หลายวันมานี้ ดิฉันได้มีโอกาสพบปะรุ่นพี่สมัยเรียนมัธยม ที่จากกันมานานกว่า 20 ปี (คงพอจะคำนวณอายุปัจจุบันได้) ทางโทรศัพท์ โดยมีรุ่นพี่คนอื่นๆ ที่ link กันมาเจอบอกต่อๆ กันมา ว่าปัจจุบันดิฉันยังมีตัวตนและมีชีวิตอยู่
<p> หลากหลายเรื่องราวของชีวิต ทุกข์ สุข ที่เล่าสู่กันฟัง</p><p> ทำให้รู้ว่า ไม่ว่าวัน เวลา จะห่างหายกันนานแค่ไหน ทว่า ความประทับใจ ความเป็นเพื่อน ยังคงจดจำกันได้เสมอ รวมทั้งความรัก ความผูกพัน ยังคงมีให้กัน</p><p></p>
คงเป็นอดีต ที่สุขศรี ซิครับ
วันเวลาและเส้นทางฝัน
ทำให้เราจากกันในวันนี้
มินานจะกลับมาร่วมยินดี
ณ ที่นี่ ที่มีคำว่า เพื่อนกัน
คำว่า เพื่อน จะอยู่กับเราทุกครั้งเมื่อคิดถึงกัน
เรียน คุณตาหยู
ชีวิตช่วงเรียนมัธยม ยังเป็นชีวิตที่ใสๆ ไร้ความทุกข์ค่ะ หน้า และ ตา ก็ยังใสๆ ด้วยค่ะ
เรียน คุณครูเหน่อเหน่อ และคุณศักดิเดช ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่ช่วยมาเติมเต็มความรู้สึกดีๆ ค่ะ