มิตรภาพ...อันอ่อนโยน
ทิวสนที่เคยคึกคักจอแจด้วยบรรดามิตรที่มาเยือนในยามเช้าเพื่อใช้เป็นที่พักพิงและเสาะหาอาหาร กลับดูเงียบเชียบในเช้าวันหนึ่ง บรรยากาศดูเคร่งขรึมผิดปกติ นกพิราบฝูงเล็กๆ ที่กำลังหากินและหยอกล้อกันอยู่บนพื้นดินใต้ต้นสนบินฮือขึ้นด้วยความแตกตื่น เมื่อทิวสนได้มีโอกาสต้อนรับอาคันตุกะใหม่ผู้มาเยือน ผู้ที่มีชื่อเสียงเรียงนามว่า "เหยี่ยวผึ้ง" (Oriental Honey-Buzzard (Pernis ptilorhynchus))
...
...
ด้วยขนาดและรูปร่างลักษณะท่าทางที่น่าเกรงขาม ทำให้บรรดานกน้อยๆ ในบริเวณนั้นต่างหลบลี้หนีหน้าไปหาอาหารที่อื่นเพื่อความปลอดภัย นี่คงเป็นอีกหนึ่งผลพวงที่มาจากคำว่า “อิทธิพล” สินะ แม้ว่าในความเป็นจริงแล้วอาหารสุดโปรดของเหยี่ยวผึ้งนั้นคือรังและตัวอ่อนของผึ้ง ต่อ แตน ซึ่งก็คือที่มาของชื่อ เหยี่ยวผึ้ง อาจมีบางครั้งทีพวกเขาอาจล่ากบ เขียดหรือลูกนกเป็นอาหารในยามจำเป็น
ในความเงียบงัน ทิวสนหยิบยื่นมิตรภาพอันอ่อนโยนแก่เหยี่ยวผึ้งผู้โดดเดียว
...
...
ในความเป็นทิวสน เขาคือที่พักพิงของบรรดา “ผู้ล่า” และ “เหยื่อ” ในห่วงโซ่อาหารนี้ บ่อยครั้งเขาคือพยานที่เฝ้ามองการล่า การห้ำหั่นกันของสัตว์ทั้งหลายเพื่อการประทังชีวิต แมงมุมโยงใยดักผีเสื้อ แมลง เพื่อเป็นอาหาร นกน้อยกินตัวหนอน ผีเสื้อ แมงมุม กิ้งก่ากินแมลง ผีเสื้อ เหยี่ยวทั้งหลายกินนกน้อย กิ้งก่า หมุนเวียนกันไปเฉกนี้เรื่อยมา
“อยากยื่นมือเข้าไปช่วยผู้ถูกล่าบ้างไหม?” ใครคนหนึ่งถามทิวสน
“จะให้เริ่มต้นที่ตรงไหน?”…ทิวสนถามตอบ “อย่างเช่นเรื่องที่ผีเสื้อตัวหนึ่งที่กำลังติดใยแมงมุมอยู่ แมงมุมกำลังสาวใยเข้ามาเพื่อจะจัดการกับอาหารมื้อแรกหลังจากที่มันอดโซมาหลายวัน ผีเสื้อก็กำลังตะเกียกตะกายพยายามที่จะหลุดพ้นจากใยแมงมุมนั้น บังเอิญมีนักบวชผ่านมา ช่วยผีเสื้อตัวนั้นไว้ด้วยความเมตตา แต่ทว่าแมงมุมตัวน้อยต้องอดอาหารต่อไป และแล้วก็มีนกตัวหนึ่งบินโฉบมาจับแมงมุมผู้หิวโหยตัวนั้นไป โดยที่นักบวชไม่ได้ช่วยเหลือแมงมุมตัวนั้นแต่อย่างใด”
“นั่นนะซีนะนักบวชเมตตาสงสารผีเสื้อ แล้วมองผ่านความเดือดร้อนและอาจประนามการกระทำของของแมงมุม” ใครคนนั้นเปรยขึ้น...
