ล่าสุดนี้ ข้าพเจ้าได้คุยกับรุ่นน้องที่ปฎิบัติงานใน รพ.ชุมชนแห่งหนึ่ง
เรื่อง ต้นแบบ Chronic และ Palliative care
ถามว่ามีรายละเอียดโครงการว่าอย่างไร
ผมคงไม่มีอะไรแนะนำ...เพราะสิ่งที่ทำอาจารย์หมอมีความพยายามมากมายครับ
ผมมาให้กำลังใจนะครับ
GotoKnow กำลังพัฒนาระบบ Wiki สำหรับ CoPs ค่ะ น่าจะพอช่วยฝันให้คุณหมอเป็นจริงได้บ้างค่ะ โดยเสริมแรงกับพลังสมาชิกของ GotoKnow ค่ะ
Cheers.
เห็นด้วยกับคุณหมอครับและขอบคุณ ดร.จันทวรรณ ที่กำลังจะสานฝันเรื่อง Wiki ออกมา
ผมเองก็เคยมีโอกาสได้เติมข้อมูล Wiki Occupational Therapy ในวันกิจกรรมบำบัดโลก ซึ่งเปิดโอกาสให้ปรับปรุงข้อมูลได้ในน่าสนใจพร้อมกันทั่วโลก
แต่ผมก็ลองหันมามอง Wiki กิจกรรมบำบัดของไทย ไม่มีใครเติมเต็มข้อมูลต่อจากผมอีกเลย
การเรียนรู้ของนักกิจกรรมบำบัดแต่ละคนเป็นตัวอย่างของ "วิถีการเรียนรู้ที่ยังต้องพัฒนาให้ลึกซึ้งกว่านี้" ผมจึงคิดจะเปิดงานกิจกรรมบำบัดศึกษาต่อไป
เป็นตัวอย่างงานที่อาจเชื่อมโยงในการดูแลโรคเรื้อรังในคนไทยอีกทางหนึ่งครับ
ดูเหมือนจะมี "นิมิตรใหม่" เกิดขึ้นนะครับ ;)...
นวัตกรรมการศึกษาของผ้ม ;)...
สวัสดีค่ะ
แวะมาให้กำลังใจในการทำงานค่ะ...เคยทำงานและจะพยายามทำงานเป็นทีม อย่างมีระบบ...ในการทำงานโดยทั่วไปที่เข้าใจได้ง่าย ...จะมีทรัพยากรการบริหาร (Management resources) คือ 4 M’s ประกอบด้วย คน (Man), เงิน (Money), วัตถุดิบ หรือวัสดุ -อุปกรณ์ (Material), และวิธีการ / จัดการ (Method / Management)...เมื่อมีทรัพยากรการบริหารครบ ...ก็มาดูคน...จัดคนให้มีความเหมาะสมกับงาน มีความรู้ ความสามารถ และความรับผิดชอบ...ถึงตรงนี้จึงจำเป็นต้องรู้ลึกซึ้งในเรื่องบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่อให้มองเห็นภาพรวมการทำงานได้กว้างขึ้น... การพยายามเก็บข้อมูลได้อย่างครอบจักรวาลมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้น่าจะดี และสะดวกต่อการเรียกข้อมูลมาใช้ในแต่ละเรื่อง และสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลในกลุ่มที่ทำงานร่วมกันได้...คนที่จัดเก็บข้อมูลลง Microsoft จึงไม่จำเป็นต้องเป็นแพทย์ผู้จดบันทึกข้อมูลนะคะ...
