แด่ศิษย์ที่รัก

แม้ใครจะเปรียบครูไว้เหมือนเรือจ้างคอยรับส่งผู้โดยสารให้ถึงฝั่งฝัน ครูอาจจะแตกต่างจากคนแจวเรือจ้างธรรมดาอยู่ตรงที่จิตสำนึกในความเป็นครู

การศึกษาคือการพัฒนาการเรียนรู้ทุกอย่างที่อยุ่รอบตัวของคนเรา ทั้งที่มีผู้แนะนำสั่งสอนและเรียนรู้ด้วยตนเองแล้วเราก้คัดเลือกเอาประสบการณ์และสิ่งที่ดีงามไปปรุ่งแต่งพัฒนาคุณภาพชีวิตให้สามารถดำรงอยุ๋ในสังคมได้อย่างเป็นความสุข นั่นคือเป้าหมายที่ครูต้องการ และลูกศิษย์ครูทุกคนก็คงหวังเช่นนั้น  ระยะทางที่เราจะเดินไปสู่จุดมุ่งหมายคงไม่ไกลเกินความสามารถที่จะเดินไปให้ถึงได้ สำหรับผู้ที่มีพลังแม้จะมีอุปสรรคขวากหนาม โขดหินหรือโคลนตมระหว่างทางที่เราจะเดิน ความเข้มแข็ง มานะ อดทนจะสามารถนำพาเราไปถึงปลายทางได้อย่างราบรื่นและปลอดภัย จงเดินต่อไปอย่างมั่นใจบนพื้นฐานแห่งคุณธรรมและความถูกต้อง แม้ใครจะเปรียบครูไว้เหมือนเรือจ้างคอยรับส่งผู้โดยสารให้ถึงฝั่ง ครูอาจจะแตกต่างจากคนแจวเรือจ้างธรรมดาอยู่ตรงที่จิตสำนึกในความเป็นครู เมื่อส่งถึงฝั่งแล้ว ครูยังคอยยืนชะเง้อมองตามด้วยความรักและห่วงใย ไปดีเถอะนะศิษย์รัก  หนทางข้างหน้าอีกยังไกล ระมัดระวังอย่าให้สิ่งชั่วร้ายทั้งหลายมาทำลายความตั้งใจที่ดีของเธอจงเข้มแข็งและมั่นคงเพื่อเอาชนะอุปสรรคต่างๆที่ขวางกั้นความเพียรพยายามจะนำพาเธอไปสู่ความสำเร็จได้ ครูจะมีความสุขที่สุดถ้าเธอประสบความสำเร็จในชีวิตเราจะจากกันด้วยดีและด้วยจิตไมตรีที่มีต่อกัน แม้เธอจะหลุดพ้นจากการเป็นนักเรียนเเล้วหากชีวิตของเธอมีปัญหาใดๆที่ครูพอที่จะช่วยเหลือได้ ครูก็ยินดี เพราะครูจะรอเธออยู่ที่เดิม

[ขจิต ฝอยทอง]

ตามมาเชียร์คุณครู มาเขียนบ่อยๆนะครับ ความสุขของครูอยู่ที่ลูกศิษย์ประสบผลสำเร็จครับ....

[สุขทวี พรมดอนก่อ]

ขอบคุณนะครับ ครูคนหนุ่มรุ่นใหม่กับอุดมการณ์ที่ใฝ่ฝัน

[ขจิต ฝอยทอง]

ตามมาขอบคุณครับ ขอให้คุณครูมีความสุขกับการสอนครับ...

[สุขทวี พรมดอนก่อ]

"ความต่างระหว่างแม่" คงจะเหมาะสมเเละลงตัวนะครับ

[นางสาว นวนใจ ก้านศรีรัตน์]

-คิดว่าความสุขของคนที่จิตสำนึกของครูที่ปราถนาดีต่อศิษย์ไม่ต่างจากคนเป็นพ่อ-แม่ -แต่ถ้าความสุขของครูที่ออกมาจากค่าจ้างที่ได้มานอกเหนือจากเงินของหลวง.......ท่านคิดอย่างไร

[สุขทวี พรมดอนก่อ]

"ครูอาชีพ"หมายถึง ครูที่เป็นครูด้วยใจรัก มีความพร้อมในทุกๆ ด้านที่จะเป็นครู ประพฤติตัวดี วางตัวดี เอาใจใส่ และดูแลศิษย์ ปฏิบัติหน้าที่ด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู
ส่วนคำว่า "อาชีพครู" คือครูที่ใช้วิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมา เป็นเครื่องมือในการหาเลี้ยงชีพ ไม่ได้เป็นครูด้วยใจรัก หรือสมัครใจ ครูประเภทนี้ไม่จำเป็นต้องเรียนวิชาชีพครู แค่สอนจบไปวันๆ หนึ่งก็พอแล้ว โดยไม่สนใจว่าศิษย์จะเข้าใจ หรือไม่เข้าใจก็ตาม ขอให้มีเงินเดือนตามวิทยฐานะหรือตำแหน่งก็พอ

ในสังคมปัจจุบัน ภาวะวิกฤตคุณธรรม วัตถุนิยม พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว สวนทางกับจิตใจซึ่งลดต่ำลงเรื่อยๆ ทำให้ในระยะหลัง มักจะมีข่าวที่ไม่ดีนัก เกี่ยวกับบุคลากรทางการศึกษา รวมถึงข่าวเกี่ยวกับครูที่ประพฤติตัวไม่เหมาะสม
ทำให้ผู้ประกอบวิชาชีพครูที่ดีทั้งหลายได้รับผลกระทบ จากการดูถูก ดูแคลนจากสังคม  สุดท้าย ผมขอน้อมนำแนวพระราชดำริด้านการศึกษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีพระราชดำริถึงครูทุกคน ความว่า

"...ครูจะต้องเป็นผู้ประพฤติตนดีทั้งด้านวิชาการ

 คือต้องฝึกฝนตนให้มีความชำนาญในด้านความรู้ และวิธีสอน ส่วนด้านความประพฤติ
จะต้องเป็นคนที่พร้อมทั้งในด้านจิตใจและการปฏิบัติ
เพื่อที่จะเป็นแบบอย่างแก่ผู้พบเห็น เพื่อลูกศิษย์ได้เห็น และประทับใจในความสามารถ
และความดีของครู ก็จะปฏิบัติตนตามแบบอย่าง..."

ปล.ผมทำงานคุ้มค่าเงินภาษีชาวบ้านทุกบาทุกสตางค์ที่พวกเขาเสียไปให้กับรัฐ คัรบ.......