“ในวัฏสงสาร การที่สัตว์ทั้งหลายกินกันเป็นอาหารมันต่างเป็นการเกื้อกูลกันโดยธรรรมชาติ ไม่มีเจตนาของการเบียดเบียน เราคงต้องเป็นเพียงผู้เฝ้ามองด้วยความรักและความเข้าใจ” ทิวสนเอ่ยต่อ…
”บางครั้งการมองสิ่งที่เห็นให้ลึกลงไป เราอาจมองเห็นความเป็นไปที่ต่างไปจากเดิม และก่อให้เกิดความเข้าใจที่แท้จริง ทุกอย่างที่เราเห็นมันเป็นสองด้าน สิ่งที่เรามองเป็นตรงกันข้าม จริงๆ แล้วมันคืออันเดียวกัน สัตว์ทั้งหลายต่างก็เป็นทั้งเหยื่อและผู้ล่า ในสถานการณ์เช่นนี้การวางเฉยที่ตั้งอยู่บนรากฐานของความเมตตากรุณา และความเข้าใจ จึงอาจเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง”
...
...
...
เสียงบทกวีอันไพเราะดังคลอเสียงทิวสนยามต้องลม...
Call Me by My True Names - Thich Nhat Hanh
โปรดเรียกฉันด้วยนามอันแท้จริง - ติช นัท ฮันท์
Do not say that I'll depart tomorrow
because even today I still arrive.อย่ากล่าวว่าฉันจะจากไปในวันพรุ่ง แม้วันนี้ฉันก็ยังคงกำลังมาถึง
Look deeply: I arrive in every second
to be a bud on a spring branch,
to be a tiny bird, with wings still fragile,
learning to sing in my new nest,
to be a caterpillar in the heart of a flower,
to be a jewel hiding itself in a stone.มองให้ลึกลงไปสิ ฉันกำลังมาถึงในทุกๆวินาที
เพื่อที่จะเป็นหน่ออ่อนๆ ที่พร้อมจะผลิบานบนกิ่งก้านในฤดูใบไม้ผลิ
เพื่อที่จะเป็นนกน้อยปีกบางที่กำลังเรียนรู้ที่จะร้องขานในรังใหม่
เพื่อที่จะเป็นหนอนที่กำลังชอนไชอยู่ในดอกไม้
เพื่อที่จะเป็นอัญมณีที่กำลังซ่อนตัวอยู่ในหิน
I still arrive, in order to laugh and to cry,
in order to fear and to hope.
The rhythm of my heart is the birth and
death of all that are alive.ฉันยังคงกำลังมาถึงเพื่อจะหัวเราะและร้องไห้ เพื่อหวาดหวั่นและวาดหวัง
จังหวะหัวใจฉันคือกำเนิดและความตายของสรรพชีวิต
I am the mayfly metamorphosing on the surface of the river,
and I am the bird which, when spring comes, arrives in time
to eat the mayfly.ฉันคือแมลงเม่า ที่กำลังกลายรูปบนผิวน้ำ
และฉันคือนก โฉบมาจับกินเจ้าแมลงนั้นอย่างทันท่วงที
I am the frog swimming happily in the clear pond,
and I am also the grass-snake who, approaching in silence,
feeds itself on the frog.ฉันคือกบที่กำลังแหวกว่ายอย่างเป็นสุขในบึงใส
และฉันคืองูเขียวที่เลื้อยเข้าไปอย่างเงียบเชียบเพื่อจะกินกบตัวนั้น
I am the child in Uganda, all skin and bones,
my legs as thin as bamboo sticks,
and I am the arms merchant, selling deadly weapons to Uganda.ฉันคือเด็กในอูกันดาที่มีแต่หนังหุ้มกระดูก ขาฉันเล็กบางราวลำไผ่
และฉันคือพ่อค้าอาวุธ ขายเครื่องประหัตประหารให้แก่อูกันดา
I am the twelve-year-old girl, refugee on a small boat,
who throws herself into the ocean after being raped by a sea pirate,
and I am the pirate, my heart not yet capable of seeing and loving.ฉันคือเด็กหญิงสิบสองขวบ ลี้ภัยในเรือน้อย ที่โถมร่างลงกลางมหาสมุทร หลังถูกโจรสลัดข่มขืน
และฉันคือโจรสลัด ที่หัวใจฉันยังขาดความสามารถในการมองเห็นและรู้จักความรัก
I am a member of the politburo, with plenty of power in my hands,
and I am the man who has to pay his "debt of blood" to, my people,
dying slowly in a forced labor camp.ฉันเป็นหนึ่งในคณะกรรมการโพลิตบูโร ที่มีอำนาจสูงส่งในมือ
และฉันก็เป็นชายคนหนึ่งที่ต้องเป็นผู้จ่ายหนี้เลือด แก่ผู้คนของฉันด้วยการตายอย่างช้าๆ ในค่ายกักกัน
My joy is like spring, so warm it makes flowers bloom in all walks of life.
