พึ่งตนอย่างระลึกรู้

       สังคมปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องพัฒนาตนเองอย่างเท่าทันและระลึกรู้อย่างมีทั้งสติ และปัญญา
       อ.เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ ได้เขียนคำประพันธ์เกี่ยวกับการพึ่งตนเองไว้อย่างน่าสนใจ และจุดประกายทางความคิดที่ดี...

๏ อย่าหวังพึ่งอิทธิปาฏิหาริย์          อย่าหวังพึ่งเหล่ามารพวกพาลผี

อย่าหวังพึ่งเทวดาบูชาพลี             อย่าหวังพึ่งฤทธีแม้มีจริง

๏ อย่าหวังพึ่งผู้อื่นตื่นศรัทธา         อย่าหวังพึ่งเงินตราผีบ้าสิง

อย่าหวังพึ่งผู้ซึ่งให้พึ่งพิง              อย่าหวังพึ่งแต่สิ่งภายนอกตัว

๏ จงหวังพึ่งความรู้จากผู้รู้             จงหวังพึ่งเป็นอยู่รู้ดีชั่ว

จงหวังพึ่งตัวเองไม่เกรงกลัว          จงหวังพึ่งดอกบัวในหัวใจ

๏ จงหวังพึ่งการกระทำรู้นำตน       จงหวังพึ่งการฝึกฝนพึ่งตนได้

จงหวังพึ่งธรรมาธิปไตย               จงหวังพึ่งความไม่ประมาทตน

๏ อย่าถือเทพเทวามานำธรรม        แต่จงถือหลักกรรมนำเหตุผล

ไม่ประมาทพัฒนาปัญญายล         จึงนับว่าเป็นคนพึ่งตนจริงฯ.