ต้อง...กำกับใจ
เคยได้ยินไหมคะ "ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว" ของจริงเลย จริงแท้แน่นอน จะเห็นได้ชัดเมื่อร่างกายเข้าสู่วัยที่ต้องช้าลง
กายที่ต้องช้าลง เพราะสังขารมันเสื่อมไปตามวันเวลา แต่"ใจ"นี่สิ มันยังวิ่งโลดแล่นไปโน่นมานี่อย่างรวดเร็วอยู่ ถ้าเราควบคุมให้นิ่งไม่ได้ ก็ส่งผลให้กายเดือดร้อน อีกครั้งสำหรับเราที่เผลอนิดเดียว ใจมันก็โดดไปกับสิ่งที่มากระทบ ผลเหรอ โรคเจ้าเก่ามาเยือนอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปหลายปี "ท้องเสียแล้วปวดหลังก็ตามมา" โรคประหลาดนะเจ้าคะ แต่เป็นบ่อยจนจับสังเกตได้ว่า เครียดเมื่อไหร่เจอทันที เพื่อนๆมีโรคประจำตัวแบบนี้กันบ้างไหม
เมื่อเป็นแล้ว ก็ต้องพึ่งยาหมอเพื่อบรรเทาอาการ ขณะเดียวกันก็ไปวิ่งไล่จับเจ้า "ใจ" มานั่งนิ่งๆ แล้วอบรมสั่งสอนมันให้เป็นคนเรียบร้อย อย่ากระโดกกระเดก เฮ้อ สั่งสอนมันแล้วก็บอกตัวเองว่า เราก็บ้า ไอ้เรื่องเครียดทั้งหลายแหล่นี่เพราะไปยุ่งกับชีวิตคนอื่นทั้งนั้น ยึดติดว่า เป็นของเรา ต้องทำงั้นงี้กับเรา พอไม่ใช่อย่างที่คิดก็หงายหลัง คิดได้แต่ทำยากจัง พยายามมาทั้งชีวิตแล้ว ก็คงต้องทำต่อไปล่ะ เพราะมันแลกด้วยความเจ็บป่วยของสังขาร
อย่ากระนั้นเลย ลุกขึ้นออกไปนอกบ้านดีกว่า ไม่ลืมหยิบกล้องคู่ใจไปด้วย
บ้านเรามีหนองน้ำใหญ่กลางเมือง ชื่อว่า หนองบัวลำภู นั่งริมหนองถ่ายรูป ลมเย็นสบายจริงๆ เย็นกายก็เลยเย็นใจ ดูอีกสักมุมนะคะ
อยู่ใกล้น้ำ สดชื่นจริงๆ ชีวิตคนบ้านนอกนั้นเป็นชีวิตที่เรียบง่าย สงบเย็น ต่างจากอยู่เมืองใหญ่ ไปกรุงเทพบ่อยครั้งเห็นว่าดึกดื่นมืดค่ำแล้ว คนกรุงยังอยู่ตามถนนหนทางอยู่เลย หน้าตาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ในขณะที่คนบ้านนอกได้เอนกายพักผ่อนแล้ว ถ้าเหนื่อยนักก็กลับบ้านนะคะ
อีกฟากของหนองน้ำค่ะ สวยมั้ย เมืองนี้ชื่อว่า หนองบัวลำภู ไม่เคยคิดว่าจะได้มาเป็นคนหนองบัวลำภูเล้ย ชะตาลิขิต
เฮ้อ นั่งคนเดียวนี่คงจะแปลกนะ คนชักเริ่มมาเมียงมองดูเรา คงสงสัยว่าเราเป็นอะไร ไปละ เบื่อคน
ความเห็น (3)
ดูสายน้ำแล้วร่มเย็นดีครับ มาเขียนบ่อยๆนะครับคุณครู
ตอนนี้คุณครูอยู่จังหวัดไหนครับ จะได้แนะนำสถานที่อบรม classstart ได้ถูกครับ
ขอบคุณอาจารย์ขจิตที่มาเยี่ยม ดีใจมากเลยเพราะต้องการเข้าร่วมอบรม classtart ดิฉันอยู่ที่ จ.หนองบัวลำภู ค่ะ แนะนำด้วยนะคะ ตอนนี้กำลังเริ่มวางแผนงาน สุ่มงูๆปลาๆไปก่อนค่ะ