ประโยคนี้ดีมากครับ
40 ขวบแล้วค่ะ ต้องเมตตากับตัวเองเยอะๆ แล้วค่ะคุณเนิ่ม
สั้นๆ แต่โดนเต็มๆ
กับชีวิตของตัวเอง
ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
ต้องปรับบางอย่างบ้างแล้วล่ะ
ผมก็ตามอาจารย์ไปติดๆนะครับ...
เฮ้อ..
ฮา ฮา คุณเอกเริ่มเป็น สว แล้วนะคะ
เสียดายจริงๆ ที่ไม่สามารถไปร่วมงานสัมมนาได้ ทั้งๆที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ เพราะมีภารกิจหลายอย่าง จะสายเกินไปไหม? ถ้าจะร่วมถอดบทเรียนเรื่องการดำรงชีวิตของตนเองหลังเกษียณ สัก2 เรื่อง(บล็อก) คือ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/417524 และ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/466444
ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์ เป็นบันทึกที่มีคุณค่าอย่างยิ่งค่ะ
รอดแล้ว ผมอายุน้อย (เหลือน้อย) 555
ผมเกิน 6 ทศวรรษแล้ว คงต้องดูแลเป็นพิเศษใช่ไหม?
ดิฉันก็ย่าง 51 ขวบแล้วค่ะอาจารย์ ควบคุมร่างกายเอ็นดูสังขารอย่างแรงกล้าค่ะ