หากเหนื่อยล้า ก็วางสิ่งที่อยู่บนบ่าลงบ้าง‏

วาง...ลง

ภาระหน้าที่….ความรับผิดชอบ
ก็เหมือนสิ่งของชิ้นหนึ่ง
ที่เราแบกมันไว้ตลอดเวลา

หลายครั้งหลายหน
ที่สิ่งของชิ้นนี้มันทำให้เราเหน็ดเหนื่อยกับการแบกมันไว้
แต่การทิ้งขว้างก็ดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก
แล้วเราจะจัดการกับสิ่งที่มันหนักอึ้งนี้อย่างไร

วันไหนที่รู้สึกเหนื่อยล้าจนทนไม่ไหว
ลองเก็บภาระหน้าที่และความรับผิดชอบใส่กล่องใบใหญ่
ปิดฝาให้สนิทแต่ไม่ถึงกับต้องติดสก๊อตเทปหรอกนะ
เพราะถึงอย่างไรคุณก็ต้องเปิดมันออกมาอยู่ดี
เราแค่จะปิดมันไว้เพียงชั่วคราวเท่านั้น

แล้วแอบมันไว้ตรงไหนสักมุมนึง
ที่เราไม่สามารถมองเห็นมันได้อีก ในช่วงระยะเวลาของการปลดปล่อย
เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ
ลองสำรวจตัวเองดูหน่อยดีมั้ย

คุณละเลยตัวเองมานานแค่ไหน
คุณใช้เวลาไปกับภาระหน้าที่และความรับผิดชอบมานานเท่าไหร่
สุขภาพร่างกายคุณใช้งานมันหนักหนาสาหัสเพียงใด
คุณละทิ้งความสุขเพราะมั่วยุ่งกับภาระหน้าที่ที่แสนหนักอึ้งได้อย่างไร

หากวันนี้คุณจะวางทุกอย่างลงบ้าง
อย่างน้อยแค่ซักช่วงเวลานึง
มันก็เหมือนการได้เติมพลังให้กับตัวเองอีกครั้ง
พลังในตัวเองที่มีอยู่ถ้าแค่ได้แต่ใช้ไป
ไม่มีการเติมเต็มมันย่อมมีวันหมด

เมื่อถึงวันนั้นเราอาจจะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นมา
และต้องละทิ้งภาระหน้าที่ ความรับผิดชอบตลอดไปก็อาจเป็นได้

งั้นถ้าวันนี้มันเหนื่อยล้า…..
ก็วางสิ่งที่อยู่บนบ่าไว้บ้างนะ

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณสุพัตรา

เรียบง่าย งดงาม แต่ไม่ง่ายในการปฏิบัติ

ขอบคุณนะคะ :)

[สุพัตรา]

มันก็เป็นเช่นนั้นแล......