ทำไปมันดี เลยมีขี้มาเปื้อนเท้า

  เมื่อวานได้มีโอกาสไปแรกเปลี่ยนความรู้กันระหว่างวัดต่างๆที่เริ่มทำงานฟื้นฟูฯในจังหวัดด้วยกันปัญหามันก็เริ่มจากเราเองนี่ละที่ในสองรุ่นหลังนั้นสมาชิกที่ถูกส่งมามีลักษณะที่ค่อนข้างหนักและรุนแรงในการมีคดีความและการใช้ยาเสพติดรวมถึงลักษณะพฤติกรรมมาหัวหมอต่อรองเราอยากได้สิทธิพิเศษเหมือนวัดอื่นที่ทำทีหลังเช่น ลากลับบ้านได้,สูบบุหรี่ได้,ไม่ทำงานกลางวัน และได้ข้อมูลการรับเงินบริจาคเพื่อแลกวันให้ได้วันลดกลับบ้าน

  แย่เลยมาพิจารณาดูเราทำก็ทำอย่างตั้งใจต่อสู้กับสิ่งรอบด้านจนกว่าจะยืนได้จนทุกวันนี้ก็เลยไปคุยกับท่านผ.อ.สำนักงานคุมประพฤติแล้วก่อนหน้านี้ ในการแรกเรื่องที่ทางหนองไคร้ได้สมาชิกหนักกว่าที่อื่นได้คำตอบว่าเราทำมาก่อนมีประสบการณ์แล้วน่าจะดูแลได้วัดอื่นเริ่มทำใหม่ไม่น่าจะดูแลได้ อ้าวเฮ้ยก็บอกว่าโปรแกรมวัดเหมือนกันแล้วทำไม ต้องได้หนักกว่าเขาละนี่แย่ ตอนเริ่มทำใหม่ไม่มีวัดอื่นก็ได้หนักๆมาเหมือนกันวัดอื่นเริ่มก็น่าต้องได้รับบ้าง ส่วนเรื่องที่สองท่านผ.อ.บอกจะสอบสวนดูและจะหาวิธีการมาพูดคุยทำความเข้าใจกันในเรื่องนี้จึงเป็นที่มาของการแลกเปลี่ยนเมื่อวาน

  ทีแรกนึกว่าจะให้เราเป็นผู้ชี้นำประสบการณ์และกระบวนแต่พอเริ่มกลับกลายเป็นให้แต่ละแห่งนำวิธีการมาเสนอเราก็ปล่อยให้ที่อื่นเสนอก่อนแต่มากันไม่ครบหรอกมีเก้าวัดมาแค่ห้าวัดเราก็รอสุดท้าย บอกได้เลยไม่มีกระบวนการกันเลยแถมไม่รู้วิธีการดูแลสมาชิกเหล่านี้อีก อย่างวัดหนึ่งบอกว่าถ้าเขาอยู่ไประยะหนึ่งจะให้เขาลากลับบ้านได้สามวัน "อ้าวเฮ้ยกลับไปเขาไปทำอะไรรู้ไหมละไปกินเหล้าเสพยากันอีกไหม บุหรี่ไม่ต้องถามอนุญาติให้เขาสูบอีกในวัด ตายกูตายเป็นความคิดในใจเลย"พอถึงเวลาของเรา ก็พยายามนำเสนอทั้งต้องเริ่มกันจากกระบวนการคิด กำหนดแนวทาง กำหนดวิธีการ กำหนดกิจกรรม ตรวจสอบปรับปรุง และเราก็ยังแทรกพฤติกรรมบางอย่างของสมาชิกให้วัดอื่นๆได้ทราบ

  พอเสร็จแล้วกลับมีวัดหนึ่งแทรกขึ้นมาวิธีการของท่านมันเป็นราชการเขาทำกันเรามาทำกันแบบพุทธ "อ้าวก็พุทธนี่ละผมก็เอาพุทธมาสอนละครับท่านเอ้ยแต่ผมพยายามกล่าวให้ท่านทราบว่าเราต้องทำอย่างมีกระบวนการและปรับไปตามสมาชิกที่เราได้รับ" เซ็งเลยมาคิดถ้าสี่ห้าปีที่แล้วเราไม่สู้กับงานนี้จนยืนได้เป็นผลงานมาจะมีไอ้อีกแปดวัดมาได้เสนอหน้าทำกันไหมนี่

