คำขอโทษพ่อของศุภชัย

          ผมอยากจะขอโทษพ่อในทุกๆอย่างทำมาและเรื่องที่ผมคิดว่าแก้ยากคือเรื่องอ่านหนังสือก่อนนอน ผมคิดว่าหลายๆคนคงเป็น พ่อมักจะให้ผมอ่านหนังสือเรียนก่อนนอนทุกวันแต่ผมก็มักจะขัดคำสั่งโดยการไม่อ่าน แต่มีน้อยครั้งที่ผมจะอ่านซักที ผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับพวกปริศนา เช่น เรื่องสามเหลี่ยมเบอร์มิวดา บ่อยครั้งที่พ่อมักจะด่าผมว่า

          “ทำไมไม่อ่านหนังสือเรียนให้เหมือนอ่านหนังสืออย่างนี้”

           ผมมักจะไม่เชื่อฟังและบ่อยครั้งที่ผมเถียงพ่อ ผมรู้ว่าพ่ออยากให้ผมอ่านหนังสือเรียนมากกว่าเพราะจะช่วยเราในอนาคตได้มากกว่าการอ่านหนังสือปริศนา

          สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกพ่อว่าผมจะพยายามแก้พฤติกรรมการอ่านหนังสือนี้ให้เร็วที่สุด ผมขอโทษครับ

[กอซาง (จิต วิญญาณ)]

สาธุ ดีแล้ว ตรวจแล้ว อ่านแล้ว... พยายามนึกและจินตนาการบรรยากาศของความอบอุ่น ของเรื่องราวที่พ่อทำให้แก่เรา แล้วค่อย ๆ เรียบเรียง จะเขียนได้อีกเยอะทีเดียว..