ความเจ็บป่วยเป็นสิ่งที่ทุกคนไม่อยากให้เกิดขึ้น แต่ในเมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องรักษา ต้องอดทน คนในครอบครัว ญาติพี่น้อง และเพื่อน ก็ต้องให้กำลังใจในการรักษาตัว ให้พลังใจในการต่อสู้กับความเจ็บปวดที่กำลังเผชิญอยู่
น้องชายของครูดาหลาดีใจด้วยได้รับอนุมัติให้เลื่อนตำแหน่งเป็นอาจารย์ 3 ระดับ 8 ได้ไม่นานและได้ซื้อที่ดิน6ไร่ปรับที่ เตรียมลงต้นไม้ ขณะนี้ต้องหยุดกิจกรรมการปั่นจักรยานและการทำสวน เพราะกำลังไม่สบาย ด้วยลิ่มเลือดอุดตัน อาจมีสาเหตุจากโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง มีอาการปวดที่สะบัก จากการเป็นครูสอนลูกเสือทำให้กลายเป็นนักปั้่นจักรยานคงเพราะเป็นกิจกรรมหนึ่งในวิชาลูกเสือ จึงใช้การปั่นจักรยานเป็นการออกกำลังกายทุกวัน ตอนนี้แม้จะรู้สาเหตุของโรคว่าที่ปวดเป็นเพราะกระดูกต้นคอเสื่อม ต้องทำการรักษาด้วยการผ่าตัด แต่ระยะนี้รอดูอาการของเบาหวานกับความดันโลหิตสูง จึงทำให้ต้องกินยาแก้ปวดเพื่อระงับอาการปวดไปก่อน เมื่อยาแก้ปวดหมดฤทธิ์ก็จะปวดมาก อาการข้างเคียงคือทานอาหารได้น้อย แน่นท้อง น้ำหนักลด
ครูดาหลาก็ไปเยี่ยมให้กำลังใจน้องให้ต่อสู้กับความเจ็บป่วยให้ได้ ต้องมีใจเด็ดเดี่ยว ครูที่โรงเรียนแนะว่าให้ใช้ธรรมโอสถ คือใช้สติเข้าจับลมหายใจ ยุบหนอ พองหนอ และจับที่ปวดว่าปวดหนอ ปวดหนอ...สะกดให้อยู่ แล้วจะช่วยได้ สู้.. สู้... นะน้องรัก
ขอให้กำลังใจในการดูแลรักษาสุขภาพกายและจิต..ธรรมโอสถจะช่วยบำบัดได้มากๆค่ะ..
สวัสดีค่ะพี่ครู เป็นกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลาขอให้ดูแลสุขภาพอย่างธรรมโอสถด้วยความสุขใจนะคะ เก่งไปทุกอย่างที่แท้ก็ครูลูกเสือ บุกเบิก ปั่นๆๆ..ยิ่งมีกำลังกายใจ แต่การขับรถ เดียวนี้คง ชิวๆ..สำหรับพี่ครูนะคะ ขับไปชมวิวที่สันเขื่อนแม่งัดไหมคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณที่มอบดอกไม้ให้กำลังใจนะคะ น้องชายคนเก่งของครูดาหลาคนนี้เป็นครูอยู่อ.สันทรายค่ะ วันหยุดมักจะขับรถพาครอบครัวและหลานๆไปเที่ยว เป็นที่ปรึกษาและให้ข้อคิด มุมมองดีๆสำหรับพี่สาวเสมอมาค่ะ
จากลำพูนถึงแม่ริม ครูดาหลารถขับเองได้แล้วจึงเลือกใช้เส้นทางผ่านอ.สันทรายสะดวกกว่าไปทางศาลากลางจังหวัดค่ะ ครั้งแรกเห็นแยกไฟจราจรแล้วมีป้ายชี้ไปตรงว่า อ.พร้าว เลี้ยวซ้ายแม่ริม ก็เลี้ยวซ้ายไปเรื่อยๆ...ที่แท้ก็ไปถึงแยกศาลากลางนี่เอง ต้องขับต่อไปอีกไกลกว่าจะถึงแม่ริม ครั้งต่อมาก็จำว่าต้องผ่านหน้าม.แม่โจ้ และเลี้ยวซ้าย ผ่านหน้ารพ.สันทราย
ครูดาหลาเคยไปเขื่อนแม่งัด น้ำตกสายรุ้ง และอีกหลายแห่งโดยน้องชายคนนี้พาไปเที่ยวพร้อมกับหลานๆที่กลับจากเมืองนอกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
***... ขอให้ " น้องชาย KRUDALA " หายจากอาการเจ็บป่วยโดยเร็วนะคะ... ***
ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจน้องชายครูดาหลาหายป่วยโดยเร็ว
วันนี้ตรงกับวัน Birthday ของน้องชายครูดาหลาด้วย
เช้าครอบครัวพาไปตักบาตรที่ทางขึ้นดอยสุเทพ วันนี้ครูดาหลาน้าชายและพี่ชายไป
เยี่ยม ทำให้มีกำลังใจดีประกอบกับได้รับการรักษาจากแพทย์ที่ถูกต้อง จึงมีอาการดีขึ้น
มาก ... Happy Birthday นะน้องพี่
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลา
ให้กำลังใจค่ะ
ผมขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก และคุณงามความดีที่ได้ทำมา...ดลบันดาลให้น้องชายของครูหายป่วยโดยเร็วนะครับ...และภาวนาว่า...ขอให้ครูมีสุขภาพและมีความสุขมาก ๆ นะครับ
สวัดีครูดาหลาเจ้า.....
