กระแสน้ำที่ไหลผ่าน วันเวลาที่ล่วงเลย
สายลมพัดเฉื่อยฉิวละลิ่วล่อง
พระพายต้องผิวเนื้อดับร้อนหาย
หมู่เมฆานภาเคลื่อนเลื่อนเปลี่ยนกลาย
สุริยาเรืองฉายทั่วปฐพี
สายธาราระรินไหลไหวละลิ่ว
ฟองน้ำพลิ้วพริ้มเพริศเฉิดรังสี
แสงระยับดุจดั่งแก้วมณี
งามวารียามเช้ารุ่งอรุณ ***
***นั่งริมฝั่งธาราเจ้าไหลรินผ่าน
กระเซ็นซ่านทิวคลื่นเจ้าเฉื่อยฉิว
ยามกระทบตลบฝั่งเม็ดทรายปลิว
งามล้ำงามท้วยทิววิจิตรงาม
วันเวลาเจ้านี้มีค่ายิ่ง
ด้วยเป็นสิ่งสำคัญน่าเกรงขาม
ชนทั่วแคว้นใกล้ไกลในเขตคาม
ระลึกถามตามจิตตระหนักตน
เร่งเถิดท่านทุกหมู่ผู้ไม่หลง
พินิจตรงมุ่งไปอย่าสับสน
ด้วยเป็นเหตุผองชนควรนิยม
น่าชื่นชมผู้ใดใช้เวลาเป็น
อุปมากระแสน้ำที่ไหลผ่าน
วันเวลาที่ล่วงผ่านมีให้เห็น
เร็วเถิดท่านอย่าทำเป็นใจเย็น
ตระหนักเห็นรู้ค่า " แห่งเวลา"
*** ลายฟ้า
๓ มกราคม ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น