ความเป็นมนุษย์


มนุษย์อยู่เพื่อเดินทาง

ก้าวย่างไปตามวิถี 

กำหนดไว้คือความชั่วดี

ตีตราโดยกรอบสังคม 

 

แสวงหาความสุขจากซาก 

ที่ได้จากก่นร่างที่ทับถม 

เสกสมมติในอาจม 

แล้วมุดตมเชยชมทุกทิวา 

 

วิเคราะห์  วิจัย  วินิจ 

แยกแยะความถูกผิดชี้คุณค่า 

ตามแต่ปทัสถานในใจกำหนดมา 

ตามแต่ศรัทธาโลกียชน  

 

แต่มักหลงลืมร่างรอยพลอยลับ 

หวนมองกลับมิเห็นเป็นฉงน 

แหงนมองฟ้าจ้าแสงแทงใจตน 

เกิดความสับสนในตัว 

 

ขอเถิดมนุษย์อยู่ในโลก 

อย่าเพียงเศร้าโศกในโลกที่มืดสลัว 

เร่งก้าวข้ามหนทางที่มืดมัว 

ละชั่ว  ละดี มีเพียงนิพพาน

หมายเลขบันทึก: 483210เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2012 23:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 01:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เอา เพลงของอาจารย์พุทธทาส มาฝากครับ

http://www.youtube.com/watch?v=MIgXJUf2NTM

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง            
เหมือนหนึ่งยูง มีดี  ที่แววขน

ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน                   
ย่อมเสียที ที่ตน  ได้เกิดมา

ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ                    
ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสสา

เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา                  
เปรมปรีดา คืนวัน สุขสันต์จริง

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า                 
ใครมีเข้า ควรเรียกว่า ผีสิง

เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง                
แต่ในสิ่ง นำตัว กลั้วอบาย

คิดดูเถิด ถ้าใคร ไม่อยากตก                  
จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย

ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย                  
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอย 

แสวงหาความสุขจากซาก

ที่ได้จากก่นร่างที่ทับถม

เสกสมมติในอาจม

แล้วมุดตมเชยชมทุกทิวา ...ชอบครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท