บันทึกของพรผกา 4/2

         สิ่งที่ฉันอยากจะขอโทษพ่อ พ่อของฉันคือคุณปู่เพราะท่านนั้นได้เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กจนกระทั่งดิฉันเติบโตขึ้นจนอายุครบ 15 ปี ท่านนั้นก็ได้เสียชีวิตด้วยโรคชรา ดิฉันไม่เคยคิดเลยว่าท่านจะด่วนจากดิฉันไปไวขนาดนี้ มันจึงทำให้ฉันเสียใจอย่างมากเพราะยามที่ท่านมีชีวิตอยู่นั้นฉันไม่ได้ตอบแทนบุญคุณของท่านเลยมีแต่จะทำให้ท่านเสียใจ ถึงแม้ฉันจะย้อนเวลากลับไปไม่ได้แต่ฉันก็อยากจะขอโทษท่านในสิ่งที่ฉันทำไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ ซึ่งมันเป็นผลจากการ กระทำของดิฉันเองทั้งนั้นถึงแม้ว่าวันนี้ท่านจะไม่อยู่แล้วแต่ฉันก็อยากจะบอกกับท่านว่า'' หนูรักพ่อคนนี้มากแล้วจะรักตลอดไป ''

         

[กอซาง (จิต วิญญาณ)]

การเขียนในระดับดี แต่ไม่ได้จิตนาการต่อ และผูกประโยคร้อยเรียงเรื่องราว.. ลักษณะการเขียนน่าสนใจอยู่แล้ว เพราะตัวเอกคือ "คุณปู่" ซึ่งไม่ใช่คุณพ่อแท้ๆ เรื่องราวที่ประทับใจยังมีอีกเยอะมาก ถ้าฝึกเขียนออกมามากกว่านี้ จะชวนอ่านไม่น้อย ลองปรับ และส่งมาใหม่นะ