My pain if like a river of tears, so full it fills the four oceans.
ความเบิกบานของฉันเป็นดั่งฤดูใบไม้ผลิ อบอุ่นจนทำให้ดอกไม้บานสะพรั่งไปทุกหนแห่ง
ความเจ็บปวดของฉันเป็นดั่งสายธารแห่งน้ำตา ที่ท่วมท้นมหาสมุทรทั้งสี่
Please call me by my true names, so I can hear all my cries and laughs at once, so I can see that my joy and pain are one.
โปรดเรียกฉันด้วยนามอันแท้จริง เพื่อฉันจะได้ยินเสียงหัวเราะและร่ำไห้ของตนได้พร้อมกัน
เพื่อฉันจะได้เห็นความเบิกบานและความเจ็บร้าวของตนนั้นเป็นหนึ่งเดียว
Please call me by my true names, so I can wake up,
and so the door of my heart can be left open, the door of compassion.โปรดเรียกฉันด้วยนามอันแท้จริง เพื่อที่ฉันจะตื่นขึ้น
และประตูหัวใจของฉัน ประตูแห่งความเมตตากรุณา…จะได้เปิดกว้าง..
...
...
...
...
ไม่ว่าจะเป็นนักล่า เป็นเหยื่อ หรือเป็นเพียงผู้ที่เดินผ่านมาทักทาย ทิวสนบอกกับตัวเองว่าหน้าที่ของเขาคือการให้ที่พักพิง ให้มิตรภาพที่เปี่ยมไปด้วยความจริงใจ ความเข้าใจและด้วยจิตที่เมตตา...
Joe Hisaishi - Deer's wind
ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
มาฆบูชา ๒๕๕๕
ริมทิวสน สิงคโปร์
ความเห็น (31)
...
เสียงขับขานผ่านลงที่ตรงนี้
มิตรภาพดีดีเพิ่งเริ่มต้น
สายตากวาดมองไปยังผู้คน
พืชพันธุ์และชั้นชนในตนเอง
มิตรภาพคือแนวทางแห่งปัญญา
ลึกสุดฟ้าสุดใจไร้ข่มเหง
ธรรมชาติวาดไว้เช่นนั้นเอง
หรือเป็นเพลงใดใดที่ไร้นาม
...
(ความคิดเห็นไม่มีร่าง มีแต่ใจเขียน)
...ในความเป็นผู้ล่า
ข้อกล่าวหาโหดร้ายให้โดดเดี่ยว
มิตรภาพข้างกาย..ไม้กิ่งเรียว
ช่วยยึดเหนี่ยวจิตใจให้อ่อนโยน...
สงสัยว่า กิ่งไผ่ต้องเป็นแขกประจำที่นี่ซะแล้วละค่ะ
ภาพงามชวนจินตนาการดีๆ..ช่างมีนกแปลกๆมาเยี่ยมให้น้องปริมเก็บมาฝากเสมอ..