  พอคุยกันไปสักระยะวัดหนึ่งบอกว่าอยากได้ป้ายไปติดหน้าวัดโอ้นี่ยิ่งแล้วใหญ่ไอ้ที่เราทำกันตอนนี้เป็นเพียงแค่การดูแลของสำนักงานคุมประพฤติแต่ถ้าจะให้มันถูกต้องก็ต้องยื่นขอตาม พ.ร.บ. สถานพยาบาล ๒๕๒๒ กระบวนการอะไรก็ไม่มียังอยากได้ป้าย ไอ้เรามีทุกอย่างตามการยื่นขอสถานพยาบาล ยังไม่ยื่นขอเลยมันยุ่งยาก ก็ให้ความรู้ก้นไปละ

  อย่าว่าไปถึง พ.ร.บ.สถานพยาบาลหรือกระบวนการดูแลรักษากันเลย แค่กฏหมาย พ.ร.บ.ฟื้นฟูฯปี ๔๕ ที่มันเกี่ยวข้องกับตนเองที่ดูและสมาชิกมาฟื้นฟูยังไม่เคยอ่านดูเลย เราก็เลยต้องชี้แจงไปอีกไอ้เล่มเขียวๆที่พนักงานคุมประพฤติแจกให้ท่านที่โต๊ะท่านเข้าใจกันไหม ผมจะไม่อธิบายอะไรหรอกจะบอกแค่ว่า คุมประพฤติส่งคนให้เราตามคำสั่งคณะอนุฯที่คุมประพฤติเยื่อนเรื่อง เรารับตัวแล้วเราก็ต้องมาฟื้นฟูฯตามกระบวนการของเราเรามีสิทธิตามไอ้เล่มเขียวๆนี้ละ ฟื้นฟูฯแล้วพฤติกรรมดีเราลดวันก็ได้ ฟื้นฟูฯแล้วไม่ดีขยายก็ได้ ฟื้นฟูฯแล้วยังไม่น่าจะห่างจากยาเสพติยื่นเรื่องไม่ผ่านก็ได้ หรือหนีก็ปล่อยหนีมันเป็นเรื่องของเจ้าพนักงานเขาไปตามกันเอง

  แค่เรื่องง่ายยังไม่รู้ แล้วจะเป็นยังงัยกันต่อไปเราทำมาก็หลายปีท่านอีกหลายแห่งเริ่มแค่ไม่กี่รุ่นไม่กี่คนเรานะ ๒๑ รุ่น ๒๙๕ คนผ่านมาตั้งหลายประการทั้งสมาชิกทั้งบุคคลแวดล้อมยังมาทำเก่งใส่

  ยังเซ็งอยู่ว่าเวลาทำไปผลงานก็เอาของเราไปเสนอ มีผู้ตรวจราชการมาคุมประพฤติก็พามาดูกับเราแต่ทีอย่างนี้กับไม่ดูแลผลประโยชน์ให้เรามันจะเสียหายกันไปทั้งกระบวนการ

  เลยมานั่งคิดว่าเลิกไปเลยให้อีกแปดวัดท่านทำกันมันล้มเหลวนั่นละค่อยว่ากันแต่อย่างนี้คนที่มีวาสนาจะได้มาให้ได้รับโอกาสจากเราจะเสียโอกาส หรือจะทำไปเรื่อยเมื่อมีโอกาสจากหลวงปู่แต่เราก็จะถูกตีเกรดรวมกันที่อื่นด้วยเสียชื่อเสียงวัด ชื่อเสียงหลวงปู่หมด ไอ้เรามันไม่เป็นไรแน่ตายก็ตาย ยังงง แปลก ต้นโครงการขยายไปหลายๆวัดไอ้ตำแหน่งผู้ช่วยที่ได้มาก็มาเอาผลงานเราไปเสนอขอตำแหน่งแต่ทีอย่างนี้กลับไม่ดูดำดูดีช่วยแย่เลยคน

ทำไปมันดี เลยมีขี้มาเปื้อนเท้า

๗ มกราคม ๒๕๕๕

๑.๓๒ น.

ลืมบอกไปปีนี้อายุเลขสามนำหน้าแล้ว