สวัสดีค่ะ
แวะมาให้กำลังใจ
ในการทำงานค่ะ
ทุกอย่างในการทำงานต้องมีฐานข้อมูลค่ะ
แต่ของคุณหมอคงยุ่งมากกว่าคนอื่นมากหน่อย
เพราะเป็นภาษาของหมอที่คนอื่นไม่รู้ค่ะ
ส่วนกศน.ก็มีอีกแบบที่ไม่ยุ่งยากมากนัก
มีความสุขกับการทำงานนะค่ะ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจคะ
วันนี้ดีใจ ได้อ่านบันทึกเกี่ยวกับการเยี่ยมบ้านหลายเรื่อง:-)
wiki ใน Cops นับเป็นข่าวดีจริงๆ
จะคอยติดตามความคืบหน้า ขอบคุณมากคะ
กับความฝัน"นิมิต"แม้ยามนอนหลับยังสามารถเกิดขึ้นเป็นจริงกับข้าพเจ้ามาแล้วหลายๆเรื่องตั้งแต่อายุ13ปีจนถึงบัดนี้
แต่ความ"ฝัน"ของคุณหมอในยามตื่น ตาสว่าง-ใจกระจ่างแจ้ง ที่มุ่งมั่นเพื่อทำสิ่งดีๆต่อการฟื้นฟูชีวิตคนไข้(พร้อมกับบำบัดใจญาติ)และความตั้งใจพัฒนาองค์รวมขององกรณ์วิชาชีพ"โรงพยาบาล"
กับการผสมผสานความหลากหลายของความดีหลายๆดีหลายด้านสาขาวิชาชีพ(คล้ายๆกับปลูกต้นไม้รูปแบบวนเกษตร-ความหลากหลายที่เกื้อกูลกันไม่มีต้นไหนดีหรือเด่นกว่ากันแต่สำคัญเท่าเทียมกันทั้งป่า)โดยเน้นที่การรวมพลังใจร่วมใจของคนทำงานเป็นหลักยึด
ข้าพเจ้าเชื่อตราบใดที่ยังกล้าฝันตราบใดที่ยังมุ่งมั่น-ทำ สิ่งที่คุณหมอตั้งใจไว้คงไม่นานรูปร่างนั้นคงเด่นชัดขึ้นด้วยความจริงไม่ใช่แค่ฝัน เพื่อประโยชน์ดีๆสู่สังคมไทย
ข้าพเจ้าขอร่วมเป็นอีกหนึ่งกำลังใจมอบให้คุณหมอนะคะสำหรับคนทำ-ทุ่มเท และขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆองค์กรที่มุ่งมั่นทำสิ่งดีๆเพื่อพัฒนาแผ่นดินไทยของพวกเราทุกๆคน(สามัคคีธรรม-ทำ) ขอบคุณค่ะ....!
ขอบคุณคะอาจารย์ ดร.ป๊อป
การเขียนความรู้ใน wikipedia เป็นการแสดงจิตอาสา ด้วยการให้วิทยาทาน และตอบแทนสังคมอย่างหนึ่ง
..
ทำให้เห็นสิ่งท้าทายคือ การทำให้ผู้มีข้อมูล "นำมาเขียน"
ประโยชน์ ที่เกิดกับผู้ร่วมเขียน น่าจะ ให้ลงชื่อ อีเมล์ติดต่อไว้ได้ เพื่อการสร้างเครือข่าย ปรึกษาหารือ
อีกเรื่องคือ ใช้ง่าย วันนี้ได้แวะไปดู Cops ของ gotoknow น่าสนใจคะ
หวังว่าจะเป็นนิมิตรใหม่ร่วมกันนะคะ :-)
อย่างที่คุณน้อยว่าคะ สหวิชาชีพมาช่วยกันตอบแทนสังคม
ขอบคุณคะอาจารย์...
การทำงานกับ "คน" มีความท้าทาย เพราะเป็นเรื่องละเอียดซับซ้อน ต้องอาศัย ความลึกซึ้งการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ..การทำให้ไอเดีย เกิดเป็นจริง คงต้องระบุชัดเจนได้ว่า "ใคร -Who" ที่เราควรติดต่อ และ "ทำสิ่งใด ณ ตอนไหน - What& when"
...
ดังที่อาจารย์ตั้งข้อสังเกตคะ ว่า เราต้องการ
ความชัดเจนของ job discription -- ใครทำหน้าที่ใด เพราะอะไร จำเป็นไหม
ขอบคุณคะ
ข้อมูลสำหรับ Clinical work อย่างการวินิจฉัยโรค การรักษา ก็ยังจำเป็นที่แพทย์ หรือ พยาบาลเป็นผู้บันทึก เพราะผู้ใช้ข้อมูลย่อมรู้ดีว่าจะต้องบันทึกสิ่งใดลึกซื้ง บันทึกแบบใดเข้าใจง่าย..
แต่ละคนมี "ภูมิความรู้ในตัว" อยู่แล้ว เพียงแต่ "โชว์" ออกมาว่า ให้เห็นว่า เขาแปรข้อมูลอย่างไร
ระบบบรรณาธิการ ตรวจสอบข้อมูลของ wiki
เป็นสิ่งน่าสนใจด้วยคะ
สิ่งนี้ช่วยให้แหล่งข้อมูลที่มีความน่าเชื่อถือ (พอควร)
มิฉะนั้น wiki ก็จะไม่ต่างอะไรจาเวบบอร์ดทั่วไป
...
ชุมชน gotoknow ก็มีเสน่ห์เฉพาะตัว
ทั้งข้อมูลที่ทำให้ "เห็น" และ "รู้สึก"
เฝ้ารอ wiki ใน Cops ที่อาจารย์จันทวรรณและคณะ
กำลังสร้างสรรค์ อย่างใจจดใจจ่อคะ :-)
...กับการผสมผสานความหลากหลายของความดีหลายๆดีหลายด้านสาขาวิชาชีพ(คล้ายๆกับปลูกต้นไม้รูปแบบวนเกษตร-ความหลากหลายที่เกื้อกูลกันไม่มีต้นไหนดีหรือเด่นกว่ากันแต่สำคัญเท่าเทียมกันทั้งป่า)โดยเน้นที่การรวมพลังใจร่วมใจของคนทำงานเป็นหลัก..
