วรรคทองร่วมสมัย (๔) เมล็ดพันธุ์สันติภาพ

วันก่อนดูการประชุมสภาแล้วทำให้คิดถึงบทประพันธ์บทนี้ ต้องรีบไปค้นคว้าต้นฉบับที่สะสม ๆ ไว้ วันนี้พอจะมีเวลา ขออนุญาตนำมาแบ่งปันนะคะ กำลังค้นหาชื่อผู้แต่งค่ะ

 

 

 

๏สภาสันติภาพ    จักไร้คราบแห่งราคี 

 ต้องได้แต่คนดี  สืบต้นพันธุ์สันติพงศ์

เพาะเผล็ดเมล็ดพันธุ์  ร่วมสร้างสรรค์งานสูงส่ง

สิทธิ์ครองเสรีคง  ปลูกศรัทธาประสาไทย 

 ๏เมล็ดพันธุ์สันติภาพ   กำซาบโคลนและเหงื่อไคล 

ผ่านวันยิ่งผันวัย    ก็เตรียมพร้อมเป็นต้นพันธุ์ 

สดใสไร้เดียงสา  เปรียบต้นกล้าประดุจกัน

หากใฝ่หัวใจฝัน  สร้างคนดีศรีแผ่นดิน

๏ผู้ใหญ่ในวงญาติ ต้องเสริมศาสตร์ต้องเสริมศิลป์

จัดแบ่งชั่วโมงบิน   ให้ถูกทิศระบอบไทย

ใจกว้างอย่างแผ่นฟ้า   อันพาฝนมาดับไฟ

ที่หมายมุ่งทานมัย   เน้นสร้างคุณหนุนสังคม

เพียงเผยทุกถ้อยพจน์    ไม่โป้ปดไม่ผูกปม

ไพเราะเพราะคารม    ประโยชน์เกื้อประสบการณ์

ครองตนเป็นคนตรง   เพิ่มพูนพงศ์พ้นเภทพาล

ยิ่งใหญ่ในวิญญาณ   รู้หน้าที่ของผู้แทน

กฏหมู่เหนือกฏหมาย   ชาติก็คล้ายถูกดูแคลน

ราษฎร์สุขอยู่เรือนแสน   แต่เรือนล้านยังเคราะห์รุม

สำนึกในอำนาจ   ต้องไม่ขาดมาดสุขุม

การเมืองทุกแง่มุม  อย่ามากเล่ห์ซื้อเวลา

สืบทอดสภาไทย   จงจริงใจในสัจจา

ยกพลเข้าสภา   สันติภาพคงพราวแพรว

รอเพียงเมล็ดพันธุ์   จักถึงวันบรรเจิดแวว

หนุนเนื่องไปตามแนว  ได้โดดเด่นเป็นน้ำดี

สภาสันติภาพ   คงไร้คราบแห่งราคี

สืบศักดิ์แลเสริมศรี   สืบต้นพันธุ์สันติพงศ์

[โสภณ เปียสนิท]

แต่งได้ดีมากครับ

จังหวะกาพย์ยานี เยี่ยมเลย

เนื้อหาดี เล่นคำได้ดี

 

[ครูทิพย์]

เก่งจริงๆคุณครู