เก็บดาว
ท่ามกลางดวงตะวันทาบขอบฟ้า
สุริยาร้อนแรงสาดแสงส่อง
จวบจนสูรย์ลับลาฟ้าสีทอง
แสงเรืองรองค่อยขยับลับเมฆา
ถึงเวลาฟ้าเปลี่ยนผืน
เป็นกลางคืนจันทร์สกาวพราวแสงจ้า
คืนที่สรวงงดงามอร่ามตา
ดวงดาราพราวระยิบวิบวับวาว
ลองเอื้อมมือไปสุดขอบฟ้า
เก็บผกาทุกดวงจากห้วงหาว
มอบแทนรักจากใจให้ยืนยาว
จะมีดาวสักเท่าไรให้จำนรรจ์
จะเก็บดาวทั้งฟ้ามาถักร้อย
เรียบเรียงถ้อยทำนองแทนของขวัญ
อยากให้รักสดใสไปนิรันดร์
ดุจดังฟ้าเฉิดฉันอันพราวพราย
เวลาคราใดต้องไกลห่าง
ดวงดาวพร่างผ่องผุดคือจุดหมาย
ฝากความรักไว้กับดาวพราวประกาย
ตัวห่างไกลใจกระจ่างไม่ห่างเลย
โดย...กิ่งไผ่
6 มี.ค. 55 เวลา 21.25 น.
คำสำคัญ (Tags): #คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 481197เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2012 21:38 น. ()ความเห็น (10)
คุณกิ่งไผ่ นอนกลางวัน ตื่นกลางคืนหรือเปล่าครับ ;)...
..สวัสดีค่ะ..
- อุตส่าห์มาแซวกันนะนี่...ขอบคุณนะคะ
- เป็นจุดอ่อนของกิ่งไผ่มั้งคะที่เขียนกลอนทิวา(กลางวัน)ไม่ออก เคยพยายามลากพระอาทิตย์มาขึ้นได้แป๊ปเดียวเองค่ะ
- ก็กำลังพัฒนา...เปลี่ยนทางกลอนแนวเหงาๆ มาเป็นแนวรักหวานๆ ไม่รู้จะไปรอดมั้ย ยังไงก็ เป็นกำลังใจให้ด้วยละกันนะ
ตามมาเก็บดาวด้วยคน แต่ไม่เก็บดาวไถนะครับ 555
v_v
แวะมาแซวจริง ๆ ด้วยครับ 555
แนวไหนก็ได้นะครับ ถือเป็น ความสุขของผู้เขียน
รวมถึงคนอ่านด้วยครับ
สู้ สู้ ครับ ;)...
..สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต
- ดาวไถคาดว่าน่าจะมีคนเก็บไปหมดแล้วล่ะค่ะ
- ขอบคุณมากนะคะ
..อีกครั้ง..
- จะลองดูว่าตัวเองจะทำได้มั้ยด้วยน่ะค่ะ
แวะมาเยี่ยม เพราะครับ "เก็บดาว"
"จักเอื้อมดาวพราวพรายบนปลายฟ้า
แล้วนำมาร้อยรักถักพรหวาน
ของเทวาลัยจากสวรรค์ชั้นวิมาน
เพื่อประทาน "คนเหงา" หายเศร้าเอย"
ขอบคุณมากค่ะ 
คุณแว่นฯ
ดาวแสนไกลหวั่นไหวใจสลาย
จะแทนกายแทนใจที่ไหนนั่น
แหงนมองดาวเหงาใจไม่เว้นวัน
ดาวดวงนั้นแสนไกลเกินใจปอง
สวัสดีค่ะ
..พี่สาวคนสวย
- ขอบคุณพี่ครูป.1 ..พี่สาวใจดีที่แวะมาให้กำลังใจน้องเสมอๆ
- คำกลอนเพราะพริ้งค่ะ..(แต่ทำไมเหงาๆล่ะเนี่ย )