วรรณกรรม : เป็นกำลังใจให้คุณ
ไม่มี อะไร ให้คุณมาก
อยากขอฝาก คำหวาน กันทุกเมื่อ
อยากจะบอกว่า คิดถึง ไม่รู้เบื่อ
ขอจงเชื่อ เผื่อใจ ให้กันดี
รู้ว่าคุณ น้อยเนื้อ เบื่อโลกนัก
อยากจะบอก ว่ารัก อยู่ที่นี่
กำลังก่อ ต่อตั้ง ต้นรักนี้
ขอจงมี ใจให้ ฉันสักครา
หากได้รู้ ว่าคุณอยู่ ในใจฉัน
ไม่อ้างว้าง จงบอกกัน ได้ไหมหนา
จะปลูกรัก เฝ้ารัก ทุกวันมา
บอกเถิดหนา ว่ารักนี้ มีเราเป็น
*****
จะมอบใจ ให้ทั้งดวง ไม่หวงไว้
จะมอบให้ ทุกเวลา มาให้เห็น
กำลังใจ นี้หนอ ฉันขอเป็น
ตราบเนาเช่น โลกนี้ พังทลาย
*****
ประพันธ์
คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ#คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 479281เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2012 05:53 น. ()ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย
ตัวน้องน้อยก็เนิ่นนานที่ห่างหาย
ด้วยภาระหน้าที่มีมากมาย
จึงแวบมาแวบไปไม่ค่อยเจอ
จะยังไงไม่เคยลืมพี่คนนี้
ยังติดตามถ้อยวลีอยู่เสมอ
มิเคยลืมคนแซ่เฮเร่มาเจอ
มีความสุขเสมอเสมอเมื่อเจอกัน
------------
ขอบพระคุณค่ะ
ดีใจจัง ที่ยัง รักมีอยู่
พี่ได้รู้ อยู่สุข มิทุกข์เศร้า
มาก่อตั้ง รักอีก ให้ยืนยาว
รักของเรา ตราบเนา เขาทะเล
รักนั้น นิรันดร ว่างั้นเถอะ
ขอบคุณมากหค่ะ ท่าน ผอ. ครูอ้อยพยายามเสมอค่ะ
ขยันหมั่นเพียร เขียนอ่าน เมื่อเป็นเด็ก
ไม่ใช่เล็ก โตกว่าเด็ก ต้องจำสอน
เป็นผู้ใหญ่ ไม่เล็ก ต้องอาวรณ์
ตามคำสอน ตอนแก่...จักสบาย
รักคุณแล้ว ไม่แคล้ว แจวไปเรื่อย
ไม่รู้เหนื่อย เมื่อยกาย ให้ห่วงหา
จะไปหา ไปสู่ ทุกวันมา
คอยนะจ๊ะ จะไป ให้มองตา
Pooย้อนกลับมาอ่านแล้ว..เศร้า เราแต่งได้อย่างไร