การบูชาด้วยใจ
เมื่อเราบูชาพระพุทธเจ้า ก็เป็นการเตือนใจตัวเองให้ระลึกถึงธรรมทั้งหลายที่พระองค์ทรงสั่งสอน ซึ่งเราจะต้องเพียรพยายามปฏิบัติบำเพ็ญให้ก้าวหน้าต่อไป จนกว่าจะจบสิ้นสมบูรณ์
เมื่อเราทั้งหลายพากันบูชาพระพุทธเจ้า ก็จะเป็นสัญญาณของการที่เราเคารพยกย่องนิยมบุคคลที่ดี มีธรรมและเคารพเชิดชุธรรมที่เป็นความดี และความจริง ซึ่งหากสังคมยังยึดถือในการบูชาอย่างนี้ สังคมก็จะดำรงรักษาธรรมไว้ได้ และธรรมก็จะคุ้มครองรักษาสังคมให้มีสันติสุขอย่างยั่งยืน
ความเห็นหากระลึกถึงพุทธสุภาษิต หรือคำสอนใด ๆ ไม่ได้เลยและไม่สามารถทำอะไรอื่นอีกได้ ก็พึงสละเวลาทำใจให้สงบแล้วอ่านหรือฟังคำสรรเสริญพระคุณที่ว่า (อิติปิโส ภะคะวา อะระหังสัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน ............ เป็นต้น ) ซึ่งเป็นคุณ ของพระพุทธเจ้า สักท่อนหนึ่งตอนหนึ่ง ถ้าในขณะที่อ่านหรือฟัง จิตใจก็จะเกิดความเลื่อมใสศรัทธา เกิดปิติปราโมทย์ขึ้น หรือมีใจปลอดโปร่งโล่งเบาเบิกบานผ่องใส ก็นับว่าได้มีส่วนร่วมในการสืบทอดพระพุทธศาสนา ในทางพระพุทธศาสนาสรรเสริญว่า ประเสริฐ แล เป็นต้น
จากหนังสือของหลวงพ่อพระธรรมปริยัติมุนี (นวน เขมจารี) อตีดเจ้าคณะจังหวัดหนองคาย และเจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร สาธุ...ลูกขอนำมาเผยแผ่ขอบุญจงเกิดแก่ลูก และบุคคลทั่วไป ...สาธุ ๆ
ไม่มีความเห็น