เรียนรู้การใช้เวลาอย่างคุม้ค่า
" กับการช่วยเหลือและพัฒนาสังคม "
วันหนึ่งๆ ของเรามีเวลาเป็นการกำหนด ๒๔ ชั่วโมง ทั้งนี้กิจกรรมตลอดจนการทำหน้าที่ต่างๆ ของเรานั้นก็ย่อมแตกต่างกันไปและที่สำคัญอยู่ที่ว่าเรานั้นจะใช้เวลากันอย่างไร ทำอะไร แล้วเกิดอะไรบ้างในแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป
" เวลา " มีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากหากผ่านแล้วดึงกลับมาไม่ได้อีก ดังนั้นหากเราเรียนรู้การใช้เวลาได้อย่างเหมาะสม ก็จะสามารถกระทำสิ่งต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และย่อมเกิดประโยชน์อย่างมากมายหลายประการ แน่นอนว่าต้องเริ่มที่ตัวเรานี่เอง
" การช่วยเหลือและพัฒนาสังคม " ก็ถือได้ว่ามีความสำคัญอย่างมาก เพราะว่าสังคมย่อมจะอยู่ไม่ได้หากไม่ได้รับการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่ทั้งนี้การช่วยเหลือที่ข้าพเจ้าคิดว่ามีความสำคัญอย่างมากนั้น ย่อมหนีไม่พ้นการเสียสละและกระทำด้วยจิตอันเป็นสาธารณะ ทำด้วยความเต็มใจ จริงใจ ปรารถนาให้ผู้อื่นและสังคมมีความสุข
ไม่ว่าจะสิ่งใดๆ ก็ตามเราต้องเริ่มกระทำด้วยตนเองก่อน การช่วยเหลือและพัฒนาสังคมก็เช่นกัน หากเราเรียนรู้การใช้เวลาอย่างมีประสิทธิภาพแล้ว ก็ย่อมส่งผลให้สามารถกระทำสิ่งที่ดีและมีประโยชน์ได้อย่างดี นอกจากนี้แล้วหากทุกๆคน เรียนรู้การช่วยเหลือกันและกัน แน่นอนว่าความวุ่นวายต่างๆย่อมลดน้อยลงตามลำดับ ที่สำคญที่สุดประเทศชาติย่อมจะเจริญและมีความสงบสุขได้
โลกเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เทคโนโลยีหลากหลาย ความทันสมัยมีมาก แต่สังคมและประเทศชาติย่อมจะพัฒนาไม่ได้อย่างเต็มที่ หากว่าเราไม่มี " การเรียนรู้การใช้เวลา " และที่สำคัญเรียนรู้ " การช่วยเหลือและพัฒนาสังคม " ... ที่เราทุกคนต้องเร่งพัฒนร่วมกัน
ลายฟ้า ***
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ผลที่ได้รับคือความสุขของผู้ให้และผู้รับในสังคมของการแบ่งปัน อีกทั้งยังเป็นแรงบันดาลใจขยายผออกไปอย่างต่อเนื่อง เมตตาธรรมค้ำจุนโลกนะคะ