โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์

โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์กับกิจกรรมบำบัด

โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เป็นโรคข้ออักเสบเรื้อรังชนิดหนึ่ง ผู้ป่วยจะมีการอักเสบของข้อหลายข้อพร้อมๆกัน เมื่อข้ออักเสบเป็นเวลานานข้อจะถูกทำลาย ทำให้ข้อผิดรูป และเกิดความพิการตามมาได้ สามารถเป็นได้กับทุกกลุ่มอายุตั้งแต่เด็กจนถึงวัยชรา แต่ส่วนใหญ่จะพบในผู้ป่วยวัยกลางคน และพบในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย 

อาการที่สำคัญของโรค

 

•ข้ออักเสบจำนวนหลายข้อ

 

•มีไข้ต่ำๆ อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร

 

  น้ำหนักลด

 

•ตรวจพบปุ่มรูมาตอยด์ใต้ผิวหนัง

 

•หลอดเลือดอักเสบ เยื่อหุ้มปอดอักเสบ เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ

 

•ปากแห้ง ตาแห้ง ชาบริเวณฝ่ามือ

 

วิเคราะห์กรอบอ้างอิง

กรอบ ICF

  เป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เกิดความผิดปกติของข้อต่อทำให้ไม่สามารถทำกิจกรรมต่างๆได้ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและบุคคลรอบข้างเช่น นิ้วมือมีการผิดรูป ทำให้ไม่สามารถหยิบจับสิ่งของได้ ส่งผลต่อการทำกิจวัตรประจำวัน การอาบน้ำ แต่งตัว รับประทานอาหาร และอื่นๆซึ่งอาจจะมีปัจจัยหลายอย่างทั้ง สิ่งแวดล้อมและตัวบุคคลมาเกี่ยวข้อง

กรอบ Biopsychosocial model(BPS)

   1. ปัจจัยทางชีวภาพ (Biological factor) ได้แก่ โครงสร้างทางร่างกาย ข้อต่อต่างๆ

   2. ปัจจัยทางจิตใจ (Psychological factor) ได้แก่ ความรู้สึกเกี่ยวกับเอกลักษณ์แห่งตน สภาพจิตใจของผู้ป่วย

   3. ปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรม(Sociocultural factor) ได้แก่ สถานภาพทางเศรษฐกิจ และสังคม

กรอบ PEOP

  person: มีความผิดปกติของข้อต่อหรืออาจมีอาการผิดรูปของกระดูก

  Environment: ครอบครัว สังคมบุคคลรอบข้าง สภาพแวดล้อมภายในและภายนอกบ้านล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวผู้ป่วย

  occupational: การทำกิจกรรมที่ต้องใช้ข้อต่างๆอาจเป็นไปได้ยากเนื่องจากการผิดปกติของข้อต่อ

  performance: ต้องดูความสามารถของเขา เช่น เขาสามารถหยิบจับสิ่งของที่มีขนาดใหญ่ได้ แต่ขนาดเล็กยังหยิบได้ไม่ค่อยดีนัก

บทบาทของ OT

 

-ปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมกับผู้รับบริการ

 

-ให้ผู้รับบริการมีบทบาททางสังคมมากขึ้น

 

  การมีปฎิสัมพันธ์กับบุคคลรอบข้าง

 

-หากิจกรรมที่มีความหมาย มีเป้าหมาย มีคุณค่า

 

  เป็นขั้นเป็นตอน เพื่อใช้ในการบำบัดรักษา

 

-ทำให้ผู้รับบริการมีความสุข ความเป็นอยู่ที่ดี และส่งผลต่อการมีคุณภาพชีวิตที่ดีด้วย