ก่อนอื่นต้องขอบคณที่เข้าไปแอ่วเวบของลุงหนาน.เ้จ้า....
วกกลับมาอ่านเรื่องน้องของคุณครูลุงตรองดูแล้วตามที่เคยเรียนแพทย์แผนไทยมาน่าจะรับประทานยาแพทย์แผนไทยควบคู่กับแผนปัจจุบัน..สมุนไพรลดโรคเบาหวานได้แก่ เครือหรือใบหนำแน้(รางจืด) ส่วนลดอาการความดันสูงแผนไทยนิคมให้คนไข้ทานกระเทียวสดร่วมกับการรับประทานอาหารครั้งละ สองหรือสามกลีบ..จะช่วยให้ความดันวูงลดลง.....
อยู่ลำพูนหากเข้าไปในเชียงใหม่ไปแวะแหล่งเรียนรู้ผะหญาล้านนา..โทรหาลุงก่อนพอจะมีสมุนไพรจุนเจือช่วยเหลือให้บ้าง..
แหล่งเรียนรู้ผะหญาล้านนา อยู่บ้านป่ารวก ม.๖ ต.ดอนแก้ว อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ ถนนวงแหวนรอบกลาง หน้าศาลากลางเชียงใหม่เจ้า....
หากนำเจ้าตัวไปด้วยก็ดีเจ้าจะได้วินิจฉัยโรคให้ด้วย ไม่ต้องกลัวเรื่องค่ารักษาลุงไม่มีอยู่แล้วเจ้า...
หลักการของลุงจะบอกคนไข้ว่า "จิตดี กายดี ชีวิตจะดีเจ้า" กำลังใจดีที่สุดเน้อ...ให้น้องครูดาหลาทำใจให้ปลอดโปร่ง ร่าเริง หากทำสมาธิได้จะดีมาก
ด้วยความปรารถนาดีจาก..ลุงหนาน พรหมมา
ขอให้กำลังใจด้วยมากๆนะคะ ทั้งความดันโลหิตสูงและเบาหวาน อาหารสำคัญมากๆค่ะ ระวังและควบคุมดีๆก็จะไม่ป่วยมากเพิ่มขึ้นจากทั้ง 2 โรค ส่วนกระดูกคอปรึกษาทางด้านกายภาพบำบัดบ้างหรือเปล่าค่ะ สอบถามได้ที่คณะเทคนิิค มช.ได้ค่ะ มีคลีนิกโดยเฉพาะ น่าจะช่วยให้ดีขึ้นได้มากขึ้นนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ครู
น้องมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ
ขอบคุณเจ้าตี้มาแนะนำเรื่องการใช้สมุนไพรสำหรับน้องชายครูดาหลาตี้ป่วยเป็นเบาหวาน และความดันโลหิตสูง ครูดาหลาเกยคั้นน้ำใบย่านาง น้ำผักคาวตองฮื้อดื่ม แต่ยังบ่เกยฮื้อกินน้ำรางจืดเพราะกึดว่าเปิ้นใจ้ดื่มขับสารพิษ และก็คงจะขับฤทธิ์ยาต่างๆตี้กินเพื่อรักษาโรคไปตวย ส่วนการกินกระเทียมสดพร้อมอาหารนั้นยังบ่เกยลองเจ้า คือว่าเปิ้นกินยานักจนเป๋นโรคกระเพาะ ดังนั้นจึงระวังฮื้อกิ๋นอาหารอ่อนเจ้า
บ้านน้องชายครูดาหลาก็อยู่แม่ริมเหมือนกั๋นเน้อเจ้า ถนนวงแหวนรอบกลางครูดาหลาเกยขับรถผ่าน แต่ว่าบ่ามีเบอร์โทรลุงหนานเลยบ่ฮู้ว่าอยู่ตี้ไหนเจ้า
ถ้าคนป่วยพอจะไปได้ก็จะลองพาไปหาลุงหนานเน้อเจ้า ขอบคุณนักๆสำหรับคำแนะนำและกำลังใจเน้อเจ้า
