เรื่องเล่าจากเขาใหญ่ 1

ขอม..วิศวกรและศิลปิน

ไปเที่ยวป่าหน้าฝน....น้องๆที่ทำงานร้องยี้ ไปเที่ยวป่าหน้าฝนอีกแล้ว ปีที่แล้วก็ไปเที่ยวพัทยาหน้าฝน เราฟังแล้วแอบยิ้มกรุ้มกริ่มในใจ โชคมาถึงแล้วจะมีใครซักกี่คนที่มีโอกาสไปสัมผัสป่าหลังฝนอย่างเรา ไปดูละอองน้ำเกาะตามยอดหญ้า ไปดูความอลังการของน้ำตกกระทบหิน ไปดูพระเอกแห่งเขาใหญ่ เจ้าทากตัวเล็กแต่พลังเยอะเหลือเกิน มนุษย์อย่างเราแค่ได้ยินชื่อยังอกสั่นขวัญแขวน...............และที่สำคัญจะได้เจอผองเพื่อนชาวบริการวิชาการจากสาม University เรียนรู้ประสิทธิภาพอันโด่งดังจาก คนดอย(ปูนแก่งคอย)
pimaya เราแวะเที่ยวพิมายกันก่อน น้องๆหลายคนอึ้ง ทึ่ง เสียว เมื่อมองเห็นประตูปราสาทที่สามารถมองทะลุในแนวเดียวกันตั้งแต่ประตูชัยซึ่งเป็นประตูเมืองถึงประตูสุดท้ายของปราสาทหินพิมายที่สร้างจากการนำหินทรายสีชมพูมาตั้งซ้อนเรียงกันเป็นพระปรางค์ประธาน เมื่อหลายร้อยปีก่อนคงยังไม่มีเครนยก กล้องsurvey ระบบฐานรากทำอย่างไรกันหนอปราสาทถึงงามสง่าท่ามกลางแดดฝนจนมาถึงทุกวันนี้ ทั้งยังลวดลายจำหลักที่บรรจงสลักเสลาจากหินเป็นเรื่องราวของความเชื่อศรัทธาในลัทธิพราหมณ์ ลีลาร่ายรำของโฉมงามนามอัปสร เครื่องแต่งกายที่งดงาม ใครนะช่างคิดค้น โดยไม่ต้องนำเข้าจากอิตาลี่ ก็ยังไม่ out จนเป็นต้นแบบของเสื้อผ้าและท่ารำในปัจจุบัน นี่กระมังเราชนรุ่นหลังถึงต้องมานั่งแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เผื่อจะสร้างตำนานได้บ้าง