การเดินทาง...ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวที่ทรงคุณค่า

27 มกราคม 2012 …วันนี้ผมเดินทางกลับบ้านจากเชียงใหม่ไปวังเหนือคือบ้านเกิดของผมเองครับ จากนี้ไปอีกประมาณ100กม.พอดีไม่มากมายเกินไป ใช้เวลาน่าจะประมาณสองชั่วโมงโดยประมาณ ก็ออกเดินทางที่18:25น.ก็ได้สนทนากันหลายเรื่องเลยที่เดียวแต่หลักๆก็สนทนาเรื่องของอนาคตของการเป็นและความยอดเยี่ยมของชีวิตผมเลยแหละ ก็แบบยังสงสัยในตัวเองอยู่ว่า…จะทำตามฝันตัวเองได้ไหม ? คุณสมบัติ คุณวุฒิก็น้อย รางวัลอะไรๆก็ไม่ได้ระดับชาติ ก็ศึกษาดูแต่ละท่านก็สุดแสนจะยาวด้วยคำนำหน้าชื่ออย่าง ดร.นั้น โน้น นี้ จบจากต่างบ้านต่างเมือง ผมก็มีเสียงเล็กๆที่มันขัดแย้งและสงสัยหากเราเดินทางบนเส้นทางฝันนี้ ระหว่างเราเห็นแก่ตัวและคิดกระทำมาจากความอยากที่จะได้รับบางอย่างมาทดแทนความต้องการในใจหรือเปล่า ? หรือมันเป็นความตั้งใจที่จะส่งมอบคุณค่าบางอย่างที่ให้พลังกับผู้คนและตัวผมเองก็ได้รับพลัง คุณค่านั้นเช่นกัน พ่อแม่และคนรอบข้าง พวกเขาก็ได้รับความแตกต่างและคุณค่า ความภาคภูมิใจนั้นเช่นกัน …แต่ก็สรุปได้เลยว่าคนที่ยอดเยี่ยมที่ผมไม่มองเลยก็คือ"มิ้ม"คุณแม่ของสายน้ำและเป็นคนใช้_นามสกุลของผมเองนี้แหละ เธอสุดยอดจริงๆ เธอทำให้ผมเห็นความยอดเยี่ยมของคนที่ผมเป็นที่แท้จริง มันทำให้ผมแถบจะทนไม่ได้ที่จะประกาศให้โลกได้รับรู้ว่าผมคือคนที่โชคดีขนาดไหน และผมเชื่อมั่นเหลือเกินว่าเป้าหมายชีวิตของผมในครั้งนี้มันจะยอดเยี่ยมกว่าครั้งไหนๆ ที่สำคัญมันจะส่งผลต่อผู้คนรอบข้างของผมอย่างมีคุณค่า และผมสัมผัสถึงคุณค่าที่ผมจะสร้างให้ครอบครัวของผม ผู้คนที่ได้รับแรงบันดาลใจจากผม การได้รับฟัง การได้อ่านวลีที่มีมุมมองที่แตกต่าง เนื้อหาในหนังสือของผม พวกเขาจะได้รับคุณค่าตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้สัมผัสการเป็นของผมและพลังงานบางอย่างมันจะครุกรุ่นพุ่งพร่านแทบจะทะลุเพดานความมุ่งมั่นที่จะนำเรื่องราวแรงบันดาลใจ ไปเล่าสู่ แบ่งปันให้กับผู้คนในชีวิตของพวกเขาและให้คนในชีวิตของพวกเขาเหล่านั้นจะได้สัมผัสกับแรงบันดาลใจดังที่พวกเขาได้รับ ส่งต่อเป็นลูกโซ่ของการเอื้อเฟื้อแบ่งปัน มีจิตเมตตา จิตอาสา กล้าคิด กล้าพูด กล้ากระทำสิ่งที่ดีงามมีคุณค่ากับเพื่อนมนุษย์และสรรพสิ่งทั้งหลาย ไม่มีการแข่งขันแย่งชิ่งธรรมชาติมีแต่ความร่วมมือรักษาและเรียนรู้อยู่กับสิ่งแวดล้อมที่พึ่งพาอาศัยกัน ส่งเสริมซิงกันและกัน ส่งเสริมเครือข่ายคนดี สร้างมิตรภาพที่ไร้ขีดจำกัด สร้างโลกใหม่ที่ยอดเยี่ยมและมันเวิร์ก และผมก็เดินทางมาถึงบ้านในเวลา 20:45 โดยประมาณ ก็จบการเดินทางเพียงเท่านี้ครับเดี๋ยวมีอีกขาจะเล่าสู่กันฟัง…

                                                                           ผมรักการแบ่งปัน