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn,
ขอบพระคุณด้วยใจเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกิ่งไผ่
ขอบคุณค่ะ ว่างๆ
เชิญเลยนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบคุณค่ะ ค่ะแถบบ้านนี้มีนกต่างชนิดมาให้ตื่นตาเสมอเลยค่ะ ถ้าไม่ออกไปไหนก็จะนั่งอยู่ริมหน้าต่างอ่านหนังสือ โดยใช้แสงจากธรรมชาติและก็ถือโอกาสแอบมองนกค่ะ :)
ฝันดีนะคะคุณพี่ใหญ่ :)
โอ้โห !! ตัวโตจังค่ะ ภาพแจ่มๆ
สงสัยค่ะ เป็นนกที่อยู่ในธรรมชาติหรือค่ะคุณปริม
ขอบคุณภาพสวยๆและเรื่องราวน่าอ่าน ขอบคุณนะคะ:)
ในดินแดนอันแสนไกล
กลับได้ยินเสียงแห่งชีวิตแจ่มชัดราวกับอยู่ตรงหน้า...
....
เหรียญสองด้าน...หยินหยาง
ไล่ถูกล่า....รับ-ให้ เฝ้ามอง
โลกเป็นเช่นเข้าใจ
สวัสดียามดึกค่ะคุณหนูรี
คาดว่าเป็นเหยี่ยวอพยพนะคะ เหยี่ยวชนิดนี้ส่วนใหญ่เขาหนีหนาวไปอยู่อินโดนีเซียค่ะ คาดว่าคงกำลังเดินทางกลับและอาจบินผ่านสิงคโปร์ค่ะ เพื่อนๆ ที่ชอบถ่ายรูปกันบอกว่าพวกเขาก็เจอเหยี่ยวชนิดนี้ทางฝั่งตะวันออกของสิงคโปร์ค่ะ บ้านปริมอยู่ทางเหนือค่ะ แต่อีกใจปริมก็แย้งตัวเองว่าเค้าอาจเปลี่ยนใจอยู่แถบนี้เหมือนปริมก็ได้ค่ะ :) แต่ตั้งแต่สองวันก่อนที่เห็นปริมก็ไม่เห็นพวกเขาที่ต้นสนข้างบ้านอีกค่ะ จะแอบดูเรื่อยๆ ว่าจะแค่ผ่านมาหรือมาอาศัยอยู่แถบนี้เลยค่ะ
ก็เพราะตัวเขาใหญ่มากๆ นี่แหละค่ะเลยถ่ายรูปได้ชัดเจน ขนาดใหญ่กว่าอีกาอีกค่ะ ปริมถ่ายจากหน้าต่างห้องทำงานเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะคุณหนูรี
ฝันดีค่ะ
สวัสดียามดึกค่ะคุณแผ่นดิน
ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะที่กรุณามาเยี่ยมเยียนนะคะ
ก็ไม่ไกลเท่าไหร่ค่ะแค่สองชั่วโมงจากกรุงเทพ สามชั่วโมงจากเชียงใหม่ค่ะ :)
ราตรีสวัสดิ์นะคะ
สวัสดีค่ะ ทพญ.ธิรัมภา,
ขอบคุณสำหรับบทสรุปอันงดงามนะคะ :)
ฝันดีค่ะคืนนี้
อ่านหนังสือของอาจารย์มหาวิทยาลัย สอนทางปรัชญาท่านหนึ่ง ท่านนำโจทย์ไปถามนักศึกษาในชั้นเรียนว่า "เห็นมดกัดหนอนอยู่ จะทำอย่างไร"
นักศึกษาก็อภิปรายกันหลากหลาย
อาจารย์เฉลย ลักษณะเดียวกับ "ทิวสน" ครับ
ในวัฏสงสาร การที่สัตว์ทั้งหลายกินกันเป็นอาหารมันต่างเป็นการเกื้อกูลกันโดยธรรรมชาติ ไม่มีเจตนาของการเบียดเบียน เราคงต้องเป็นเพียงผู้เฝ้ามองด้วยความรักและความเข้าใจ”
ชอบและประทับใจครับ - ขอบคุณครับ
ถ่ายภาพได้ชัดเจนมากเลยครับ ชอบมากๆๆ
เพลง deer's wind นี้มีคำร้องไหมค่ะ
ฟังเพลงนี้ หลังจากนั่งเครื่องบินมาราธอน แล้วกำลังนั่งคิดอย่างที่ในบทกวีคุณปริมว่า
..ทุกอย่างที่เราเห็นมันเป็นสองด้าน สิ่งที่เรามองเป็นตรงกันข้าม จริงๆ แล้วมันคืออันเดียวกัน..
