มันจะเป็นอย่างไรนะ หากว่าผมไปงานแต่งงานของเพื่อน โดยที่ไม่ลืมใส่ซองให้คู่บ่าวสาว และสิ่งที่ใส่ในซองนั้นไม่ใช่ธนบัตรเงินตรา หากแต่เป็นกระดาษใบเล็กๆที่มีข้อความซึ่งเขียนเป็นลายมือของผมว่า
"ยินดีด้วยสหาย หากว่าท่านให้คุณค่าทางจิตใจต่อการแต่งงานอย่างใจจริง มิใช่เพียงเพื่อทำๆไปตามธรรมเนียมที่เขาทำกัน ข้าพเจ้าก็จะใจกว้างพอที่จะยอมรับการเชิญมางานแต่งงานของท่าน ข้าพเจ้าคิดว่าท่านคงไม่อยากให้งานแต่งของท่านเป็นดั่งเช่นการแลกเปลี่ยนทาง ธุรกิจที่มีผู้จ่ายเงินซื้อบัตรรับประทานอาหารมานั่งกินข้าวเย็นและแลก เปลี่ยนนามบัตรกัน ข้าพเจ้าหวังว่าท่านคงให้คุณค่างานแต่งงานของท่านสูงส่งกว่านั้น ผู้มีเกียรติทุกคนควรได้มาร่วมเป็นสักขีพยานในความรักของท่าน และท่านเพียงจัดอาหารเลี้ยงดูพวกเขาอย่างมิตรไมตรี ข้าพเจ้าจะละอายใจเป็นอย่างยิ่ง ถ้าข้าพเจ้ามางานแต่งงานของท่านด้วยความรู้สึกเหมือนมาจ่ายเงินซื้อข้าวกิน ฉะนั้น โปรดอย่าทำให้ข้าพเจ้าละอายใจด้วยการตั้งคำถามเลยว่า ทำไมในซองของข้าพเจ้าจึงไม่มีธนบัตรเงินตรา .... ข้าพเจ้าขอให้ท่านทั้งสองครองรักกันอย่างมีความสุข"
ที่มาจาก http://www.facebook.com/PaePiyanat/posts/319047878109500
โดย Pae Piyanat
ถ้าเธอบ่นขณะคั้นน้ำกะทิ คำพูดนั้นคือยาพิษที่ซึมซาบลงในน้ำกะทิที่จะใช้ปรุงประกอบอาหาร
และเมื่อใช้ปรุงอาหารเพื่อบรรเทาความหิวโหยจะได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น หรืออาจจะไม่
ไม่มีความเห็น