กลับบ้านหลังจากคุณน้ำเธอหอบมวลน้ำขนาดมหึมาเข้ามาอยู่ด้วยอีก2วันครบหนึ่งเดือนแต่คุณกุ๊กใหญ่ไม่เดือดร้อน ไม่อพยพแค่ย้ายที่นอนจากบ้านหลังน้อยน้ำนองนิ่งไปอยู่บ้านหลังโตน้ำล้อมรอบและไหลผ่าน เครื่องครัวครบมือ เครื่องปรุงพร้อม แถมยังมีการทำประมงพื้นบ้านทุกวันได้ปลาประกอบอาหารแบบไม่ต้องกักตุน ทุกคนในบ้านสุขภาพแข็งแรงเพราะกินปลาและใช้ไม่ถ่อดันขยะที่มาเกะกะทางน้ำผ่านทุกชั่วโมง จะไปไหนมาไหนก็แค่โบกรถทางเดียวกันไปด้วยกันแม้ว่าต้องใช้เวลามากกว่าปกติหลายเท่านักก็ผจญภัยสนุกไปอีกแบบมิน่าไม่มีใครยอมไปอยู่บ้านที่เช่าไว้ให้ที่เมืองเพชร
ไม่ได้อยู่ร่วมเห็นประวัติศาสตร์น้ำหยดแรกที่แทรกผ่านพื้นกระเบื้องขึ้นมาเยี่ยมห้องนอนและน้ำหยดสุดท้ายที่จากห้องดูทีวีไป กลับบ้านวันพ่อวันมหามงคลมีแต่ภาพบ้านสะอาดเอี่ยม ถนนทางเข้าบ้านเดินสะดวกแต่ต้นไม้ครึ้มๆเขียวๆหอมๆข้างทางหายไปกับคุณน้ำซะงั้น
คุณกุ๊กใหญ่ต้อนรับด้วยเมนูผัดสายบัวน้ำแห้ง อร่อยมากอยากซดน้ำก้นๆถ้วยซึ่งปกติอาหารประเภทผัดๆมักจะมีน้ำขลุกขลิกอยู่บ้างแต่คราวนี้ไม่มีน้ำก้นจานเลย ถามหาน้ำคุณกุ๊กบอกว่าแห้งไปหมดแล้วไง สายบัวน้ำแห้งจริงๆ
หน้าตา น่าอร่อยมากค่ะอาจารย์
ขอบคุณบันทึกเมนูอร่อยๆ สุขีส่งท้ายปีเก่า
พร้อมรับสิ่งดีๆ ปีใหม่นะคะ :)
น้ำมาก น้ำน้อย น้ำแห้ง เป็นรสชาติของชีวิตค่ะ