ชอบประโยคนี้มากคะ ขอนำไปใช้ต่อได้ไหมคะ :-)
ธรรมชาติของคนเรา ลึกๆ ต่างอยากส่องประกายความดีงามของตนเอง ดังในบันทึกท่านอาจารย์วิจารณ์ ว่า KM ส่งเสริมให้ทุกคนเป็น "ดาวฤกษ์" ที่มารวมกลุ่มยิ่งส่องสว่าง..
แล้วธรรมชาติคนเรา ลึกๆ อีกนั่นเอง ทำให้มีความรู้สึก "อยากดีกว่า" คนอื่น อย่างน้อยก็บางแง่..ดาวฤกษ์ อยู่ใกล้กับดาวเคราะห์แทนที่จะอยู่กับดาวฤกษ์ด้วยกัน
การนำสองธรรมชาตินี้มารวมกัน คงอาศัย การเปิดพื้นที่ให้ผลัดกันส่องประกาย ผลัดเป็นผู้นำ ในสิ่งที่ตนถนัดคะ
ขอให้กำลังใจค่ะ..ข้อมูลที่ดี..ถูกต้อง..เป็นปัจจุบัน..คือรากฐานสำคัญของการวิเคราะห์..สู่การพิจารณา..เพื่อการวินิจฉัยและพัฒนาที่ตรงจุด..ไม่ลำเอียงและ misjudgement..
ขอบคุณคะ ยิ่งข้อมูลภายนอกมีมากเท่าไหร่ ข้อมูลที่ได้รับการรวบรวมให้เป็นหมวดหมู่ ตรวจสอบความถูกต้องยิ่งเป็นของมีค่า
สวัสดีครับคุณหมอปัทมา
น่าสนใจครับ คุณหมอกำลังพูดถึง "คุณค่า" ของข้อมูลครับ ว่ามันน่าจะมีอยู่ในระบบ
ผมทำอะไรคล้ายๆแบบนี้อยู่ครับ..เช่น
ล่าสุดคุณหมอท่านหนึ่ง จากการที่เราถามว่า คุณหมอเคยเจอคนไข้ที่ไม่เหมือนคนอื่นไหม..คนไข้ประเภทที่ว่าดูแลตัวเองดีๆ มากๆ เป็นผู้รุ้เรื่องการดูแลตนเอง..(Maven)
"เจอคนหนึ่ง เป็นโรคเก๊าต์ครับ..มาหาหมอตรงเวลา..แต่ไม่ต้องรับยา..พอถาม เขาก็บอกว่า..ทานอาหารแบบที่หมอสั่ง"
ได้ประโยชน์ตรงไหนครับ..เรามองว่า ข้อมูลแบบนี้มี "คุณค่า" มากๆ...
เลยมีการคิดว่าจะขอให้คนไข้นี้ เป็นเหมือน "คนไข้ตัวอย่าง" เป็นฑูต (Ambassador)
เรากำหนดคุณสมบัติ เพื่อกรองข้อมูลดีๆ ออกมา เอาไปใช้ประโยชน์ดีๆครับ..
ให้คนไข้คนอื่นได้เห็นได้ทำตามเป็นแบบอย่างครับ...
คุณหมอเป็นคนช่างคิดครับ ต้องขอชมมากๆ..
เข้ามาให้กำลังใจ ในฐานะคนป่วยโรคเรื้อรัง คนหนึ่งครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ภิญโญ
อาจารย์ใช้คำและเรื่องให้เห็นภาพ
"ทูต" ในการเรียนรู้ค้นหามูลเหตุ
จาก outlier ที่ประสบความสำเร็จ ท่ามกลางปัญหา..
ทำให้นึกถึง ปัญหาที่ รพช.ทางภาคเหนือ พูดถึงเสมอ
คือ คนไข้ถุงลมโป่งพอง เหนื่อยกำเริบ เข้าๆ ออกๆ รพ.
เรามักเพ่งเล็งไปหามูลเหตุ จากเคสที่มีปัญหา
น่าจะค้นหา คนที่ตัวโรคหนักแต่ไม่ค่อยกำเริบ
ขอบคุณค่ะ ผู้ป่วยโรคเรื้อรังถือเป็นอาจารย์
สอนทั้งแง่ ศาสตร์ และศิลป์ ในการดำรงชีวิต
เป็นกำลังใจให้คุณพิชัยนะคะ