ลุ่มลึกและนุ่มนวลค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปริม... ...ภาพของการประทังชีวิตด้วยชีวิต บางครั้งสิ่งที่เห็นส่งมากระทบใจอย่างแรงเช่นกันค่ะ และบางครั้งก็ต้องเป็นกรรมการกับความเป็นจริงที่เป็นไปได้ค่ะ(ที่สวนทุกปีเจ้างูสิงดงจะมาจับเจ้าคางคกกินอยู่ข้างๆบ้านค่ะ บางทีก็เข้าไปล่าถึงในครัวทำกับข้าวเลยค่ะ ส่วนคางคกรู้ว่าอยู่ใกล้คนปลอดภัยก็จะมาหลบอยู่ใต้กองใบไม้ข้างๆบ้านหรือในรูก้อนอิฐ ในบางทีที่คางคกตัวโตงูกินไม่ได้ก็ต้องช่วยค่ะ) ...แต่บางทีก็ต้องใช้คาถาบทนี้บ่อยๆเช่นกันค่ะกับการปรับสภาพใจให้อยู่กับความเป็นจริง...
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิชชา
ขอบคุณค่ะที่กรุณาแบ่งปันค่ะ โชคดีที่ไม่ได้เรียนปรัชญาค่ะ คงตอบข้อสอบผิดแน่ๆเลย กว่าจะมารู้แนวคิดนี้ก็เมื่อสองปีก่อนนี่เองค่ะเมื่อเริ่มอ่านหนังสือของท่านอาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์ "เดินสู่อิสรภาพ" ที่ท่านเขียนบรรยายไว้เมื่อเห็นมดกินไส้เดือนค่ะ ก็เลยชอบแนวคิดนี้ตั้งแต่นั้นมา พอมาอ่านหนังสือของหลวงปู่ติช นัท ฮันท์ก็ยิ่งชอบค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต,
ขอบคุณค่ะ เพราะนายแบบเขาตัวใหญ่ค่ะ เลยถ่ายออกมาชัดเจนไม่ต้องซูมมาก ได้มุมดีๆ จากหน้าต่างห้องทำงานที่บ้านด้วยค่ะ สะดวกมากๆ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะยามดึกค่ะอาจารย์หมอ ป.
