ใจ "ในตอนนี้"


    ทุ่มเทเท่าไรไม่ได้ดี  เมื่อเรื่องราวได้จบลง 

    ชีวิตคงต้องเปลี่ยนไป เมื่อทุกอย่างไม่สมดังตั้งใจ เหตุใดทำไมถึงต้องแพ้

มันอาจจะทำให้ฉันเข็มแข็ง มันอาจทำให้ฉันสู้ต่อ มันอาจจะทำให้ฉันมีแรงพอ

แปลความจากท้ายไปหาเริ่มต้น

  มันอาจจะทำให้ฉันเข็มแข็ง มันอาจทำให้ฉันสู้ต่อ มันอาจจะทำให้ฉันมีแรงพอ

ซึ่งต้องขอบคุณกับทุกเหตุการณ์ประสบการต่างๆและคนทุกคนที่ผ่านเข้ามาในเรื่องต่างๆขอบคุณทั้งคำชมเยินยอติฉินนินทาต่างๆที่ได้ผ่านมาในชีวิตมันทำให้เราได้มีความแข็งแกร่งในด้านต่างๆเพิ่มพูนจากสิ่งที่ปะป๋าได้ตระเตรียมลูกชายไว้ได้เผชิญ ให้มีความรู้ในด้านต่างๆมากขึ้นรวมถึงการแก้ปัญหาในด้านต่างทั้งแบบชนตรงๆประณีประนอมต่างๆโดยมีความเป็นปกติของคนเป็นตัวกลางของการกระทำนั้นเป็นสิ่งที่ได้จากความคิดในด้านปัญญาแห่งนามธรรมแต่ตอนนี้การได้พักงานศูนย์ฟื้นฟูฯมันก็ทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นสมองไม่ปวดหัวต้องคิดมาก และสบายจริงๆเพื่อได้เตรียมตัวกลับมาลงสังเวียนสู้ใหม่หากยังไม่ตาย และในวันนั้นมาถึงมันก็อาจทำให้เรามีบารมีมากขึ้นในการต่อสู้กับชีวิตที่ยังเวียนว่ายในวังวนแห่ง กิเลสนี้

   ชีวิตคงต้องเปลี่ยนไป เมื่อทุกอย่างไม่สมดังตั้งใจ เหตุใดทำไมถึงต้องแพ้

ตอนนี้ชีวิตเปลี่ยนมากไม่ต้องรับผิดชอบสิ่งใดมากไม่ต้องกังวลไปไหนก็ได้มากขึ้นได้ทำงานร่วมกับชุมชนมากขึ้นแต่สิ่งที่มันไม่เป็นดังที่เคยตั้งใจไว้ว่าหากชีวิตนี้ยังเป็นพระไม่ได้ลาสิกขาออกไปจากร่มกาศาวพัตร์(พิมพ์ถูกปล่าว)นี้จะทำตนให้เกิดประโยชน์กับสังคมมากที่สุดในทุกๆด้านเพราะคงเป็นช่วงชีวิตเดียวที่จะได้ทำตนเองเพื่อสังคมหากผ่านจากการเป็นพระไปแล้วคงไม่หวนกลับมาทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมได้มากเท่าการเป็นอยู่ทุุกวันนี้ไม่ใช้ชีวิตพระให้หายไปวันๆรอแต่ในประชาชนมาทำบุญทำทานให้พอมีกำลังกระทำแค่กิจวัตรของตน สร้างทุกลมหายใจให้เกิดประโยชน์แต่เมื่อมันทำต่อไปไม่ได้ก็ต้องปรับเปลี่ยนสิ่งต่างๆที่เคยคิดไว้แต่บางครั้งก็หันมาถามตนเอง "กูแพ้เขาตรงไหนวะผลงานก็มีให้เห็นกับตายังมาขวางกันอีก"(ขออภัยหากหยาบคาย)ก็ว่ากันไปไม่ไปโต้แย้งกับหลวงปู่ท่านหลอกสั่งอย่างไรก็อย่างนั้นเมื่ออดีตไม่ค่อยฟังคำพ่อวันนี้อุปปัชฌาย์เสมอดั่งพ่อก็คงต้องฟัง

   ทุ่มเทเท่าไรไม่ได้ดี  เมื่อเรื่องราวได้จบลง

การกระทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาไม่ว่าเต็มใจไม่เต็มใจในสิ่งที่ท่านหลวงปู่สั่งหรือสิ่งที่สมควรต้องกระทำต่อคนทุกคนก็ทำลงไปอย่างเต็มที่ทุกอย่างทุ่มเทกำลังทั้งกายและใจเต็มกำลังแต่สุดท้ายมันก็ไม่มีอะไรแน่นอน ทุกสิ่งทุกอย่างก็ว่างเปล่า เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาในชีวิตมันได้จบไปแล้วแต่เรายังต้องเดินต่อไปอย่างว่างเปล่า

กำลังใจในตัวตนเองนั้นคือพลังอันมหาศาลของแต่ละคน

พ.ทินนาโภ

๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕

๐.๕๔ น

 

คำสำคัญ (Tags): #thinnabho#พ.ทินนาโภ
หมายเลขบันทึก: 479083เขียนเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2012 00:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2012 23:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท