จากปู่ถึงหลาน(๑๐)
ถึงวันนี้ ทอฝันอายุ ๘ เดือน ๑๘ วันแล้ว น้ำหนัก ๙.๖ กิโลกรัม กำลังพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว รู้จักคิดแก้ปัญหาด้วยตนเองอย่างไม่น่าเชื่อ หรือว่าเราเข้าข้างหลานว่าหลานเราเก่ง ฮ่าๆ ระหว่างประตูหลังบ้านไปห้องครัว(ซึ่งต่อเติมภายหลัง)มีระดับต่างกันอยู่ประมาณ ๔ เซนติเมตร รถหัดเดินของทอฝันเมื่อมาถึงตรงนี้ก็จะล้อคล้ออัตโนมัติไปต่อไม่ได้ เมื่อเดินหน้าไม่ได้ทอฝันจะให้วิธีถอยหลังเพื่อกลับมาหน้าบ้าน พอทอฝันคลานคล่องขึ้น ก็คลานไปทั่ว บางทีคุณย่าจะไปทำกับข้าวในครัวให้ทอฝันนอนอยู่ในห้อง พอตื่นขึ้นมาทอฝันก็จะตามหา ปกติถ้าไม่เจอใครก็จะร้องไห้ แต่ถ้าเล่นเพลินๆแล้วคุณย่าเข้าครัวทอฝันจะคลานตามหา พอมาถึงประตูด้านหลังซึ่งต่างระดับ ทอฝันจะกล้ากลัวๆลงไปไม่ได้สักที มีอยู่ครั้งหนึ่งฟลุ๊คทอฝันหันหลังลงไปได้ แต่หลังจากนั้นทอฝันจำไม่ได้ว่าลงไปอย่างไร ลงไม่ได้ก็จะแกล้งทำร้องไห้เรียกคุณย่าแต่ไม่มีน้ำตา
สองสามวันมานี้ ทอฝันจะลงไปหาคุณย่าแต่ไปไม่ได้ หันไปหันมาเจอรถหัดเดิน ทอฝันดันรถหัดเดินไปติดล้อคที่ประตู แล้วเดินเกาะรถหัดเดินลงไปข้างล่าง พอลงไปได้ทอฝันคลานไปหาคุณย่าอย่างรวดเร็ว เมื่อวานนี้ทอฝันแก้ปัญหาได้อีกโดยการหันหลังลงไปได้ ปีนขึ้นมาเองได้อย่างคล่องแคล่ว
เมื่อวานซืน พ่อเนติ์บอกว่าทอฝันยกมือแสดงตัวได้แล้ว พอถามว่าใครชื่อทอฝันเขาจะยกมือสองมือชูขึ้น คุณย่าก็เลยลองถามว่าใครชื่อทอฝันเขายกมือเขาด้วยและจับมือคุณย่ายกด้วย ตกตอนเย็นหลังจากตื่นนอนอารมณ์ดี พอถามว่าใครชื่อทอฝันยกมือขึ้น เขาก็จะยกทันที พอครั้งที่สองครั้งที่สามเพียงแค่พูดว่าใครชื่อ...เขาก็ยกมือทันที ฮ่าๆ ตกเย็นอากาศร้อนปู่ก็เลยพาทอฝันนั่งรถไปเที่ยวสะพานหิน แต่ไปไม่ทันถึงฝนตก ระหว่างนั้นทอฝันก็เล่นกับคุณย่า ใครชื่อทอฝัน..ยกมือขึ้น เขาก็ยิ้มยกมือ และแค่คำว่าใคร..เขาจะยกมือขึ้นก่อน คุณย่าเลยแกล้งพูดว่า ใคร...ทอฝันก็ยกมือทันที ย่าก็พูดคำว่าเป็นลูกหมายกมือขึ้น แล้วทุกคนก็หัวเราะ ทอฝันก็ยิ้ม หลังจากนั้นพอพูดว่าใครชื่อทอฝันยกมือขึ้น เขาก็ไม่ยอมยกอีก จนกระทั่งหลับ ฮ่าๆๆ สงสัยเขินที่เสียรู้...ฮ่าๆ
