การศึกษาไทย : 7. อย่ามีการศึกษาอย่างเดี๋ยวนี้

         นี่ก็มาจากหนังสือ "การเมืองคืออะไร?  หนทางรอดของมนุษย์คือธรรมิกสังคมนิยมและพุทธทาสลิขิตข้อคิดทางการเมือง"

         อยู่ที่หน้า 177  หัวข้อ "เสนียดของการพัฒนา"  ซึ่งท่านเขียนไว้ 5 ข้อ   ข้อที่ 4 เขียนไว้ดังนี้
          - อย่ามีการศึกษาอย่างเดี๋ยวนี้,  คนจะเห็นแก่ตัวน้อยกว่านี้,  หรือน่าเกลียดน้อยกว่านี้
            และคนจะมี ศีลธรรม ดีกว่านี้อย่างเปรียบไม่ได้

วิจารณ์  พานิช
 31 ส.ค.49

[โอ๋-อโณ]

คงเป็นความจริงที่จะค่อยๆปรากฎ และคงมีคนคิดได้ขึ้นเรื่อยๆนะคะ อาจารย์ เพราะการศึกษาแบบปัจจุบัน เราเริ่มสอนเด็กให้แข่งขันกันแต่เล็กแต่น้อย ทุกคนอยากได้ที่หนึ่ง ต้องได้ที่ดีๆ พอได้ที่ดีๆแล้ว เรียนเก่งมากๆแล้ว ก็ได้มีโอกาสดีๆ เอาเปรียบคนอื่นได้ง่าย แล้วก็ไม่มีใครสอนให้ มองคนอื่น ช่วยคนอื่น มีแต่มุ่งไปข้างหน้า แสวงหาประโยชน์ให้ตัวเอง ไม่รู้จะไปหยุดเอาเมื่อไหร่ ยิ่งถ้าตกหลุมพรางของวัตถุนิยมเสียแล้ว ยิ่งไม่ต้องห่วงเลย กู่ไม่กลับ ศีลธรรมถดถอย เห็นตัวอย่างชัดๆอยู่โดดเด่นกลางบ้านกลางเมืองเรานี่เอง

ตัวเองดีใจที่อาจารย์เป็นแบบอย่างให้เห็นว่า ผลตอบแทนของชีวิตที่ยึดมั่นในหลักการที่ถูกต้อง ซื่อตรง ไม่ร่ำรวยวัตถุมาก สามารถยืนหยัดอยู่ได้และได้รับผลดีแก่ชีวิตอย่างไร ผ่านทางบันทึก ชีวิตพอเพียง ของอาจารย์ ทำให้คนส่วนไม่มากนักที่เลือกเดินทางนี้ ได้มีความมั่นใจว่าเป็นแนวทางที่ถูกต้อง ไม่หันเหไปตามกระแสวัตถุนิยมที่ต้านทานยากจริงๆค่ะ

[นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา]

มีคนตั้งคำถามว่า "ทำไม..ในองค์กร หรือทั้งหน่วยงานราชการและเอกชน จึงมีแต่การ ชิงดีชิงเด่น แพ้ไม่เป็น ทำทุกอย่าง ไม่จำกัดวิธี เพียงเพื่อเอาชนะไห้ได้ " ก็มีคนตอบเช่นกันว่า "ก็ถูกทั้งปลูกและฝังมาตั้งแต่อนุบาลแล้ว อนุบาลยังได้สอบเข้าเลย ลูกต้องสอบได้ที่ 1 นะ เด็กก็เรียนแบบมุ่งเอาชนะอย่างเดียว และก็ ติดตัวมาถึงตอนทำงานอย่างถาวร ครับ