การเดินทางของชีวิต
เปรียบเสมือนการเดินเท้า...
ต้องไปด้วยตัวเอง
เหนื่อย...ก็ต้องหยุดพักด้วยตัวเอง
ถ้าขืนยังเดินต่อก็คงไม่หายเหนื่อย
มีแต่จะทำให้เรี่ยวแรงถดถอย
จนอาจเกิดการบาดเจ็บแก่ร่างกายได้
แต่ในบางครั้ง...
ถึงแม้เหนื่อยสักเท่าไรก็ไม่สามารถที่จะหยุดพักได้
มีบางสิ่งที่ต้องทำ มีบางคนที่รอคอย มีบางสิ่งบีบบังคับ
แต่...ถ้าเราผ่านจุดนั้นมาได้...และบ่อยครั้ง
เราจะสบายไร้กังวลในหนทางข้างหน้า
ดังนั้น...เรา...ต้องเตรียมพร้อม...ตลอดเวลา
พร้อมจะเหนื่อย...นักสู้
พร้อมจะพัก...นักวางแผน
พร้อมจะรัก...นักเดินทาง
พร้อมจะวาง...ชีวิตงาม
คมมากเลยค่ะ
ขอบคุณกำลังใจที่มีให้
ลอยกระทง ในย่าน บ้านน้ำท่วม
โอ้อกอ่วม อึดอัด ขัดข้องขุ่น
ท่านพระแม่ คงคา แสนทารุณ
เจ้าประคุ้ณ ลดเถิดหนอ ขอขมา
ขอให้น้ำลดเร็วๆเช่นกันค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