ช่วงที่เดินทางบ่อยปริมชอบไฟล์ทสิงคโปร์-นิววอร์ค ที่สุดค่ะ
๑๘ ชั่วโมงแห่งการพักผ่อนบนเครื่อง เพราะทำอะไรได้ไม่มาก พักดีที่สุด
พักสมอง พักสายตา พอถึงจุดหมายก็สดชื่นพร้อมจะสู้กับ Jet lag
ฟังเพลงเบาๆ ผ่อนคลายช่วยการปรับตัวหลังเดินทางได้มากค่ะ
Deer's Wind เป็นดนตรีบรรเลงของ Joe Hisaishi ค่ะ
ปริมชื่นชมผลงงานของศิลปินท่านนี้มาก ไม่ใช่เพราะวัยเดียวกับท่านนะคะ
แต่เพราะผลงานของท่านฟังได้ไม่เบื่อเลยจริงๆ หลงใหลมากค่ะ
ฝันดีค่ะคุณหมอ :)
สวัสดีค่ะคุณน้อย
การใช้ชีวิตประจำวันของเรา คือการฝึกฝน ปฏิบัติในสิ่งที่เรียนรู้มาอยู่เสมอนะคะ
โชคดีจังค่ะที่เราได้เกิดมาทำในสิ่งที่เป็นในทุกวันนี้
ขอบคุณสำหรับบทแผ่เมตตาที่นำมาแบ่งปันค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ :)
ผึ้งก็มีศัตรูเยอะเหมือนกัน นะครับ
สวัสดีค่ะคุณเพชร,
นั่นซีคะ พออ่านคอมเมนต์ของคุณเพชรจึงนึกได้ว่าทั้งสองบันทึกที่ผ่านมาปริมพูดถึงเจ้านกที่เป็นศัตรูของผึ้งทั้งนั้นเลย ต่างกันก็แค่ขนาดค่ะ จาบคากินผึ้งทีละตัว แต่เจ้าเหยี่ยวผึ้งนี่ชอบกินรังผึ้งและตัวอ่อนเป็นรังๆ เลยค่ะ เห็นเพื่อนที่ชอบถ่ายรูปเขาถ่ายภาพเหยี่ยวผึ้งกำลังส่งรังผึ้งให้กันบนอากาศค่ะ เค้าบินไปโดยมีรังผึ้งติดอุ้งเท้าไปด้วย น่าดูมาก สงสัยกักตุนในยามเดินทางไกล
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมิตรภาพอันอ่อนโยนจากทุกๆท่าน
ขอบคุณกำลังใจด้วยดอกไม้
ขอบคุณความระลึกถึง ที่ฝากส่งถึงกันผ่านบันทึกนี้นะคะ
-ใช่แล้ว...มองสิ่งที่เห็นให้ลึกลงไป ....อาจมองเห็นความเป็นไปที่ต่าง
- ก่อให้เกิดความเข้าใจที่แท้จริง ทุกอย่างที่เราเห็นมันเป็นสองด้าน
- ขอบคุณบทความดีๆๆค่ะ
คุณปริมครับ ผมเอาเพลงมาฝากครับ >>>>>
สวัสดีค่ะคุณ Somsri,
ขอบคุณเช่นกันค่ะที่กรุณาเข้ามาทักทายกันค่ะ
สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
ขอบคุณค่ะคุณหมออดิเรกคะ
เพราะมาก......
ปริมเพิ่งรู้ว่ามี The Star 8 กำลังเข้มข้นอยู่ค่ะ เลยได้มีโอกาสดูการแสดงของหลายๆคนไปด้วย น่าสนใจดีค่ะ
ขอให้คุณหมอมีความสุขกับครอบครัวในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
ทุกสิ่งทุกอย่างมี 2 ด้านเสมอจริงๆ
มีพบ ก็มีจาก
มีเกิด ก็มีดับ
ขอบคุณบทกวีที่ไพเราะ
ขอบคุณล่วงหน้าถ้าจะหยิบยืมไปใช้้บ้างค่ะ
เหยี่ยวชนิดนี้ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย หัวมันเล็กๆแปลกจากชนิดอื่นนะครับ ชอบเวลาเดินป่าแล้วมีเหยี่ยวบินร่อนอยู่เหนือหัว แล้วส่งเสียงร้องก้องฟ้าจริงๆครับ
สวัสดีค่ะคุณ มนัญญา ~ natachoei,
ด้วยความยินดีค่ะ หากบันทึกนี้จะมีประโยชน์พอนำไปใช้ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณนกขมิ้น,
หัวเล็กๆ ขนหน้าหนาๆ (ไม่ได้ว่าเขานะคะ) เป็นลักษณะพิเศษที่ช่วยให้เขาสู้กับผึ้งไดด้ดี ขณะที่เอารังผึ้งเลยล่ะค่ะ ความจริงแล้ว
เจ้าเหยี่ยวชนิดนี้คงเป็นเหยี่ยวใจดี ตัวใหญ่ ใจเล็กที่สุดในบรรดา Bird of Prey ทั้งหลายมังคะ (อ่านมาค่ะ) :)
สุขสันต์วันทำงานอีกวันค่ะ :)