เวลาที่เหลือของธนาคม

 

          ในวันที่มีเวลาเหลืออยู่นั้นคนเราซึ่งไม่สามารถที่จะรู้ว่ามีเวลาเหลืออยู่อีกสักเท่าไหร่   แต่คนเรารู้ถึงสิ่งที่ตัวเองกระทำกับผู้อื่นไม่ว่าจะเป็น กาย วาจา  ใจ  หรือ  อื่นๆ  นั้น  เรานั้นซึ่งกระทำมันลงไปแล้วไม่อาจทำจะย้อนกลับไปใหม่ได้    ฉะนั้นการที่เราจะกะทำสิ่งใด้ที่ไหนกับอย่างไรนั้นเราควรคิดอยู่เสมอว่ามันถูกหรือผิดเเละในวันที่เรา

เหลืออยู่นั้นมันมีน้อยเราจะอะไรให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองและส่วนร่วม

          ในวันที่ผมรู้ตัวว่ามีเวลาเหลือน้อยนั้นซึ่งตอนแรกทำอะไรไม่ถูก  เมื่อรู้ว่าตัวเองป่วยเป็นโรคร้ายชนิดหนึ่งนั้นในตอนแรกก็กลัวว่าตัวเองจะตายแล้วและไม่เหลือเวลาเเล้วที่จะทำอะไรในโลกนี้   กระผมเลยนึกถึงคำที่พระรูปหนึ่งสอนว่า   ในวันที่เหลืออยู่น้อยเราควรไปทำประโยชน์ดีกว่าจะมานอนรอวันตายนั้นเอง   ซึ่งกระผมได้นำคำที่ท่านสอนไว้นั้นไปทำประโยชน์   และตอนนั้นการใช้ชีวิตนั้นไม่เคยมีความสุขเลยวันๆ  ก็นั่งร้องไห้ นั่งเศร้าอยู่คนเดียวในห้องตลอด         เมื่อออกไปข้างนอกผู้คนชาวบ้านก้อจะมองสุดขอบตาเลยนั้นซึ่งแสดงให้ฉันรู้ว่าตัวฉันมันไร้ค่า  ไม่มีใครมองฉันในทางที่ดีเลย  และในตอนนั้นฉันก็ไปนุ่งขาวห่มขาวอยู่ที่วัด15 วันฉันนั่งบำเพ็ญเพียรภาวะนาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่ตนเองและสัพสัตว์ทั้งหลาย  เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของข้าพเจ้า  สิ่งนั้นมันทำให้จิตใจฉันแสนสบายใจขึ้นมาอีกระดับหนึ่ืง   และพอกลับมาอยู่ที่บ้านฉันนั้นได้ทำในสิ่งที่ฉันนั้นไม่เคยทำเลยเมื่อตอนที่ฉันอายุยังเด็กอยู่คือการตอบแทนพระคุณบิดา  มารดา  ของตัวเองพอมารู้ทีหลังเวลาที่ฉันมีให้กับพ่อเเม่นั้นมันเหลือน้อยซะเหลือเกิน   ฉันนั้นได้บอกกับพ่อแม่ว่าผมรักพ่อรักแม่มากแต่ผมไม่อาจที่จะมีเวลาที่จะอยู่ดูแลได้จนท่านจะสิ้นชีพได้เพราะผมก็ป่วยเป็นโรคร้ายด้วย  พอผมพูดคำนั้นขึ้นมาพ่อเเม่น้ำตาร่วงลงสู่พื้นฉันชั้งน้อยใจตัวเองและสงสารพ่อแม่และเป็นห่วงท่านมากและไม่รู้จะทำอะไรได้ในขณะนั้เองผมได้กราบเท้าท่านขอให้ท่านอโหสิกรรมให้แก่ฉัน  และวันต่อมาฉันไม่มีความสุขเลยในการที่จะมานั่งรอวันนั้น  ฉันได้ทำสิ่งหนึ่งเพื่อจะนำเงินนั้นไปรักษาตัวเองซึ่งมันก้อไม่พอสำหรับค่ารักษาเลยและโรคนี้ก็ไม่อาจที่จะรักษาได้นั้นเอง   และในขณะนั้นฉันก็มีเวลาเหลือน้อยมากที่จะกระทำสิ่งใดๆนั้นมันชั้งรำบากซะเหลือเกิน  และในที่สุดวันนั้นก้อมาถึงแล้วฉันได้บอกกับพ่อแม่ว่าไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกครับ  พ่อกับแม่ดูแลตัวเองดีๆๆนะครับในขณะก็สิ้นลมหายใจ

          ดังนั้นคนที่มีเวลาเหลือมากกว่าคนที่ที่มีเวลาเหลือน้อยนั้นควรทำแต่สิ่งดีๆ ให้กับตัวเองทำบุญทำกุศลสร้างบารมีให้เยอะเอาใว้  เวลาที่มาถึงจะได้ไม่เป็นอย่างคนข้างตนที่กล่าวมานั้นเอง