แสวงหา ตอน ๒

ฝนไม่ตกทุกวัน

     สำหรับการแสวงหานั้น...เราทุกคนต้องการสิ่งที่ดีที่สุด(ไม่ต้องบอก) ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง

ครอบครัว  บ้าน เพื่อน แฟน รวมถึงอาชีพ โดยเฉพาะอาชีพจะเป็นตัวกำหนดความเป็น

อยู่ของเราทั้งส่วนตัวและสัมคม และจะอยู่กับเราเกือบครึ่งค่อนของชีวิต  เพื่อนครับอาชีพ

หรืองานมันไม่มีแขนไม่มาขามันจะเดินหรือวิ่งมาหาเราไม่ได้...เราต่างหากต้องเป็นผู้ที่

แสวงหาอาชีพ 

     หลายคนที่หางานแล้วไม่ได้งานทำ  ก็มีความรู้สึกท้อแท้และมักโทษตัวเองว่าไม่มี

เส้นไม่มีพวก ฯลฯ  แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องการให้ท่านเหล่านั้นได้ทบทวนถึงสาเหตุของการไม่

ได้งานว่ามาจากสาเหตุดังต่อไปนี้หรือไม่

     ๑.  เลือกงาน  (หลายคนที่อ่านบทความนี้ก็คงมีความรู้สึกเช่นเดียวกันกับที่ทาง

วิชาการหลายตำราบอกไว้ว่า  เลือกงานย่อมตกงาน) แต่ผมอยากให้ท่านได้พิจารณาจาก

ตัวท่านเองว่าเป็นคนอย่างนี้หรือเปล่า  เช่น ไม่พอใจอะไรสักอย่าง  ทำงานกับคนต่าง

ประเทศก็ไม่ได้  ทำงานกับคนต่างภาคก็ไม่ได้ ไม่มีแอร์ก็ไม่ได้ บริการก็ไม่ได้ ทำงานกับ

เจ้านายที่ไม่จบปริญญาหรือมีความรู้ต่ำกว่าเราก็ไม่ได้  เพื่อนร่วมงานก็ไม่น่าคบ

     หากคนที่หางานทำมีความรู้สึกอย่างนั้น  รู้สึกว่างานชนิดนั้นไม่เหมาะสมกับเรา 

เพื่อนร่วมงาน  ผู้บังคับบัญชาไม่ได้เรื่อง  สถานที่ทำงานไม่เข้าท่า รับรองว่าชาตินี้คุณ

เหนื่อย

     - แต่ถ้าคุณไม่เลือกงาน  งานอะไรก็ทำไปก่อน  ขอเพียงเราเปิดประตูสู่อาชีพให้ได้

แล้วค่อยๆ นำเสนอความสามารถที่เรามีอยู่ให้ประจักษ์  จำไว้ว่าสังคมนี้  โลกใบนี้ หรือ

ว่าทุกอนุบนเปลือกโลกใบนี้เราไม่ได้อยู่เพียงตัวเราเองเท่านั้น  เราต้องมีคน สังคม รอบๆ

ตัวเราอีกมากมาย  เราต้องรู้จักปล่อยวาง  เข้าใจความเป็นมนุษย์  เข้าใจบทบาทหน้าที่

ระลึกว่า "ฝนไม่ได้ตกทุกวัน" ดังนั้นหากโอกาสงานมาถึงคุณต้องจับมันเอาไว้ก่อน อย่า

ปล่อยให้งานนั้นลอยนวล แต่อย่าลืมว่า....ต้องแสวงหา....?