"ผู้นำ" หรือ "ผู้สร้าง"

 จากการเรียนรู้ในหนังสือสามก๊กฉบับกาตูนร์อ่านแล้วรวย…เลยเอามาแบ่งปันน่ะครับ

      หลายคนหลายหน่วยงาน มีโอกาสได้พบพานกับคนเก่ง คนดีมีฝีมือ แต่หาได้ผูกใจคนเหล่านั้นไว้ได้ไม่ ทำให้ต้องเสาะแสวงหาคนใหม่ๆ มาถ่ายเทคนเก่าที่หลบลี้หนีหน้าจากไปอยู่เสมอ ก่อให้เกิดการงานเดินไม่ราบรื่น เพราะต้องคอยเปลี่ยนคนใหม่ มอบหมายงานกันใหม่ สอนงานกันอยู่เรื่อยๆ ตลอดเวลา

 

     "ประดุจหยกและก้อนกรวดที่ปะปนกัน จะต้องมองให้ออก แยกให้ขาดว่าใครคือก้อนกรวนใครเป็นหยกเม็ดงาม"

"ขืนเอากรวดกับหยกไปปะปนกันทำหัวแหวน ก็มีแต่จะได้ผลงานที่ไร้คุณค่า ขายไม่ได้ราคาเท่านั้นเอง"

 

     คนส่วนใหญ่นั้นรู้อยู่แก่ใจดีจนแทบจะท่องกันได้ขึ้นใจแล้วว่า การใช้คนต้องให้เหมาะกับงาน และการมอบหมายงานต้องให้เหมาะกับคน แต่ทว่าความล้มแหลวในการบริหารคนที่เกิดขึ้นเกือบทั้งหมดเป็นเพราะความไม่รู้จักคนที่ตนเองเลือกใช้อย่างแท้จริง จึงเข้าใจคน มองเห็นความสามารถของคน ตลอดจนรู้วิธีรับมือกับอุปนิสัยใจคอของแต่ละคนคลาดเคลื่อนกันออกไป

 

      โดยธรรมชาติการทำงานของคนเรานั้น ลองนึกย้อนกันดูก็พบว่า เวลามีตำแหนงหน้าที่เล็กๆ คนที่อยู่ในตำแหน่งนั้นก็มักทำงานมากตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย

      เม่ือไต่เต้ากินตำแหน่งสูงขึ้นไป ก็จะกลายเป็นการทำงานส่วนหนึ่ง และประสานงานกับคนหรือบังคับบัญชาคนอีกส่วนหนึ่ง แต่ครั้งเมื่อได้อยู่ในตำแหน่งสูงสุดของหน่วยงาน เนื้อหาที่ทำเอง ต้องเรียกได้ว่าเหลือน้อยเต็มที่

 

      เพราะระดับผู้บริหารนั้น งานส่วนใหญ่และสำคัญที่สุด อยู่ที่การใช้ความคิด การวางแผน การประเมินสถานการณ์ในการทำงาน

      ความสำเร็จหรือล้มเหลวของผู้บริหาร บางครั้งจึงสามารถวัดกันที่การคิดให้ถูก คิดให้เป็น และชี้ขาดกันที่การใช้คนให้ถูกกับงาน และมอบหมายงานให้เหมาะกับคน

 

ในมุมมองของผมนะครับการเป็นผู้นำไม่ใช้มีอะไรสักอย่าง บางอย่าง ไม่ใช้ต้องมีความสามารถที่ระบุว่าเป็นอย่างไร หรือผ่านการถ่ายทอดบางอย่างแล้วจะเป็นได้ เป็นคือเป็น แต่การจะแสดงออกซึ่งภาวะผู้นำนั้นคือ การสร้างผู้นำให้เกิดขึ้นต่างหาก ถึงจะเรียกว่าผู้นำ มันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ สำหรับผมหากจะให้คำจำกัดความสั้นๆกับคำว่าผู้นำ คือ "ผู้ที่สร้างบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่ินให้เกิดขึ้นมาได้" หรือแค่เคยทิ้งขยะไม่เป็นที่ ตอนนี้ทิ้งลงถังขยะเป็นที่ ขับรถไม่เคยคาดเข็มขัดแล้วปัจจุบันคาดเข็มขัด และเป็นคนให้เกียรติต่อคำพูดเหนือเหตุผลอื่นใด นี้แหละผู้นำสำหรับผม