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจน้องชายครูดาหลานะคะ ตอนนี้เบาหวานและความดันโลหิตอยู่ในเกณฑ์ปกติแล้วค่ะ แต่อาการปวดนั้นยังพึ่งยาแก้ปวดอยู่ค่ะ วันนี้ไปคลีนิค หมอโรคกระดูกที่กลางเวียงเชียงใหม่เป็นครั้งที่สอง หมอบอกว่าไม่ร้ายแรงอะไรและส่งตัวไปทำกายภาพบำบัด เป็นครั้งที่สอง ที่สามแล้วค่ะ ที่ผ่านมาคนป่วยบอกว่าทำกายภาพแล้วยิ่งปวดมากขึ้นจึงหยุด ครูดาหลาก็สงสัยว่าการทำกายภาพบำบัดนี่มันทำให้ปวดรุนแรงขึ้นอีกแล้วจะดีได้อย่างไร ครั้งนี้ญาติผู้ใหญ่ที่ไปช่วยอธิบายให้หมอฟังก็บอกว่าให้ทำกายภาพตามคำแนะนำของหมอให้อดทนต่อความเจ็บปวดเอา....พรุ่งนี้ครูดาหลาก็จะไปฟังผลว่าเป็นอย่างไร
ขอบคุณค่ะ
ความทุกข์จากการเจ็บป่วยมักจะเป็นของคู่กับคนเราเสมอมา ผมเองยังต้องไปพบแพทย์บ่อยๆเลย ครั้งสุดท้ายพบว่าไตเหลือน้อย จนใกล้จะต้องไปฟอกกันเสียแล้ว ความดันสูงก็ลดลงไปพอสมควรแล้ว หมอพยายามยัดข้อหาเบาหวานให้แต่..ไม่สำเร็จ..เฮ้อ ! ชีวิตยังคงต้องสู้กันต่อไป..ได้แต่สงสารคนจนและผู้ที่ยังไม่สามารถเข้าถึงการรักษาพยาบาลที่ดีได้..ตัวผมเองไม่มีอะไรน่าห่วงเพราะเบิกจากประกันสังคมได้ ถ้ายังเกินงบทางร.พ.ก็เข้าไปเก็บเพิ่มจากกองบัญชีกลางอีก..สงสารชาวบ้านที่ไม่สามารถเบิกอะไรได้เลย หลายคนเจ็บแทบตาย แถมยังต้องเป็นภาระกับพี่ - น้องๆอีกต่างหาก..ขอให้ทุกคนออกกำลังกายบ้าง ช่วยได้มากครับ.
ขอบคุณที่แวะมาแชร์ประสบการณ์ค่ะ เมื่อไม่ได้ไปโรงพยาบาลก็ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไร
เมื่อได้ไปเห็นคนอื่นๆที่เจ็บป่วยและต้องอดทนต่อสู้กับโรคภัยต่างๆ ทำให้ได้เรียนรู้ถึงวิธี
ปฏิบัติทั้งคนป่วยและญาติพี่น้องที่มาให้กำลังใจ
เห็นสภาพของคนยากจนที่ไปรักษาในโรงพยาบาลแล้วสงสารจริงๆค่ะ บางทียังอด
นึกไม่ได้ว่าโรงพยาบาลหรือโรง.....กันแน่
การใช้ชีวิตที่ไม่เครียด ออกกำลังกายเป็นประจำ รับประทานอาหารที่มีประโยชน์
ช่วยได้มาก
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณตอกมัดกล้า
ขอบคุณที่มาอ่านและให้กำลังใจบันทึกนี้ค่ะ
วันนี้น้องชายของครูดาหลาพักรักษาตัวอยู่ที่สวนค่ะ หมอนัดคลีโมเป็นระยะ ครั้งที่ผ่านมาอาการดีขึ้นมาก
สามารถไปร่วมงานแต่งและขึ้นบ้านใหม่ของหลานสาวได้
ความปิติสุขที่เห็นความสำเร็จของลูกหลานเป็นยาอายุวัฒนะขนานเอกค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณหนุ่มกร
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจบันทึกนี้ค่ะ
กำลังใจสำคัญที่สุดของคนป่วยนะคะ
ไม่ว่าจะเผชิญกับความทุกข์ ขนาดไหน สำคัญที่สุดคือใจต้องเด็ดเดี่ยวสู้ๆๆๆ ให้หมอรักษาโรคไปตามอาการค่ะ
คนใกล้ชิดและญาติต้องร่วมมือกันดูแลคนป่วยด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