ช่วงนี้ทอฝันกำลังเรียนรู้เรื่องรสชาติ เจออะไรเป็นต้องเอาเข้าปากทุกอย่าง ก้อนหิน ของเล่น โทรศัพท์ ใบไม้ ทอฝันจะชิมให้ได้ต้องหาเรื่องดึงความสนใจ และที่ชอบมากก็คือตอนอาบน้ำพอเอาฝักบัวฉีดที่ตัวให้ ทอฝันจะก้มต่ำแอบเอาลิ้นเลียน้ำฝักบัว ฮ่าๆ พาทอฝันเดินดูต้นไม้ ทอฝันเด็ดไม้เข้าปาก ปู่ก็เลยพาไปที่ต้นฟ้าทะลายโจรให้ทอฝันเด็ดเข้าปาก เธอเอาเข้าปากเคี้ยวหน้าตาเฉยไม่เหมือนทำหน้าตอนกินไอติม หรือทอฝันจะเข้าใจว่าของขมเป็นของปกติของอย่างอื่นผิดปกติ ฮ่าๆ
ผมเอาบันทึกที่เขียนให้พ่อเนติ์มาเปิดดู พ่อเนติ์ยืนได้เมื่ออายุ ๗ เดือนเศษ เดินได้ด้วยตัวเองเมื่ออายุ ๙ เดือนเศษ(๕ ก้าว) ขึ้นบันไดได้เมื่ออายุ ๘ เดือน และขึ้นบันได้ได้ ๒๐ ขั้นเมื่อวันที่ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๒๕ กลับมาดูทอฝัน เมื่อวาน(๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๔) ตอนเย็นเห็นประตูหน้าบ้านซึ่งเป็นประตูเหล็กติดมุ้งลวดอ้าอยู่ ทอฝันคลานไปผลักออกแล้วเกาะประตูเพื่อจะยืน แรงในการดันตัวเพื่อลุกขึ้นยืนทำให้ประตูเลื่อนออกไปอีก คราวนี้ทอฝันจัดการกับบานประตูอีกข้างโดยผลักออกไปเลย พอเจอขอบประตูต่างระดับแบบหลังบ้านทอฝันก็หันหลังลงแบบสบายๆ ตอนค่ำปู่ไปประชุม ย่าบอกว่าอยู่ๆทอฝันปีนขึ้นเตียงเฉยเลย ฮ่าๆ
ทอฝันเกาะโน่นนี่เดินไปตามเรื่อง เดินมั่งคลานมั่ง รถคันสีชมพูแรกๆทอฝันไม่กล้านั่งเพราะเสียงดัง และพ่อเนติ์บังคบรถเร็วไป สองวันที่ผ่านมาปู่ก็เอามาให้ทอฝันลองใหม่ ย่าบังคับรถไม่ให้วิ่งเร็วแต่เสียงเพลงดังเกินไป ทอฝันนั่งได้แป๊บเดียวคงไม่ชอบเสียงดัง แต่ทอฝันชอบหมุนพวงมาลัย เพราะเวลาตอนเย็นก่อนจะไปรับอานิวทอฝันจะขึ้นรถกับปู่และจะเล่นพวงมาลัยก่อน กดปุ่มโน่นนั่นนี่ อันไหนมีไฟแสดงทอฝันจะกดเปิดปิด อันไหนมีเสียงเขาจะกดปิดเปิด พอขึ้นรถเด็กเล่นทอฝันก็จะหมุนพวงมาลัย แรกๆก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ ปรากฏว่าเมื่อคืนทอฝันปีนขึ้นรถเองแต่ปีนขึ้นทางหัวรถ ฮ่าๆ เสียดายที่ปู่ไม่อยู่ไม่ได้ถ่ายวีดีโอไว้ ย่าบอกว่าพอปิดไฟในบ้านแต่เปิดไฟรถค้นสีชมพูให้ทอฝันนั่ง ย่าบังคับรถให้ ทอฝันกลับชอบนั่งได้ตั้งนาน เริ่มมันแล้วล่ะ..
