โรงเรียนต้นแบบโรงเรียนในฝัน...เพ้อฝันจริงหรือ

การเป็นโรงเรียนต้นแบบโรงเรียนในฝันนั้น  บางคนบอกว่าเป็นนโยบายขายฝัน  หรือไฟ้ไหม้ฟางเดี๋ยวก็เลิก  ใช้งบประมาณเยอะมาก จนบางโรงเรียนต้องไปกู้เงินเขามาก่อน  ผมว่าจริงบ้างผิดบ้าง  ผมอาจจะไม่ทราบว่าโรงเรียนอื่น ๆเป็นอย่างไร ผมจะขอออกความคิดเห็นเฉพาะกรณีของโรงเรียนผมนะครับ  โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา ๑ นั้นเป็นโรงเรียนประจำอำเภอดอนเจดีย์  เป็นโรงเรียนที่ตั้งมา  30 กว่าปีแค่นั้น  เด็กที่มาเรียนก็เป็นลูกหลานชาวนาจน ๆ คนรวยมีสตางค์เขาก็คิดว่าโรงเรียนประจำจังหวัดดีกว่า  ให้ลูกเดินทางไปเรียนแ้ม้จะไกลบ้างก็มีสตางค์  แต่สำหรับคนจนไม่มีทางเลือกขอเรียนที่นี่ก็แล้วกัน แต่หลังจากพัฒนามาระยะหนึ่งปรากฏว่าโรงเรียนเล็กนี้เด็กกลับมีความรู้ความสามารถเทียบได้กับเด็กดรงเรียนใหญ่  จนกระทั่งเข้าโครงการโรงเรียนในฝัน  การพัฒนาทุกด้านเดินทางไปอย่างรวดเร็วโดยมีงบประมาณจากรัฐบาลสนับสนุนบ้าง  โรงเรียนเองบ้าง  ปรากฏว่านักเรียนพัฒนาไปอย่างรวดเร็วบางที่ดีกว่าโรงเรียนในเมือง  ผมคิดว่าสื่อเทคโนโลยีสารสนเทศมีส่วนช่วยอย่างมาก  ถ้าจะมองข้ามจุดเสียเรื่องงบประมาณที่ต้องใช้มาก  กลับนำจุดนั้นมาเป็นเรื่องพัฒนาว่าทุกโรงเรียนถ้ารัฐบาลดูแลอย่างจริงจัง  การศึกษาของไทยคงจะดีขึ้นอย่างมาก  นับเป็นการสร้างโอกาสให้เด็กไทยอย่างแท้จริง

[ศิษย์เก่า รุ่น36/2548]

นี่แหละเป็นความจริงที่พวกเราก็มีความคิดคล้ายๆกับอาจารย์ ไชยพร

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• เราชาวเขต 2 เห็นผลของการพัฒนาของบรรหารฯ 1 อย่างที่คุณครูไชยพรบอกจริง ๆ ค่ะ หากเบื้องบนดูแลจริงจัง นโยบายในฝันต้องเป็นจริงได้แน่นอน
  
  
• ต้องขอโทษที่ขาดหายการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับน้องไชยพรไปนานมาก น่าจะเกิดความสับสนในการรับบล็อกเข้าแพลนเน็ต เพราะเพิ่งจะหาน้องเจอในวันนี้
  
  
• เป็นกำลังใจในการทำงานให้น้องเสมอนะคะ...โดยเฉพาะเรื่องการพาครูใช้บล็อกในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้....เราคงได้เห็นความก้าวหน้าในอีกไม่นานนี้ของบรรหารฯ 1 ที่จะเกิดขึ้นใน gotoknow นะคะ
  
  
• ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่จุดประกายทางความคิดและปัญญาค่ะ