กลับมาอีกครั้งครับ หลังจากหายไปได้ซัก 2 ปีแล้ว เพราะส่วนใหญ่ผมไปบันทึกอยู่ที่ share.psu.ac.th
2 ปีที่ผ่านมาเรา (สถานวิจัยและพัฒนาพลังงานทดแทนจากน้ำมันปาล์มและพืชน้ำมัน) ยังทำงานวิจัยอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าไบโอดีเซลจะถูกใส่ไปในดีเซลประมาณ 3-5% เพื่อจำหน่ายแบบบังคับโดยไม่ต้องระบุไว้ว่าเป็น B5 ไปนานมากกว่าหนึ่งปีมาแล้ว
เราทำวิจัยเกี่ยวกับเอทิลเอสเตอร์ครับ เปลี่ยนตัวแอลกอฮอล์จากเมทานอลมาเป็นเอทานอล
แค่เปลี่ยนแอลกอฮอล์ดูเหมือนว่าจะง่ายแต่ความเป็นจริงนั้นต่างกันมากครับ
เอทานอลเป็นแอลกอฮอล์ที่ประเทศไทยผลิตได้ แต่เมทานอลเราต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศ
เอทานอลแพงกว่าเมทานอล
ดังนั้นโจทย์ของเราจึงเป็นการเตรียมความพร้อมของอนาคต และใช้ศักยภาพของไทยให้มากขึ้นอย่างเต็มรูปแบบ
มีความฝันของเราอีกประการหนึ่ง คือ การเขียนเรื่องไบโอดีเซลให้เด็กนักเรียนมัธยมให้อ่านได้รู้เรื่อง ซึ่ง รอเวลาอีกนิด เพราะเรากำลังเขียนไบโอดีเซลฉบับผู้ใหญ่เกือบจบแล้ว
เราหวังว่าเด็กๆ จะรักการทดลองที่ได้ปฏิบัติจริง ได้เลิกกลัววิชาเคมีที่เต็มไปด้วยสูตรยุ่งยาก มาสนุกการการค้นพบเล็กๆ ซึ่งอาจจะทำให้เขาค้นพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่ต่อไป
ก็เป็นงานที่ท้าทายว่า เราจะเขียนแบบง่าย ๆ ได้หรือไม่ครับ
ผม..เอง
เชื่อว่าอาจารย์ทำได้ค่ะ เพราะเท่าที่อ่านฉบับผู้ใหญ่มาบ้างแล้ว ก็พบว่าแม้จะเป็นส่วนที่ไม่รู้เรื่องไม่มีพื้นฐานอะไรเลย ก็สามารถทำความเข้าใจได้ไม่ยากเลย นอกจากนั้นวิธีการถ่ายทอดเรื่องราวของอาจารย์ยังเจือการเล่าเรื่องแบบที่ทำให้คนอ่านรู้สึกอยากติดตาม ไม่เหมือนวิชาการแบบที่ยิ่งอ่านยิ่งไปไกลคนอ่านค่ะ วิธีเขียนของอาจารย์ทำให้คนอ่านรู้สึกว่า คนเขียนไม่ทิ้งเรา อยากให้เราเข้าใจค่ะ อยากถ่ายทอดให้เรารู้เรื่องและเข้าใจคนอ่าน เรียกว่ามีศิลปะในการถ่ายทอดที่ดีมากค่ะ นี่เขียนจากความรู้สึกตัวเองตอนอ่านจริงๆเลยค่ะ
ขอบคุณครับ คุณโอ๋ ได้กำลังใจอีกมากเลย อิ อิ