ความสุขของมนุษย์อาจจะไม่เหมือนกัน บางคนมีเงินเยอะๆก็จะมีความสุข บางคนแม้ไม่มีเงินเยอะแต่เขาก็มีความสุขกับครอบครัว แต่ความสุขของคนเป็นพ่อก็คือการได้เฝ้าดูลูกเจริญเติบโต ความสุขของคนเป็นปู่ก็คือการได้เห็นลูกและหลานเจริญเติบโต เห็นความสุขของลูก ความสุขของคนที่เป็นทวดอยู่ที่การได้เห็นลูก หลาน และเหลนต่างเจริญเติบโตและมีความก้าวหน้าในชีวิตรวมถึงการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขสามารถแก้ไขปัญหาต่างๆได้ ครอบครัวเราเฝ้ามองการเจริญเติบโตของทองฝันอย่างมีความสุข เดือนหน้าทอฝันจะไปหาคุณตาคุณยายและญาติที่หาดใหญ่ ไปให้ญาติๆที่นั่นได้ชื่นชมกับความน่ารักของทอฝันเหมือนอย่างที่พวกเราได้เห็น...
ความเห็น (6)
๘ เดือนแล้วเร็วจริงๆ เลยนะคะ
คุณปู่สบายดีนะคะ ไม่ได้เจอกันนานเหมือนกันนะเนี่ย
ขอบคุณครับคุณชาดา
เลี้ยงทอฝันแป๊บเดียวแปดเดือนกว่าเข้ามาแล้ว มีเรื่องให้สนุกทุกวันเลยไม่เบื่อเพียงแต่เมื่อยตัวเพราะน้ำหนักเขา ๙ โล ๖ ขีดกว่าแล้วครับ แต่เพิ่งวันนี้ที่เบาลงเพราะทอฝันนั่งรถบังคับให้ปู่กับย่าบังคับจนหลับไปกับรถถึงสองรอบ ปกติจะงอแงเวลาง่วงครับ
ครับไม่ได้เจอกันนานเพราะผมเขียนน้อยลง ประการแรกปวดหลังไม่อยากนั่งนาน ประการสองงานในหน้าที่ต้องรักษาราชการแทนท่านฝ่ายซึ่งป่วยมาสองเดือนแล้วครับ งานยุ่งตลอดครับ
ขอบพระคุณท่านอาจารย์โสภณมากครับ
เป็นคุณปู่ที่เก็บรายละเอียดได้น่ารักมากเลยค่ะ เชื่อว่าหลานทอฝันมาอ่านอีกครั้งในสิบกว่าปีข้างหน้า คงได้มากอดคอหอมแก้มคุณปู่แน่ๆเลยค่ะ เขียนแบบเห็นเป็นหนังเคลื่อนไหวโดยไม่ต้องมีวิดีโอเลยค่ะ
ขอบคุณครับคุณโอ๋ บันทึกไว้เรื่อยมันจะทรงคุณค่าเมื่อผู้ที่เราเขียนถึงได้รับรู้ถึงความรักที่ปู่ย่ามีต่อเขา เหมือนกับบันทึกที่ผมเขียนให้ลูกก็มีผลที่ทำให้ลูกทั้งสองเติบโตมาเป็นเด็กดี ไม่โต้เถียงกับพ่อแม่ แต่พ่อแม่อย่างเราก็ไม่ได้ใช้ความรุนแรง แต่ใช้วิธีการพูดกันด้วยเหตุผล การที่พ่อแม่มีเหตุผลกับลูก รับฟังลูกและแนะนำสิ่งถูกผิด ลูกจะรับฟังแต่ถ้าพูดกันด้วยอารมณ์เด็กก็จะไม่ยอมรับฟังแต่จะหันไปหาเพื่อนแทน...ถ้าเพื่อนดีก็ดีไป ถ้าเพื่อนไม่ดีก็จะพาไปลงเหว
คุณโอ๋และเด็กๆสบายดีนะครับ ขอถือโอกาสสวัสดีปีใหม่ด้วยเลยครับ