในเร็วๆนี้ค่ะ
ทางสายนี้ไม่น่าเดิน ใช่ไหมครับ
สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย แซ่เฮ, มิตรเก่าที่ไม่ลืมกัน หรือถนนสายนี้ จะทำให้เราเดินร่วมกันตลอดไปคะ คิดถึงเสมอ
สวัสดีค่ะคุณBright Lily แค่เห็นชื่อคุณBright Lily ใจก็พองโตด้วยความคิดถึงเช่นกันค่ะ ดิฉันเองก็ห่างหายไปนาน เพิ่งจะกลับมาเริ่มบันทึกใหม่ เหมืออารมณ์คนนะคะ แปรเปลี่ยน แล้วก็กลับคืน ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
สวัสดีค่ะคุณtida ดอกไม้ดอกนี้ ช่างมีคุณค่าต่อเจ้าของบล็อกนะคะ เป็นความรู้สึกสดใสขึ้นมาทันที ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโสภณ เปียสนิท ใช่แล้วค่ะไม่น่าเดินเลย แต่ก็หลงทางมาสายนี้บ่อยๆ เลยลองถอดบทเรียนด้านอารมณ์ดูนะค่ะ อาจทำให้ครั้งต่อไปเข้าใจตัวเองมากขึ้น อาจารย์สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะคุณumi, ขอบคุณดอกไม้กำลังใจมากค่ะ ขณะที่ดิฉันไม่ได้เขียนบันทึกเสียนาน แต่เข้ามาครั้งใด ต้องเห็นบันทึกของอาจารย์umi, เสมอ ขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหมอ ป. ดอกไม้กำลังใจที่มอบให้ยามดึกที่หลับไหลไปแล้ว ช่างสร้างพลังความสดชื่นรับอรุณได้ทันทีเลยค่ะ ต้องขอขอบพระคุณอย่างยิ่ง
สวัสดีค่ะ
- เพิ่งเข้ามาค่ะ
- คิดถึงนะ
สวัสดีค่ะคุณ อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล มาพร้อมดอกไม้แสนงามอย่างนี้ ต้องขอขอบคุณอย่างแรง มาช่วยกันเขียนบันทึก ระลึกถึงมิตรเก่าๆกันนะคะ
- สวัสดีครับ คุณตันติราพันธ์
- แวะมาเยี่ยมครับ
- ขอบคุณที่นำมาเล่าแบ่งปันกัน
สวัสดีค่ะคุณเขียวมรกต ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาแวะมาเยี่ยม ด้วยความยินดีจะนำเสนอจนจบค่ะ สบายดีนะคะไม่ได้ไปเยี่ยมเลย ทิ้งบล็อกไปนานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ พ.แจ่มจำรัส ขอบคุณดอกไม้กำลังใจมากๆค่ะ สุขภาพแข็งแรงดีแล้วนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ
"...การให้อภัยจึงเป็นการปฏิบัติธรรม และเป็นทานชั้นสูง ที่จะทำให้คนสร้างกรรมนี้ ได้รับบารมีติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติทีเดียว และการกระทำด้วยน้ำใสใจจริง จะมีพลังถึงกับเปลี่ยนผังเดิมไปสู่ผังชีวิตที่ดูดีกว่า นุ่มนวลน่าเมตตาต่อผู้พบเห็นยิ่งนัก..."
I have to disagree with this "forgiving is a higher Dhamma for those who do forgive, they will receive merit for the next life...".
I will say this "forgiving a quality of all (ordinary) people, forgiving gives happiness straight away in this life (here and now). The veil of anger once removed, we can see clearer and our mind much calmer, the people around us can feel more comfortable and approachable when there is no anger around. Forgiving is for here and now and later life."
Yes, forgiving is hard to do. When we forgive, some people will say "we are weak and giving in". This is harder to let go that "the anger we have with someone else". This "weakness" is within ourselves. It is our "atta", It is hard to let go of ourselves. But we can let it go, we will be much "lighter, happier and free". We are no longer carry a heavy chain (of anger) around our neck.
Forgive me for saying these words. It is hard to give different arguments and not creating "anger" at the same time.
สวัสดีค่ะคุณpoo
เตรียมตัวไปอินเดียหรือยังคะ
ทำไมบอกว่าวีซ่าต้องมีอายุครบ6เดือนแล้วจึงจะเดินทางไปอินเดียไดล่ะคะไททาเนียมลองถามท่านพลเดชอีกครั้งนะคะ ขอบคุณดอกไม้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะสวัสดีคุณดร.ธวัชชัย ขอบคุณมากค่ะที่มอบดอกไม้มาให้ ปลื้มใจมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณsr ขอขอบคุณที่ให้โอกาสเรียนรู้ภาษาอังกฤษไปด้วย แต่ขอตอบเป็นภาษาไทยนะคะ ที่จริงคำว่าภพชาติหน้านั้นเราข้ามภพชาติกันทุกขณะจิตอยู่แล้ว เพราะมีการเกิดดับตลอดเวลาทั้งทางกายภาพและดวงจิต แต่ถ้านึกถึงการเปลี่ยนภพโดยการสิ้นชีวิตนั้นดูจะเป็นเรื่องตามดูกันไม่ถึง เห็นด้วยกับคุณsค่ะที่กล่าวถึงผลลัพธ์ของการให้อภัยที่ได้จิตใจที่แจ่มใสแน่นอน โกรธทำให้อึดอัดคับข้องและการไม่ยอมอภัยทำให้จิตของเราถูกจำกัดเหมือนโดนคุมขัง การปล่อยวางได้จึงเกิดกระแสผ่อนคลายไปอย่างไม่มีประมาณ การให้อภัยจึงเป็นคุณสมบัติพิเศษของคนพิเศษจริงๆค่ะ ขอสนับสนุนให้กำลังใจกับผู้ชนะใจตนเองทุกท่าน เป็นแรงเสริมกับคุณsrอีกคนนะคะ
เข้าใจ